© nitka_zaplatana / stock.adobe.com
Bouvier flandryjski to duży pies o zwartej budowie.
Bouvier flandryjski (Bouvier des Flandres), zwany również flandryjskim poganiaczem bydła lub Vlaamse Koehund, to pochodzący z Belgii pies pasterski. Dawniej, jego zadaniem było zaganianie krów i koni, dzisiaj „Bouv” jest wiernym psem stróżującym i rodzinnym o zrównoważonym charakterze i długiej, szorstkiej sierści, wymagającej od jego opiekuna sporej ilości zabiegów pielęgnacyjnych.
| W skrócie: | Bouvier flandryjski jest silnym psem pasterskim o zwartej budowie, który dawniej wykorzystywany był przede wszystkim do pilnowania koni i krów. Jego spokojne usposobienie sprawia, że jest również wiernym towarzyszem rodziny. |
| Wzrost w kłębie: | psy: 62–68 cm, suki: 59–65 cm |
| Waga: | psy: 35–40 kg, suki: 27–35 kg |
| Średnia długość życia: | 10–12 lat, rzadziej do 15 lat |
| Cena: | od 3000 zł |
| Charakter: | mądry, przyjazny, rodzinny, delikatny, cierpliwy, rozsądny |
| Sierść: | długa i szorstka |
| Kolor sierści: | szary, czarny, szarobrązowy, pręgowany |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Belgia |
| Grupa FCI: | 1, sekcja 2 (Psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła) |
| Inne rasy z tej sekcji FCI: | Australian cattle dog |
Bouvier flandryjski to duży, silny pies o kompaktowej budowie. Wygląda na krępego i przysadzistego, ale nie ociężałego.
Wzrost psów waha się od 62 do 68 centymetrów, suk od 59 do 65 centymetrów, a waga od 27 do 40 kilogramów.
Psy tej rasy należą do późno dojrzewających – dopiero w wieku około dwóch lat uznaje się je za dojrzałe fizycznie i psychicznie.
Charakterystyczną cechą bouviera są broda i wąsy na górnej wardze, co sprawiło, że w jego ojczyźnie nadano mu przydomek „Vuilbaard“, co można przetłumaczyć jako „brudna broda”.
Długa sierść flandryjskiego psa pasterskiego sprawia wrażenie kruchej, jest szorstka i sucha. Występuje w kolorze szarym, czarnym lub pręgowanym, przy czym dopuszczalna jest biała gwiazda na klatce piersiowej. Zgodnie ze standardem rasy, jaśniejsze umaszczenie nie jest pożądane.
Średniej wielkości, opadające uszy przedstawicieli tej rasy i stosunkowo wysoko osadzony ogon były w przeszłości często przycinane, co jednak dzisiaj w wielu krajach jest zabronione.
© volofin / stock.adobe.com
Bouvier flandryjski zaliczany jest do psów pasterskich i zaganiających. Jego pierwotnym zadaniem było zaganianie i pilnowanie dużych zwierząt gospodarskich, takich jak konie i krowy, na co wskazuje holenderska nazwa rasy – Vlaamse Koehund, oznaczająca flamandzkiego psa na krowy.
Aby wywiązać się ze swoich obowiązków jako psa pracującego, owczarek flandryjski musiał mieć spokojny, zrównoważony, a często nawet stoicki charakter. Ponieważ jako obrońca stad krów i koni musiał nierzadko podejmować decyzje samodzielnie, jest inteligentny i odważny, ale bywa również uparty.
Cechy typowe dla rasy czynią bouviera flandryjskiego doskonałym psem obronnym i policyjnym. Ze względu na swoją inteligencję i nieomylny węch, wykorzystywany jest chętnie jako pies stróżujący i tropiący, ale sprawdza się także w roli psa rodzinnego. Jest obdarzony dużą cierpliwością i zazwyczaj bardzo dobrze rozumie się z dziećmi, akceptuje inne psy oraz zwierzęta domowe, pod warunkiem przebycia odpowiedniej socjalizacji.
Duże psy, takie jak bouvier, posiadające silny instynkt obronny, najlepiej czują się na terenach wiejskich – lubią mieć wokół siebie przestrzeń, której mogą pilnować, dlatego w ich przypadku konieczny jest dom lub przynajmniej większe mieszkanie z ogródkiem, gdzie będą mogły realizować się jako psy stróżujące.
Ten żądny przygód, chętny do nauki pies musi mieć możliwość wykonywania zadań fizycznych i umysłowych, zatem obok codziennych spacerów, będzie szczęśliwy mogąc stawiać czoła mniejszym i większym wyzwaniom, na przykład jako pies tropiący.
Psie sporty, takie jak sport psich zaprzęgów, są również dobrym sposobem na zajęcie tego owczarka. W przeszłości psy tej rasy były wykorzystywane do transportowania ciężkich maselnic i wózków z mlekiem i nie straciły umiejętności przenoszenia ciężkich ładunków do dzisiaj – potrafią udźwignąć ciężar ważący osiem razy więcej niż ich własna waga. Dużo przyjemności dostarczą im także aktywności, takie jak agility lub obedience.
