© Andras / stock.adobe.com
Posiadanie psa rasy american bully może wymagać spełnienia określonych warunków, a nawet może być zabronione.
Twardy na zewnątrz, miękki w środku – tak można określić american bully. Poniżej przybliżamy charakterystykę tego rzadko spotykanego w Europie czworonoga.
„Bully” w nazwie rasy pochodzi naturalnie od „bulldoga”, zatem jak nietrudno się domyśleć, wygląda jak typowy buldog z jego imponującą budową i mocną głową. Ma szeroką klatkę piersiową i jest nieco bardziej masywny niż na przykład buldog amerykański, z którym nierzadko jest mylony. American bully występuje w czterech różnych odmianach, różniących się od siebie wielkością:
American bully w odmianie XL jest największą wersją rasy, która została uzyskana w wyniku ukierunkowanej hodowli, mającej na celu stworzenie jeszcze bardziej wytrzymałej, silnej i imponującej budowy.
W USA niestety wielu hodowców rasy przycina (kopiuje) uszy swoim podopiecznym w celu nadania im bardziej groźnego wyglądu. W rezultacie zamiast wiszących uszu, american bully ma uszy stojące. W większości krajów europejskich praktyka ta została jednak zakazana.
American bully ma krótką sierść, która może występować we wszystkich umaszczeniach. Lepiej jednak unikać maści niebieskiej i marmurkowej, ponieważ mogą one być związane z wadami genetycznymi.
© love_dog_photo / stock.adobe.com
© emmapeel34 / stock.adobe.com
© Georgii / stock.adobe.com
© alberto / stock.adobe.com
W przeciwieństwie do swoich przodków, klasycznych buldogów bojowych, dzisiejsze american bully są głównie psami rodzinnymi i najlepiej czują się wśród członków swojego dwunożnego stada.
Psy, który przeszły odpowiednią socjalizację są przyjazne w stosunku do ludzi i zwierząt. Zazwyczaj szybko przekonują się również do nieznajomych.
Miłośnicy rasy opisują jej przedstawicieli jako wpatrzonych w opiekunów i chętnych do spełniania wszystkich poleceń, co bardzo ułatwia ich wychowanie. Niemniej, słynny upór buldoga może czasami dojść do głosu.
Metodą szkolenia z wyboru jest konsekwentny trening z dużą dozą wyczucia. Od samego początku należy jasno określić, co pies może robić, a czego nie i wyraźnie stawiać granice. Nawet mały okruszek chleba pod stołem może bowiem szybko zmienić go w „żebraka”.
W jego przypadku warto odwiedzić szkołę dla psów, co zdecydowanie ułatwi jego socjalizację. Ze względu na specyficzną budowę, psy te mogą wydawać się innym czworonogom groźne, dlatego dobrym pomysłem jest skorzystanie ze wsparcia trenera psów, który wskaże drogę w radzeniu sobie z tym oraz całym procesem szkolenia.
Pomimo swojej niezwykłej budowy, także american bully w rozmiarze XL ma przyjazną i łagodną naturę i znany jest ze swojego spokoju oraz wrażliwości. Zazwyczaj nie przejawia agresji, chyba, że dostanie się w niedoświadczone lub „niewłaściwe” ręce.
American bully, który został odpowiednio zsocjalizowany może być trzymany zarówno przez rodziny z dziećmi, jak i przez pary czy singli. Zawsze chętnie towarzyszy swojemu opiekunowi, ale nie ma potrzeby bycia w centrum uwagi.
Tak samo dobrze będzie czuł się w domu na wsi, jak i w mieszkaniu w mieście, pod warunkiem, że będzie miał odpowiednie zajęcia. Jeśli jednak mieszkamy w szybko nagrzewającym się mieszkaniu na poddaszu, na piątym piętrze w bloku bez windy, american bully nie będzie najlepszym wyborem.
Początkujący miłośnicy psów bez problemu poradzą sobie z przedstawicielami tej rasy. Nie nadają się jednak dla osób, którym zależy jedynie na zrobieniu wrażenia na innych za sprawą ich imponującego wyglądu.
Ponieważ american bully jest nową rasą, nie znajdziemy go na większości opracowanych list. Niemniej, jego postura i przodkowie, a także głowa, tak bardzo przypominająca pitbula, mogą sprawić, że zostanie uznany za psa bojowego i na jego opiekunów mogą zostać nałożone pewne ograniczenia. Dlatego przed zakupem warto dowiedzieć się, czy w naszym przypadku obowiązują jakieś obostrzenia.
