© lenkadan / stock.adobe.com
Belgijski Bloodhound nie tylko jest uważany za jednego z najstarszych dużych psów na świecie, ale także za tego, który ma najlepszy nos na świecie. Ten majestatyczny pies potrafi nawet znaleźć tropy sprzed kilku dni. W kontaktach z ludźmi jest bardzo towarzyski, ale też bardzo uparty.
Niezależnie od tego, jak spokojny i opanowany może się wydawać ten łagodny olbrzym z długimi, zwisającymi uszami, głębokimi fałdami skóry i dobrodusznym spojrzeniem, prawdą jest, że kiedy Bloodhound złapie trop, nie pozwoli się rozproszyć niczemu ani nikomu i będzie obsesyjnie za nim podążał. Jako pies tropiący jest w stanie podążać za człowiekiem na podstawie jego indywidualnego zapachu – nawet po kilku dniach i na przestrzeni kilku kilometrów. Jego doskonały nos w połączeniu z niezwykłą zdolnością koncentracji czynią z niego absolutnego specjalistę od tropienia.
W swojej historii, która sięga II wieku, Bloodhound zyskał sławę przede wszystkim jako pies biegający i zaganiający wykorzystywany w polowaniach na dużą zwierzynę. Ten wyhodowany przez mnichów „pies świętego Huberta” jest również popularny jako pies myśliwski do tropienia. Tak dużego psa rzadko trzyma się jako psa rodzinnego, chociaż jego łagodna, przyjazna i czuła natura byłaby z pewnością odpowiednia dla rodzin. Jego wrażliwa natura, spora tolerancja wobec dzieci, psów czy innych zwierząt oraz zawsze dobry nastrój czynią z niego miłego towarzysza i wiernego przyjaciela. Bloodhound jest mocno przywiązany do swojego opiekuna, ale zazwyczaj jest bardzo otwarty i przyjazny nawet przy spotkaniu z nieznajomymi. Przyjacielski Bloodhound z kolei zupełnie nie nadaje się na psa stróżującego.
Przyjazny charakter i łagodne, przyjacielskie usposobienie nie powinny jednak przesłaniać faktu, że Bloodhound jest też psem bardzo upartym, który lubi się zaprzeć, gdy polecenia opiekuna wydają mu się mało sensowne. Początkujący mogą szybko zostać przytłoczeni tą cechą, dlatego jako właściciele Bloodhounda lepiej nadają się bardziej doświadczeni opiekunowie psów, którzy wiedzą, jak obchodzić się ze szczególnymi cechami tego imponującego psa rasowego. Dotyczy to również jego wysokiej wrażliwości – nie tylko na pochwały, ale również na upomnienia. Ten dumny czworonożny przyjaciel nie potrafi zbytnio wybaczyć niewłaściwej szorstkości i niesprawiedliwości. W szkoleniu najważniejsza jest zatem odpowiednia mieszanka konsekwencji, miłości i cierpliwości, a także umiejętność motywowania psa. Spora porcja pobłażliwości również bardzo sprzyja harmonijnemu współistnieniu, na przykład wtedy, gdy Bloodhound woli podążać za tropem, niż słuchać komend swojego pana lub pani.
Bloodhound jest najpotężniejszym psem gończym na świecie. Jeśli chcesz utrzymać tego pokaźnego i dużego psa myśliwskiego i tropiącego pod kontrolą, potrzebujesz siły i długiej smyczy, a także konsekwentnego szkolenia. Ruchy tego dużego psa belgijskiej rasy są raczej powolne i płynne – przynajmniej dopóki nie goni jelenia. Jednak nawet w trakcie pogoni Bloodhound zachowuje swój dostojny, niemal majestatyczny wygląd poprzez kołyszący chód i sprężyste ruchy. Jego harmonijnie zbudowane ciało ma kształt prostokąta i jest dobrze umięśnione. Promieniuje godnością i siłą, a mimo swojej masy nigdy nie wydaje się ociężały. Dorosłe Bloodhoundy osiągają wysokość w kłębie do 70 cm i wagę do 50 kg.
© Dogs / stock.adobe.com
Nie mniej imponująca niż jego wielkość jest gęsta, krótka i gładka sierść, która zwisa w głębokich fałdach skóry – ale tylko na tyle, by nie wpływać na jego zdrowie i użyteczność. Charakterystyczne są również jego cienkie, bardzo długie uszy, które zwisają nad czubkiem nosa, a także ciemnobrązowe, owalne oczy o dobrodusznym wyrazie. Ogon Bloodhounda jest mocny i długi, dopasowany do jego ogólnego wyglądu i zawsze ma kształt łukowaty. Inną typową cechą wyróżniającą tego psa rodowodowego jest długa szyja, która umożliwia opuszczenie nosa do podłogi nawet podczas biegu.
