© Jean Kobben / stock.adobe.com
Typisch für den Broholmer sind
Broholmer, stary duński pies w typie doga – rasa została prawie uznana za wymarłą, jednak w 1975 roku ponownie zainteresowali się nią entuzjaści, zaopiekowali się nią i wyhodowali według ścisłych kryteriów. Na szczęście dla świata psów! Ponieważ ten czworonóg cechuje się pewnością siebie oraz dobroduszną naturą, którą chętnie pokazuje na co dzień.
Broholmer to jedna z ras molosowatych, co zresztą po nim widać: Już sam jego okazały wygląd robi wrażenie, bo ten pies o wzroście do 75 cm w kłębie może ważyć nawet 70 kg. Suki ważą od 40 do 60 kg. Broholmer ma prostokątne ciało o mocnych, spokojnych ruchach. Głowa z wiszącymi uszami jest masywna i szeroka, natomiast trochę luźnej skóry pokrywa mocną szyję nad masywną klatką piersiową. Krótkie futro Broholmera jest żółte, czerwone z czarną maską lub czarne.
Już w średniowieczu podobne do nich wielkie dogi były nieustraszonymi towarzyszami polowań na jelenie. Później używano ich również jako strażników dużych majątków lub dworów. Docelowy początek hodowli miał miejsce dopiero około 1850 roku: Od tego czasu hrabia Sehested von Broholm, który nadał rasie tej nazwę, w szczególny sposób przyczynił się do rozwoju rasy na duńskiej wyspie Funen. Jednak około 200 lat później rasa była na skraju wyginięcia – również z powodu sztucznie stworzonej sytuacji konkurencyjnej z dogiem niemieckim. Jednak mała, ale oddana grupa miłośników tych psów zrzeszona wokół „Towarzystwa Odnowy Rasy Broholmerów”, przy wsparciu Duńskiego Związku Kynologicznego, zdecydowanie przeciwstawiła się temu i odwróciła jej losy. W 1982 roku nastapiło uznanie rasy przez FCI. Większość Broholmerów można obecnie spotkać w ich ojczystej Danii, zwłaszcza że przez długi czas sprzedaż psów za granicę nie była w ogóle wskazana ze względu na rygorystyczny program hodowlany. Chociaż ten program nie jest jeszcze w pełni ukończony, w innych krajach można już zostać dumnym opiekunem Broholmera. Dla przyjaciół dużych ras Broholmer jest przyjemnym psem do towarzystwa, który jest również bardzo wytrzymały pod względem zdrowotnym.
Aż do 70 kg żywotnego, ruchliwego psa oznacza również ogromną odpowiedzialność opiekuna i hodowcy. Od dziesięcioleci w doborze odpowiednich Broholmerów dużą wagę przywiązuje się do dobrotliwości osobników, dzięki czemu rasa ta emanuje wielkim spokojem i opanowaniem. Ci bardzo pewni siebie czworonożni przyjaciele są ogólnie przyjaźni dla ludzi i zwierząt, ale jednocześnie dość czujni. W kontaktach z innymi osobnikami tej rasy zwykle nie ma problemów – Broholmer nie daje się sprowokować i jest nadzwyczajnie spokojny. Przedstawiciele tej rasy są bardzo wrażliwi w stosunku do swoich opiekunów i uwielbiają spędzać czas ze swoimi ludźmi – nie tylko na zabawie i spacerach, ale także na przytulaniu, gdyż Broholmer bardzo lubi pieszczoty.
Ten pies, przyzwyczajony do samodzielnej pracy, wymaga pełnej miłości cierpliwości w wychowaniu. Ponadto Broholmer jest nieco niezależny i potrzebuje przywództwa, którego kompetencji nie będzie podważał. Pies musi być szkolony ze zdyscyplinowaną konsekwencją, ale zawsze należy być dla niego przyjaznym. Surowością osiągnie się tylko odwrotny skutek, bo to zdenerwuje postawnego duńczyka, który uwielbia pracować ze swoim opiekunem. W każdym razie warto wybrać się na zajęcia z zabawy dla szczeniąt, a następnie na zajęcia w szkole dla psów, gdzie pies będzie mógł poznać nowych czworonożnych przyjaciół, co dobrze wpłynie na jego umiejętności społeczne. Często zdarza się, że psy i ludzie nawiązują tam przyjaźnie. Jeszcze słowo o ludziach: Pamiętaj, że Twój czworonożny przyjaciel jest onieśmielającym widokiem dla wielu osób choćby ze względu na swój rozmiar. Warto zdawać sobie na co dzień z tego sprawę.