W Anglii i Walii trzymanie i hodowla american bully XL została zakazana po kilku śmiertelnych atakach na ludzi. W Polsce aktualnie takiego zakazu nie wprowadzono.
American bully to skory do zabawy pies o umiarkowanej potrzebie ruchu. Lubi długie spacery, ale nie musi codziennie przebiegać kilku kilometrów po lesie.
Zacznijmy powoli i nie przemęczajmy naszego pupila, zwłaszcza jeśli jest jeszcze szczeniakiem lub młodym psem. Pamiętajmy też, że bardzo ważna jest nie tylko stymulacja fizyczna, ale również umysłowa.
Spróbujmy różnych aktywności – zabaw zabawkami na inteligencję, nauki sztuczek, psich sportów czy aportowania, aby dowiedzieć się, co nasz bully lubi najbardziej – wspólne treningi sprzyjają budowaniu więzi.
Podobnie jak w przypadku każdego innego czworonoga, warto podawać mu bogatą w białko bezzbożową karmę, zarówno w mokrej, jak i suchej postaci. W przypadku wyboru suchej karmy, zaleca się taką w formie dużych kawałków, aby zachęcić psa do żucia.
Zwracajmy uwagę na masę psa – trzymajmy się zaleceń producenta umieszczonych na opakowaniu i uwzględniajmy wszystkie podawane przysmaki w dziennej dawce pokarmowej, aby uniknąć nadwagi.
Większość american bully nie narzeka na brak apetytu. Warto więc je regularnie ważyć, aby w porę zauważyć ewentualne nadmiarowe kilogramy i wówczas zmniejszyć kaloryczność posiłków.
Dowiedz się więcej na temat żywienia psów z lektury naszych artykułów:
O zdrowiu american bully decyduje przede wszystkim dobór rodziców szczenięcia. Niestety w Europie istnieje niewiele organów kontrolnych w tym zakresie, dlatego potencjalni nabywcy piesków powinni bardzo dobrze przemyśleć swój wybór i zapytać potencjalnego hodowcę o badania zdrowotne przeprowadzone u psich rodziców oraz poprosić o przedstawienie ich wyników. Bardzo ważne są na przykład badania w kierunku dysplazji stawu biodrowego czy zwyrodnień kręgów. Jeśli spotkamy się z odmową, lepiej poszukajmy innego sprzedawcy.
Poza tym należy omijać hodowle, w których promowane są skrajności. Bardzo masywne zwierzęta, takie jak w szczególności american bully XL, często cierpią na problemy ze stawami. Również bardzo płaskie kufy mogą powodować ograniczenia – jeśli nos psa jest szczątkowy, ma on poważne trudności w oddychaniu. Ze względu na takie skrajności, wielu działaczy na rzecz dobrostanu zwierząt, klasyfikuje te psy jako przedstawicieli rasy potencjalnie skazanej na cierpienie.
Aby zapobiec problemom zdrowotnym lub rozpoznać je na odpowiednio wczesnym etapie, należy regularnie kontrolować stan uzębienia, uszu, pazurów i sierści psa.
Pielęgnację zębów można uzupełnić ich szczotkowaniem oraz podawaniem gryzaków w postaci żwaczy, świńskich uszu czy kawałków poroża, aby wspierać usuwanie kamienia nazębnego.
Przy zapewnieniu im odpowiednich warunków utrzymania i właściwej pielęgnacji, psy tej rasy żyją średnio od 10 do 12 lat.
Prawdopodobnie american bully był pierwotnie rasą hybrydową. Jego przodkami były american staffordshire terier oraz amerykański pitbulterier. Aby jednak uzyskać bardziej jednolity i masywniejszy wygląd, dodawano wiele innych ras psów w tym typie.
W ten sposób uzyskano psa, będącego barwną mieszanką różnych ras, którego hodowcy starają się o ujednolicenie standardu. W USA rasa ta została uznana przez United Kennel Club w 2013 roku. Należy zauważyć jednak, że organizacja ta ma pod swoimi skrzydłami głównie rasy, które nie są uznawane przez American Kennel Club.
