© hemlep / stock.adobe.com
Australian cattle dog to bardzo wysportowany i aktywny pies.
Australian cattle dog ma swoich wiernych fanów na całym świecie. Nic dziwnego – zachwyca bowiem nie tylko swoją niepowtarzalną urodą, ale również zamiłowaniem do sportu, wiernością i wyjątkowym charakterem.
| W skrócie: | Australian cattle dog to silny, średniej wielkości pies o mocno rozwiniętym instynkcie zaganiającym i stróżującym. |
| Wysokość w kłębie: | 46–51 cm (psy), 43–48 cm (suki) |
| Waga: | 15–24 kg (psy), 14–18 kg (suki) |
| Średnia długość życia: | 14 lat |
| Cena: | od 3500 zł |
| Charakter: | aktywny, chętny do pracy, lojalny |
| Sierść: | krótka, z grubym podszerstkiem |
| Kolor sierści: | niebiesko-srebrny, łaciaty/nakrapiany |
| Trudność w wychowaniu: | średnia |
| Pielęgnacja: | mało wymagająca |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | Australia |
| Grupa FCI: | 1, sekcja 2 (Psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła) |
| Inne rasy z tej sekcji FCI: | Bouvier flandryjski (Bouvier des Flandres) |
Średniej wielkości australian cattle dog jest silnym psem użytkowym o sportowej i zwartej sylwetce. Jego wyprostowane uszy osadzone są na szerokiej czaszce, a sierść wyposażona jest w gruby podszerstek.
Zgodnie ze wzorcem rasy, dopuszczalne są następujące umaszczenia: Niebieskie (blue), niebieskie przesiane (blue speckle), niebieskie nakrapiane (blue mottle) i rude przesiane (red speckle).
Warto podkreślić, że szczenięta rodzą się biało nakrapiane i stopniowo przybywa im coraz więcej plamek.
Psy są z reguły większe od suk. Wysokość w kłębie dorosłych samców wynosi od 46 do 51, a suk od 43 do 48 centymetrów. Waga psów waha się natomiast od 15 do 24 kilogramów, a suk od 14 do 18 kilogramów.
© Stefan Mager / stock.adobe.com
Odwaga i wytrwałość to cechy, które wyróżniają te doskonałe psy zaganiające. Ale co z ich przydatnością jako psy do towarzystwa? Te siłacze mają również w tej materii niemało do zaoferowania: Są inteligentni, chętni do pracy i lojalni wobec swojego stada.
W stosunku do obcych są, jak na psy pasterskie przystało, raczej zdystansowani, co czyni je doskonałymi psami stróżującymi.
Ponadto, szczególnie samce, mogą wykazywać tendencję do nietolerancyjnego zachowania w stosunku do innych psów.
Jest to jednak też zwierzak z charakterem, który często pokazuje, że ma własne zdanie. Jako pies zaganiający jest przyzwyczajony do samodzielnej pracy, więc ma też tendencję do narzucania swojej woli.
Hierarchia i stałe miejsce w niej są w wychowaniu tego czworonoga bardzo ważne. Australian cattle dog chętnie podporządkuje się konsekwentnemu przywódcy stada, wobec którego będzie lojalny i z którym będzie blisko związany. Może bardzo przywiązać się do jednej osoby w rodzinie, do której poczuje szczególną więź.
Oprócz konsekwentnego zachowania, u opiekunów tej rasy ważne jest również pewne siebie postępowanie, ponieważ australian catttle dog dosłownie wyczuwa niepewność i szybko ją wykorzystuje, by rzucić wyzwanie przywódcy stada – w końcu sam doskonale wie, w którym kierunku podążać.
Dlatego zawsze zachowuj spokój i pewność siebie podczas pracy ze swoim australijczykiem. Konsekwencja, a nie surowość, jest kluczem do sukcesu, ponieważ ten samodzielny czworonóg będzie miał tendencję do zamykania się na nadmierną szorstkość.
Aby w przyszłości pies odznaczał się spokojem i opanowaniem, warto uczyć go wielu nowych rzeczy już od wieku szczenięcego. Udaj się z nim do psiego przedszkola i szkoły dla psów, aby mógł poznać psy innych ras i wzmocnić swoje umiejętności społeczne, póki jest jeszcze juniorem.