Jeśli chodzi o umaszczenie, Bloodhound prezentuje się dziś w trzech różnych wariantach – dwubarwny czarny i brązowy, dwubarwny wątrobiany i brązowy lub jednolity czerwony.
Historia tego rasowego psa jest równie imponująca jak jego wygląd. Mówi się, że przodkowie Bloodhounda służyli Galom i Celtom jako psy pociągowe już w II wieku. Od VII wieku czarne lub czarno-brązowe psy myśliwskie były hodowane przez mnichów z belgijskiego klasztoru Saint-Hubert w Ardenach, dlatego też Bloodhound jest również znany jako „pies św. Huberta”. Belgijska księga hodowlana do dziś wymienia go pod tą nazwą.
Rasa belgijska zawdzięcza swoją nazwę Bloodhound Anglikom, którzy w XI wieku zabrali do swojej ojczyzny kilka egzemplarzy tego doskonałego psa myśliwskiego (ang. blood – krew). Dlaczego jednak psy zostały tak nazwane, do dziś nie jest jasne. Podczas gdy niektórzy sugerują, że nazwa ma podkreślać szlachetną, czystą krew tego psa, inni uważają za bardziej prawdopodobne, że nazwa powstała, aby podkreślić wyjątkowy nos psa, opisując jego zdolność do śledzenia śladów krwi zranionej zwierzyny.
Dzięki doskonałym zdolnościom tropiącym i łowieckim oraz swojej wytrzymałości, „Chien de Saint-Hubert“ szybko stał się znany i lubiany poza granicami Belgii, z której pochodzi. Do XVI wieku psy św. Huberta służyły w sforach królewskich i nadal były hodowane pod różnymi nazwami w wielu miejscach. W Belgii, Luksemburgu i Niemczech psy stały się czystymi psami myśliwskimi i nazywano je „Ardennenbracke”. W USA w XVII wieku powstał tak zwany „Coonhound”, poprzez krzyżowanie z Bloodhoundem. W stanach południowych USA tych utalentowanych tropicieli używano nawet do szukania zbiegłych niewolników.
Dziś Bloodhound to jedna z dość rzadkich ras psów. Chociaż w USA i Kanadzie bardzo chętnie używa się ich do szkolenia na potrzeby policji, a w Europie bywają cenione w poszukiwaniach osób zaginionych, jednak ze względu na swój upór są mniej pożądane jako psy rodzinne i do towarzystwa. Każdy, kto mimo wszystko jest przekonany do tej fascynującej rasy psów i chciałby zmierzyć się z wyzwaniami z nią związanymi, musi poświęcić odpowiednią ilość czasu na znalezienie odpowiedniego i renomowanego hodowcy.
Dobrym pierwszym punktem odniesienia są oficjalne krajowe kluby Bloodhound, które istnieją na przykład w Holandii, Belgii, Niemczech, Francji, Anglii i Ameryce Północnej. Tam możesz uzyskać listę hodowców ze szczeniętami. Zanim zabierzesz szczeniaka do domu, lepiej poznaj wybranego hodowcę podczas przynajmniej jednej, najlepiej kilku wizyt. Poproś o pokazanie Ci psiej mamy i przyjrzyj się dokładnie hodowli. Czy szczenięta dorastają w bliskich więzach rodzinnych i są socjalizowane od samego początku? Jakie są Twoje wrażenia na temat hodowcy? Wydaje Ci się sympatyczny? Ma doświadczenie, którym chętnie się z Tobą podzieli? Oprócz formalności urzędowych, takich jak rodowód, chipy i świadectwa szczepień, należy również zadbać o odpowiedni poziom interpersonalny. Wielu hodowców pozostaje w kontakcie z nowymi właścicielami szczeniąt nawet po zakupie i służy im radą i pomocą. Dobry kontakt może być bardzo pomocny, zwłaszcza jeśli masz pytania i/lub problemy z wychowaniem, pielęgnacją lub żywieniem swojego psa.
© sushytska / stock.adobe.com
Zdrowy szczeniak z dobrej, renomowanej hodowli jest najlepszym warunkiem długiego życia psa bez problemów zdrowotnych. Średnia przewidywana długość życia przedstawicieli tej starej rasy psów wynosi od 10 do 12 lat. Problemy w tym okresie są spowodowane głównie przez choroby stawów, takie jak dysplazja stawów biodrowych lub stawów łokciowych, z którymi zmaga się wiele dużych ras psów. Ponieważ dolegliwości te są często dziedziczne, szczenię powinno pochodzić z hodowli wolnej od dysplazji stawów biodrowych. Wielu chorób można również uniknąć poprzez odpowiednią dla gatunku dietę i odpowiednią hodowlę. Dalsze uszczerbki na zdrowiu mogą wystąpić u Bloodhounda z powodu chorób oczu, takich jak entropion, ektropion lub wiśniowe oko. U Bloodhounda może również wystąpić zapalenie skóry w głębokich fałdach skórnych.