Program hodowli odnawiającej spowodował, że Broholmer jest bardzo wytrzymałą rasą, ponieważ obowiązują go ścisłe zasady: Tak więc każdy pies, który ma zostać dopuszczony do hodowli, musi zostawić swój genetyczny odcisk łapy. W wieku około 18 miesięcy biodra i łokcie są prześwietlane przez certyfikowanego weterynarza. Dzięki takim warunkom przyjaciele rasy zdołali uchronić te duńskie olbrzymy przed chorobami genetycznymi. Średnia długość życia rasy wynosi 10 lat i więcej. Podobnie jak wszystkie duże rasy, jest ona narażona na zwiększone ryzyko skrętu żołądka. Ponadto, za wszelką cenę należy unikać nadwagi.
Chociaż krótka sierść tego pięknego duńczyka jest łatwa w pielęgnacji, traci on jej stosunkowo dużo, tak więc częściej pójdzie w ruch szczotka, aby czyścić mieszkanie bądź ubrania. W większości przypadków można po prostu wyszczotkować brud z sierści, kiedy ta już wyschnie. Broholmera należy kąpać tylko w nagłych wypadkach – należy stosować wtedy łagodny szampon dla psów.
© Magnus Pomm / stock.adobe.com
Broholmer sporo przybiera na wadze w pierwszym roku życia. Niezbędne jest zapewnienie zbilansowanej podaży składników odżywczych, aby pies nie rósł szybciej niż jego układ mięśniowo-szkieletowy. Bezzbożowa karma dla szczeniąt jest idealna dla psów dużych ras, ponieważ ma odpowiednio dobraną zawartość białka i zdrowy stosunek wapnia do fosforu. Szczenię powinno dostawać posiłki trzy razy dziennie, a po zmianie zębów można przestawić je się na dwa posiłki dziennie. Regularnie sprawdzaj wagę i ilość jedzenia i nie zostawiaj karmy w formie „szwedzkiego stołu”, gdyż szczeniak, który je zbyt dużo, może zdecydowanie zbyt szybko przybrać na wadze. Ważne jest również, aby dać Broholmerowi odpocząć po każdym posiłku – jest to skuteczny sposób na zapobieganie skrętowi żołądka, który dotyka głównie psy dużych ras i potrafi przynieść opłakane skutki. Zalecenia żywieniowe na opakowaniu są jedynie wartościami orientacyjnymi – to, ile Twój pies faktycznie powinien jeść dziennie, zależy od jego indywidualnej kondycji, metabolizmu i poziomu aktywności. Zawsze miej oko na talię psa i w porę przeciwdziałaj nadwadze. Jako przysmaki nadają się na przykład specjalne suche przekąski, które są również dobre dla zębów. Twój czworonóg powinien mieć ponadto cały czas dostęp do świeżej wody pitnej.
Powtarzanie tych samych ćwiczeń może szybko okazać się nudne dla sprytnego Broholmera – jeśli więc będziesz tego od niego wymagać, to nie zdziw się, jeśli Twój pies zrezygnuje szybciej od Ciebie. Dorośli przedstawiciele tej rasy dobrze sprawdzają się jako psy do towarzystwa podczas joggingu, jazdy konnej, a także do jazdy na rowerze w umiarkowanym tempie. Ponadto lubią wystawiać na próbę swoje instynkty przy wymagającej pracy nosem. Szkolenie na psa ratowniczego to również dobrać opcja, by dać zajęcie Broholmerowi zgodnie z jego talentami. Ten pies nie potrzebuje zbyt wiele ruchu i chętnie spędza popołudnia w ogrodzie lub w przytulnym salonie – pod warunkiem, że dotrzymujesz mu towarzystwa. Codzienne, długie spacery są oczywiście ważne. Regularny, umiarkowany wysiłek fizyczny w znacznym stopniu przyczynia się do utrzymania zdrowia Broholmerów.