© everydoghasastory / stock.adobe.com
Ta aktywna rasa nie nadaje się do mieszkania w mieście. Potrzebuje miejsca do szaleństw, długich wędrówek pośród natury, a dodatkowo najlepiej dużej posesji do pilnowania.
Również więź rodzinna jest ważna dla tego czworonoga, który jest bardzo przywiązany do osób w swoim otoczeniu. Oprócz odpowiednich wymagań przestrzennych, miłośnicy psów, którzy chcą, aby australian cattle dog zamieszkał w ich domu, potrzebują również dużo czasu dla tego członka rodziny – i to każdego dnia.
Wspólne spacery i szkolenie tego energicznego psa są codziennym punktem obowiązkowym przez wiele lat po wprowadzeniu się do domu – i tylko ten, kto podejdzie do treningu i opieki z sercem, będzie cieszył się harmonijnym życiem z tym aktywnym psem pasterskim.
Początkujący miłośnicy psów, którzy zdadzą sobie z tego sprawę i będą chętni do nauki zasad wychowania przedstawicieli tej rasy, również sobie z nim poradzą.
Pies ten uwielbia wszelkiego rodzaju aktywności. Jako jego opiekun masz wiele możliwości spędzania czasu – jest on na przykład doskonałym towarzyszem przejażdżek konnych lub rowerowych. Co istotne, psy te prawie nie przejawiają instynktu łowieckiego, co stwarza idealne warunki do wspólnych wycieczek na łono natury.
Australian cattle dog lubi wiele psich sportów. Wypróbujcie, co wam najbardziej odpowiada. Do wyboru są, m.in., agility czy dog dancing. Jeśli chodzi o aktywność sportową, pamiętaj, aby trenować zgodnie z wiekiem psa – czyli podejmować bardziej wymagające sesje dopiero wtedy, gdy pies jest w pełni dojrzały – i zawsze dostosowywać trening do swojego pupila, nie przeciążając go umysłowo ani fizycznie.
Te sprytne czworonogi nadają się również do szkolenia jako psy terapeutyczne lub ratownicze. I wreszcie, co nie mniej ważne, są to nadal doskonałe psy pasterskie i zaganiające, chętnie wykonujące swoje pierwotne zadania na dużych posesjach.
© cynoclub / stock.adobe.com
Pielęgnacja sierści przedstawicieli tej rasy jest prosta – wystarczyć wyszczotkować ich sierść raz lub dwa razy w tygodniu, aby usunąć luźne włosy. Jedynie w okresie linienia może się przydać częstsze szczotkowanie.
Jeśli Twój podopieczny jest brudny, zwykle wystarczy wysuszyć brud, a następnie go wyszczotkować. Kąpieli zażywać powinien wyłącznie w nagłych wypadkach i to przy użyciu łagodnego szamponu dla psów.
Regularnie sprawdzaj oczy i uszy, które w razie potrzeby możesz oczyścić specjalnym środkiem czyszczącym.
Zwracaj też uwagę na pazury – jeśli nie są dostatecznie starte, co może się zdarzyć zwłaszcza u starszych zwierząt, trzeba je skrócić przy użyciu specjalnych nożyczek. Jeśli nie wiesz, jak to zrobić, poproś lekarza weterynarii o instrukcje.
Temu pupilowi z przeszłością drapieżnika szczególnie posłuży karma, która oferuje wysokiej jakości białko i składniki odżywcze.
Ilość karmy zależy od wieku i wagi czworonoga. Podane przez producentów informacje dotyczące dziennej dawki karmy są jedynie wskazówkami, które należy dostosować do kondycji i aktywności zwierzęcia.
Przedstawiciele tej rasy bywają łakomi, więc nieustannie obserwuj linię swojego psa i, jeśli to konieczne, przeciwdziałaj nadwadze, zmniejszając dzienną ilość kalorii.
Uważaj też na niskiej jakości przysmaki – najlepiej całkowicie je wyeliminować lub zastąpić suchą karmą.
Pamiętaj także, aby pies miał stały dostęp do świeżej wody do picia.