W Europie american bully należy do rzadkości. Zdecydowana większość profesjonalnych hodowców zajmuje się rasami zaakceptowanymi przez duże organizacje, takie jak FCI i ma ku temu słuszne powody.
Interesuje Cię american bully? W takim razie te rasy psów także mogą Ci się spodobać:
© ake/ stock.adobe.com
W Europie american bully jest rzadko spotykany. Rasa nie została uznana przez FCI, co znacznie utrudnia znalezienie zaufanego hodowcy. Często oferowane są szczenięta bez dokumentów, które zazwyczaj nie są prawdziwymi buldogami, ale w zasadzie dowolnymi mieszankami buldoga i staffordshire teriera.
Niektórzy hodowcy zakładają własne kluby, aby móc wystawiać odpowiednie dokumenty, ale z prawnego punktu widzenia takie rodowody nie mają żadnej wartości. Może to być powodem problemów z trzymaniem przedstawicieli tej rasy. Jeśli bowiem american bully zostanie uznany przez władze za mieszańca lub psa hybrydowego, posiadającego cechy psa uznanego za agresywnego, może zostać skonfiskowany.
American bully skradł Twoje serce? Być może w takim razie zabije ono szybciej na myśl o innych rasach w tym typie? Istnieje bowiem wiele buldogów uznanych przez FCI, w przypadku których znacznie łatwiej jest znaleźć renomowanego hodowcę.
Buldog angielski ma podobnie zwartą budowę co american bully, ale miewa problemy zdrowotne. Zasadniczo, wszystkie molosy wykazują pewne cechy wspólne, wybór jest więc dość duży.
Jeśli szukamy dorosłego psa, najlepiej odwiedzić miejscowe schroniska czy towarzystwa opieki nad zwierzętami, gdzie często trafiają zarówno kolorowe mieszanki buldogów jak i rasowe dogi.
© Luxorpics / stock.adobe.com
Pomimo typowego wyglądu buldoga, american bully to delikatny i wrażliwy pies, dzięki czemu jest odpowiednim psem dla rodzin, wśród których czuje się szczególnie komfortowo. Uwielbia towarzystwo. Sprawdzi się także w rękach amatorów.
Jeśli będzie miał zapewnione odpowiednie zajęcia, może być trzymany również w mieszkaniu. Zanim jednak się do niego wprowadzi, warto sprawdzić, czy w naszym miejscu zamieszkania nie istnieją żadne ograniczenia w jego trzymaniu.
Niezbędne wyposażenie: Obroża, smycz, karma czy zabawki – wszystko, czego potrzebujesz dla swojego american bully, znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
| Cechy szczególne: | American bully to nowa hybrydowa rasa psów, która powstała ze skrzyżowania american staffordshire teriera i amerykańskiego pitbulteriera. W zależności od miejsca zamieszkania może być uznany za niebezpiecznego, a jego trzymanie i hodowla może być zabroniona. |
| Charakter: | przyjazny, wrażliwy, łagodny, skory do zabawy |
| Wielkość: | Pocket: Do 43 cm Standard i classic: 43–51 cm XL: 51–57 cm |
| Waga: | w zależności od wielkości od 20 do 50 kg |
| Sierść: | krótka i lśniąca, w wielu umaszczeniach, takich jak szare, czarne, białe, brązowe, czerwone, dwu- i trójkolorowe |
| Pielęgnacja sierści: | niewymagająca, okazjonalne szczotkowanie |
| Zajęcia: | umiarkowanie wymagający, zabawy węchowe i aportowanie |
| Pies dla początkujących: | tak |
| Szczekanie: | okazjonalne, np. podczas wspólnej zabawy |
| Długość życia: | 10–12 lat |
| Typowe choroby: | problemy ze stawami, oddechowe, zwichnięcie rzepki |
| Cena: | od około 1.000 euro |
| Grupa FCI: | nieuznany |
| Potrzeba ruchu: | duża |
| Pochodzenie: | USA |
Forum zooplus było dla niej wstępem do pisania: Tam zainteresowani miłośnicy kotów spotkali się w 2011 r., aby stworzyć własne czasopismo drukowane o nazwie "Pfotenhieb". W kontekście swojej nauki niemieckiego mogła napisać kilka artykułów do "Pfotenhieb". Dzisiaj, jako szczęśliwa posiadaczka psa, poświęca się głównie tematom związanym ze zwierzętami i ich zdrowiem.