Aby odpowiednio wyszkolić owczarka flandryjskiego, niezbędne jest pewne doświadczenie w tym zakresie. Co prawda bouvier flandryjski jest mocno związany ze swoim opiekunem, jednak ze względu na typową dla rasy niezależność w działaniu, może mieć trudności w całkowitym podporządkowaniu się jego poleceniom.
Zatem kto chce z nim pracować, musi uzbroić się w cierpliwość, konsekwencję i wyczucie. Bardzo ważne jest, aby możliwie wcześnie rozpocząć naukę przywoływania – w przeciwnym razie bowiem istnieje ryzyko, że po prostu ucieknie nam podczas spaceru.
© Dogs / stock.adobe.com
Długa, bujna sierść owczarka flandryjskiego potrzebuje starannej pielęgnacji – należy ją przycinać na długość około sześciu centymetrów i codziennie szczotkować.
Szczególną uwagę trzeba zwrócić na włosy porastające pysk i brodę naszego podopiecznego i usuwać z nich ewentualne resztki jedzenia. W okresie zmiany sierści konieczne jest dodatkowe wyczesywanie podszerstka i usuwanie z niego wszelkich kołtunów.
Ponadto, warto od czasu do czasu skontrolować łapy naszego pupila i ostrożnie powycinać ewentualną zbitą sierść pomiędzy palcami.
Jego zwisające uszy natomiast mają skłonność do stanów zapalnych i dlatego muszą być często doglądane.
Warto wiedzieć: Pielęgnacja sierści w przypadku psów tej rasy jest nieco bardziej czasochłonna. Jeśli jednak będziemy dbać o nią regularnie, bouvier praktycznie nie będzie tracił włosów i wydzielał typowego dla psów zapachu.
Duży, silny pies, taki jak bouvier flandryjski potrzebuje bogatej w składniki mineralne i witaminy karmy, którą należy podzielić na kilka mniejszych porcji do podania w ciągu dnia, aby uniknąć zagrażającego życiu skrętu żołądka.
W przypadku przedstawicieli tej rasy, dobrze sprawdzi się także dieta typu BARF, czyli biologicznie odpowiednia surowa dieta. Jeśli jednak chcemy ją wypróbować, powinnyśmy wcześniej zapoznać się z dokładnym składem posiłków i w razie jakichkolwiek wątpliwości skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Podobnie jak inne duże rasy psów, owczarek flandryjski ma tendencję do zapadania na dysplazję stawów biodrowych, czyli wrodzoną wadę rozwojową stawu biodrowego, powodującą bolesne ograniczenia ruchowe. Mogą również pojawiać się choroby oczu, takie jak zaćma.
Jednak, generalnie bouvier flandryjski uważany jest za pierwotną, odporną rasę psów.
Zwierzęta pochodzące z profesjonalnej hodowli i trzymane zgodnie z warunkami odpowiednimi dla gatunku żyją nawet 15 lat.
Sama nazwa rasy wskazuje na jej pochodzenie. „Les Flandres“ to francuska nazwa regionu Flandria w Belgii, gdzie ten wytrzymały, odważny pies był wykorzystywany do przeganiania bydła, przed którym uciekały nawet wilki i niedźwiedzie.
Rasa ta prawdopodobnie wywodzi się od molosów, sprowadzonych przez Hiszpanów do Flandrii podczas wojny o niepodległość Niderlandów w XVI wieku. Później, dały one początek wytrzymałemu, solidnemu owczarkowi flandryjskiemu, który z odwagą strzegł i bronił dużych zwierząt gospodarskich.
W 1910 roku rasa została oficjalnie uznana. Po tym, jak bouvier flandryjski prawie wyginął podczas pierwszej wojny światowej, w 1922 roku ustalono jednolite standardy rasy, a następnie, w wyniku ukierunkowanego krzyżowania wstecznego, udało się rasę ocalić.
Chociaż rasa ta ma swoich miłośników, nie należy do modnych czy nawet popularnych i nie jest zbyt powszechna. Z tego względu bardzo rzadko można spotkać jej przedstawicieli w schroniskach.
Jeśli chcemy kupić szczeniaka tej rasy, powinnyśmy poszukać profesjonalnego hodowcy. Za zdrowego malucha od renomowanego hodowcy będziemy musieli zapłacić około 3000-4000 zł.
Należy pamiętać, że zwłaszcza psy z holenderskich linii hodowlanych psów stróżujących są bardzo sceptycznie nastawione do obcych. Mogą zaatakować każdego, kto wejdzie na posesję. Z kolei w przypadku zwierząt hodowanych w innych krajach, nieufność wobec obcych często przejawia się w postaci lękliwości.
Jeśli zapewnimy bouvierowi flandryjskiemu warunki odpowiednie dla gatunku, z dużą ilością ruchu i wymagających wyzwań umysłowych, zyskamy wiernego i lojalnego kompana. Łagodność, przyjazne usposobienie i inteligencja czynią bowiem tego byłego psa pasterskiego wdzięcznym towarzyszem aktywnej rodziny.
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