Broholmer jest odpowiedni dla Ciebie, jeśli masz doświadczenie z psami i możesz mu zaoferować przestrzeń oraz bliskie więzi rodzinne. W żadnym wypadku nie nadaje się do życia w mieście, a większość mieszkań jest za mała dla psa, który w zależności od wielkości i upodobań potrzebuje dużo przestrzeni. Nie powinien chodzić po schodach – zwłaszcza nie jako szczeniak, ale nawet potem lepiej będzie, jeśli mieszkasz na parterze. Choć potrzebuje bliskości nie lubi być sam, nie jest psem wymagającym stałej uwagi. Rasa jest uważana za przyjazną dzieciom, ale w szczególności młodym Broholmerom nadal trudno jest prawidłowo ocenić swoją siłę fizyczną – dlatego należy zachować szczególną ostrożność. Inne zwierzęta również mogą być socjalizowane z tym dostojnym dogiem – najlepiej będzie, jeśli pozna inne gatunki zwierząt już jako szczeniak. Zanim zdecydujesz się na tego psa, musisz również wziąć pod uwagę koszty podatku od posiadania psa, ubezpieczenia OC, regularne i ewentualne dodatkowe opłaty u weterynarza w przypadku choroby i wreszcie wydatki na pełnowartościową dobrą karmę dla psa o masie ciała około 60 kg. Ogólnie rzecz biorąc, duży pies jest długoterminowo droższy niż mniejszy czworonożny przyjaciel. O opiece na wakacje lub w przypadku choroby należy również pomyśleć wcześniej.
Zanim Twój nowy członek rodziny się wprowadzi, należy wszystko przygotować na jego przybycie – w tym podstawowe wyposażenie dla psa. Kup uprząż lub obrożę odpowiednią dla jego aktualnej wielkości oraz smycz i ewentualnie dodatkowo linkę do przeciągania na czas szkolenia. Ważne są również odpowiedniej wielkości miski. Dla psów dużych ras dobre są miski o regulowanej wysokości, które można dopasować do odpowiedniej wielkości psa – dzięki temu i młody i stary Broholmer może wygodnie zjeść posiłek. Twój nowy współlokator potrzebuje przytulnego miejsca do spania w postaci poduszek dla psa lub koszyka. Podróż samochodem powinna być jednocześnie bezpieczna i przyjemna: Wybierz zabezpieczenie transportowe w postaci dużej skrzyni lub kraty transportowej do bagażnika. Samochód powinien oferować Twojemu towarzyszowi wystarczająco dużo miejsca na podróż, dlatego warto tę kwestię dobrze rozważyć, zwłaszcza jeśli w Twoim garażu stoi małe miejskie autko. Dodatkowo zalecany jest pokrowiec na fotele samochodowe. Możesz sprawić swojemu Broholmerowi mnóstwo frajdy zabawkami! Poznawaj po kolei, co najbardziej lubi, gdyż wybór jest ogromny! Szczotka, delikatny szampon dla psa oraz pęseta do wyciągania kleszczy i szczypce do pazurów to potrzebne akcesoria pielęgnacyjne.
Wiesz na pewno, że chcesz mieć Broholmera i możesz mu zaoferować wszystko, co potrzebne do szczęśliwego psiego życia? Świetnie! Jednak ci, którym marzy się Broholmer jako towarzysz, muszą czasem uzbroić się w cierpliwość, zwłaszcza jeśli mieszkają poza Danią: Popyt jest zwykle większy niż podaż, dlatego też stosuje się listy oczekujących na szczenięta. Podstawowym wymogiem przy zakupie szczeniaka jest przynależność hodowli do związku Broholmerów. Niestety, czasami niezrzeszeni, nieprofesjonalni hodowcy chcą skorzystać z dużego popytu i oferują rzekome szczenięta Broholmera, które zostały wyhodowane poza opieką związków i nie mają prawidłowego dowodu pochodzenia. Wtedy nie ma mowy o spełnieniu bardzo surowych wymagań hodowli Broholmera.
Warto w tym miejscu wspomnieć o tym, że Broholmery oprócz badań zdrowotnych muszą samodzielnie przejść ścieżkę ćwiczeń w ramach tzw. „opisu mentalnego”. Bada się wtedy zachowanie psa w codziennych sytuacjach – na przykład, gdy rowerzysta zbliża się od tyłu i dzwoni. Miłośnicy tej rasy powinni raczej nastawić się na dłuższy czas oczekiwania zamiast dać się nabrać na wątpliwą alternatywę pseudohodowcy, któremu zależy tylko na zyskach finansowych, a nie na dobrobycie czworonożnych przyjaciół i utrzymaniu rasy w zdrowiu. Uwaga: Ponieważ „dog niemiecki” w Danii jest czasami określany również jako „dog duński”, może dojść do nieporozumień – tylko Broholmer to Broholmer.
© Magnus Pomm / stock.adobe.com