Dobra forma jest bardzo ważna dla zdrowia Twojego psa. Wiele problemów można uniknąć dzięki odpowiedniej ilości ćwiczeń, dobrej pielęgnacji i zdrowej, zbilansowanej diecie. Chociaż problemy ze stawami często ujawniają się dopiero w wieku starszym, przyczyny choroby często sięgają już okresu szczenięcego. Nadmierny wysiłek dla stawów spowodowany nieprawidłowym ruchem (np. częste wchodzenie po schodach, gdy pies jest szczenięciem), nadwaga lub złe odżywianie szczeniaka to główne przyczyny późniejszych problemów ze stawami. Dlatego też od początku upewnij się, że Twój pies otrzymuje karmę odpowiednią do jego wieku i wagi.
Zarówno nadmiar, jak i niedobór składników odżywczych może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u każdego psa. Dlatego zawartość energii i składników odżywczych powinna być zawsze dostosowana do wieku, wagi i poziomu aktywności Twojego psa. Zbyt wysoka zawartość białka u szczeniąt prowadzi na przykład do przedwczesnego wzrostu stawów, a brak wapnia i fosforu w karmie dla szczeniąt może również powodować choroby układu kostnego w późniejszym okresie. Rozmowa z weterynarzem o dokładnych potrzebach Twojego psa może pomóc w stworzeniu optymalnego planu żywieniowego.
Kolejnym problemem wielu Bloodhoundów jest nadwaga, ponieważ wiele psów tej rasy bardzo lubi jeść. Oprócz nieprawidłowej lub zbyt bogatej w kalorie diety, inne czynniki, takie jak kastracja, niedoczynność tarczycy, nadczynność nerek, podeszły wiek lub brak ruchu mogą również prowadzić do niepożądanego przyrostu masy ciała. Zanim podejmiesz środki zaradcze w postaci diety lub wzmożonych ćwiczeń, pies powinien zostać zbadany przez weterynarza. W ten sposób można wyjaśnić, czy nadwaga psa wynika z nieprawidłowej diety, czy też kryje się za nią inna choroba, która wymaga specjalnego leczenia. Stałe pory dnia przeznaczone na jedzenie (jeden do dwóch posiłków dziennie), jak również stała dzienna racja żywnościowa, która nie będzie przekraczana przez podawanie zbyt wielu smakołyków, bardzo pomagają na drodze do zdrowej sylwetki.
W porównaniu z prawidłowym odżywianiem i wychowaniem, właściwa pielęgnacja Twojego Bloodhounda to pestka. Krótka, odporna na warunki atmosferyczne sierść tej rasy jest niezwykle łatwa w pielęgnacji i wymaga jedynie od czasu do czasu szczotkowania. Należy również regularnie sprawdzać oczy i uszy psa i czyścić je w razie potrzeby. W ten sposób można uniknąć stanów zapalnych i w porę wykryć ewentualne choroby.
Utrzymanie tak dużego i wyjątkowego psa jak Bloodhound wymaga oczywiście czegoś więcej niż dobrej pielęgnacji i odpowiedniej karmy dla psów. Przede wszystkim tak duże zwierzę jak „pies św. Huberta” potrzebuje dużo miejsca. Mieszkanie w mieście zdecydowanie nie wchodzi w grę dla Bloodhounda. Bloodhound potrzebuje natury i spokoju wiejskiego życia – uliczny zgiełk lub zbyt duży tłum nie są mu miłe. Dom wolnostojący z dużym ogrodem jest idealny dla tego kochającego naturę czworonoga, który lubi także spać w budzie na zewnątrz. Musisz jednak zadbać o to, żeby Twoja nieruchomość była bezpiecznie ogrodzona, aby zapobiec błądzeniu psa na własną rękę, gdy zechce podążać za jakimś zapachem.
Aby Twój Bloodhound był szczęśliwy, potrzebuje dużo ruchu i możliwości ćwiczeń, a także sensownego zajęcia. Tropienie jest oczywiście idealne dla tych psów rasowych z najlepszym nosem na świecie. Szczególnie Bloodhoundy, które nie mogą realizować swojej pasji w służbie, tzn. które są trzymane jako psy czysto rodzinne, potrzebują wystarczającego zajęcia zastępczego. Przyszli opiekunowie przed zakupem powinni zastanowić się, jakie czynności będą mogli wykonywać ze swoim psem.
Tak więc oprócz czasu i doświadczenia, właściciele powinni wykazać się również kreatywnością i chęcią do ruchu. Ponadto, poczucie humoru i pewna doza dystansu względem posłuszeństwa i czystości (Bloodhoundy bardzo się ślinią) są bardzo pomocne w szczęśliwym, beztroskim życiu z Bloodhoundem.
