© Masarik / stock.adobe.com
Bezwłose psy mogą być duże i małe, a ich skóra może mieć różne kolory.
Bezwłose psy dzielą miłośników psów na całym świecie. Podczas gdy niektórzy zachwycają się ich wyglądem, inni ostro je krytykują. Dowiedz się, jakie rasy zaliczamy do tej grupy psów, jak należy je pielęgnować i jakie warunki utrzymania zapewnić z lektury poniższego artykułu.
Nagie psy bywają duże, małe, jedno- lub wielokolorowe, ale wszystkie łączy jedno: Są pozbawione sierści.
Skórę niektórych z nich może porastać delikatny puch lub pojedyncze kępki włosów, a to, w jakim stopniu psy są nagie zależy od czynników genetycznych.
Brak sierści bardzo często związany jest również z brakiem wąsów (zwanych również włosami czuciowymi lub wibrysami), które pełnią ważne funkcje. Pomagają zwierzęciu między innymi orientować się w przestrzeni, wspomagają narząd wzroku i węchu.
Istnieje kilka nagich ras nagich psów, które różnią się od siebie charakterem i wyglądem. Do najpopularniejszych z nich należą:
W hodowli pochodzącego z USA amerykańskiego teriera bezwłosego wykorzystuje się rat teriery. Większość osobników nie ma sierści, ale niektóre z nich posiadają brwi i wibrysy.
Uznany przez FCI: nie
© tikhomirovsergey / stock.adobe.com
Jak sama nazwa wskazuje, nagi pies argentyński pochodzi z Argentyny. Zgodnie z legendami Inków, miał być darem, mającym na celu wzmocnienie relacji między dwoma różnymi narodami.
Uznany przez FCI: nie
Niewielkich rozmiarów grzywacz chiński jest żywiołowym, pełnym energii psem o długiej tradycji hodowlanej. Uważa się, że powstał w czasach dynastii Han między 206 r. p.n.e. i 220 n.e. Kępki włosów porastają jedynie jego głowę, ogon oraz kończyny, a na głowie ma poczochraną grzywkę.
Uznany przez FCI: tak
© Dogs / stock.adobe.com
Ecuadorian hairless dog (zwany również perro pelón ecuatoriano) pochodzi z Ekwadoru. Ten atletycznie zbudowany czworonóg może mieć różne kolory skóry, przy czym w większości przypadków jest to kolor piaskowy z ciemnymi znaczeniami na uszach i ogonie.
Uznany przez FCI: nie
Chociaż standardowy chihuahua posiada sierść, istnieje też jego naga odmiana. Jest to spowodowane wadą genetyczną, która u niektórych szczeniąt prowadzi do upośledzonego wzrostu włosów.
Uznany przez FCI: nie
Bezwłosy khala wywodzi się z Boliwii i występuje w dwóch różnych odmianach, które różnią się od siebie wyglądem:
Uznany przez FCI: nie
Pochodzący z Indii, smukły jonangi ma bardzo krótką sierść. Oprócz prawie niewidocznego puchu, przedstawiciele tej rasy charakteryzują się pomarszczonym czołem i uszami w kształcie tulipana.
Uznany przez FCI: nie
Nagi pies peruwiański ma kępki sierści tylko na niektórych częściach ciała – na głowie i ogonie. Występuje również w odmianie „peludos”, która jest normalnie owłosiona.
Uznany przez FCI: tak
© CELENEMILAGROS Leonid / stock.adobe.com
Ta rasa nagich psów jest jedną z najstarszych ras w Ameryce. Jej nazwa pochodzi od ludu Azteków i oznacza „psa boga Xolotla”. Niektórzy przedstawiciele rasy mają sierść, inne są jej zupełnie pozbawione.
Uznany przez FCI: tak
© tanipanova / stock.adobe.com
Chociaż bezwłose psy bez wątpienia wyglądają wyjątkowo, decydując się na przygarnięcie jednego z nich należy wziąć pod uwagę aspekt zdrowotny. Nagość to nie tylko osobliwy wygląd, ale również pewne implikacje dla zdrowia zwierzęcia.
Sam brak sierści ma wpływ na utrzymanie temperatury ciała, co trzeba uwzględnić nie tylko zimą, ale również latem. Psy te są na przykład dużo bardziej podatne na poparzenia słoneczne.
Płaszcz dla psa chroni czworonogi przed wpływem niskich temperatur.
Dużym kłopotem w przypadku nagich psów jest brak włosów czuciowych – wyspecjalizowanych włosów, które pełnią niezwykle ważną rolę w orientacji w przestrzeni i są uzupełnieniem zmysłu dotyku.
Ponadto, w przypadku „normalnych” psów chronią ich oczy i pomagają w usuwaniu z nich zanieczyszczeń.
Z tego powodu bezwłose psy częściej zapadają na następujące choroby:
Często występują u nich także anomalie stomatologiczne.
Ze względu na ograniczenia zdrowotne psów pozbawionych sierści, ich hodowla w wielu krajach uznawana jest za okrucieństwo wobec zwierząt. Odnosi się do niej na przykład ekspertyza dotycząca interpretacji §11b niemieckiej ustawy o ochronie zwierząt.
Należy pamiętać również, że w wyniku krzyżowania dwóch bezwłosych osobników szczenięta rodzą się niezdolne do życia.
Warto wiedzieć: Mimo wszystko w większości krajów hodowla bezwłosych psów nie jest (jeszcze) zabroniona.
Brak sierści pozwala przypuszczać, że nagie psy są wyjątkowo łatwe w pielęgnacji. Nic bardziej mylnego – niezabezpieczona owłosieniem skóra produkuje dużą ilość sebum, które może prowadzić do powstawania stanów zapalnych skóry.
Czworonogi te wymagają więc regularnych zabiegów pielęgnacyjnych.
Aby zapobiec tworzeniu się stanów zapalnych, należy przestrzegać następujących zaleceń:
Jeśli zauważysz objawy zapalenia (zaczerwienienie, obrzęk, podwyższona temperatura, ból), nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