W niektórych liniach istnieją predyspozycje do pewnych chorób dziedzicznych, które występują u niego z większym prawdopodobieństwem niż u przeciętnego psa. Najlepszym zabezpieczeniem przed chorobami dziedzicznymi jest profesjonalny hodowca.
Oczy psów tej rasy mogą również być podatne na choroby, na przykład na postępujący zanik siatkówki czy zwichnięcie soczewki, a brak leczenia może prowadzić do zaćmy, a nawet ślepoty. Choroby genetyczne można jednak wykluczyć za pomocą badań genetycznych.
Kwestią, którą należy rozważyć w ich przypadku jest możliwa głuchota. Dlatego kupuj szczenięta tylko od hodowców, którzy wykonują audiometryczne badania słuchu!
Wskazówka: U psów z dużymi maskami i plamami na ciele ryzyko głuchoty jest mniejsze.
Do chorób dziedzicznych u rasy australian cattle dog należą również choroby kręgosłupa: Spondyloza i hiperostoza szkieletowa (DISH).
W przypadku spondylozy, element dziedziczny nie zawsze jest obecny, ale odpowiedzialni hodowcy powinni być w stanie okazać odpowiednie zdjęcia rentgenowskie rodziców.
Hodowca powinien również dysponować negatywnymi wynikami badań bioder rodziców w kierunku dysplazji stawów biodrowych.
Zdrowy australian cattle dog może osiągnąć wiek 14 lat lub więcej.
Galeria przodków australian cattle dog jest równie barwna jak jego aktualny wygląd. Składają się na nią bowiem różne rasy psów, które skolonizowały Australię wraz z europejskimi imigrantami.
Psy służyły rolnikom do zaganiania zwierząt i mogły również pracować z dużymi stadami bydła i przepędzać je przez rozległe połacie kontynentu. Przypuszczalnie pierwsze z tych psów pasterskich wyglądały podobnie do przodków dzisiejszego bobtaila, ale długa sierść okazała się wadą w australijskim klimacie.
Pionierem hodowli australian cattle dog był Thomas Simpson Hall (1808–1870), który nie tylko sprowadził z Wielkiej Brytanii w pierwszej połowie XIX wieku bydło bezrogie i z powodzeniem je hodował, ale także stworzył program hodowli psów. W tym celu skrzyżował łaciate psy pracujące, tzw. drover dogs, z oswojonymi dingo.
Powstałe „Hall’s Heelers”, jak je nazywano, były bardzo dobrymi psami do zaganiania bydła. Z kolei po śmierci Halla psy te krzyżowano z innymi czworonogami, w tym z australian kelpie, ale tylko dla uzyskania bardziej harmonijnego wyglądu.
Tak narodził się współczesny australian cattle dog. Pierwszy wzorzec rasy pojawił się w 1903 roku, a następnie nastąpiło silniejsze rozdzielenie linii roboczej i pokazowej.
Jeśli chcesz, aby australian cattle dog z Tobą zamieszkał, masz dwie możliwości – możesz kupić szczenię u hodowcy lub odwiedzić pobliskie schronisko, gdzie rasowe psy również czekają na nowy dom.
Młode pieski od profesjonalnego, godnego zaufania hodowcy mają swoją cenę. W zależności od pochodzenia, waha się ona od 3500 do 5000 zł.
Do tego należy doliczyć koszty bieżące, związane z wydatkami na karmę, podatek czy wizyty w gabinecie weterynaryjnym.
Nie warto jednak tutaj oszczędzać i należy kupować szczenięta wyłącznie od odpowiedzialnych hodowców – ich wykaz można znaleźć na stronie internetowej związków kynologicznych.
Jedno jest pewne: Pies ten wymaga od swojego opiekuna pewności siebie i czasu. Jeśli zorganizujesz codzienność psa na sportowo i będziesz wychowywać go w jasny i konsekwentny sposób, zyskasz wiernego i oddanego towarzysza.
W rękach początkujących sprawdzi się tylko pod pewnymi warunkami. Aby móc prawidłowo go wychować, muszą oni przede wszystkim przed podjęciem decyzji gruntownie zapoznać się z charakterystyką rasy i jej wymaganiami, i zastanowić się, czy są w stanie im sprostać.
