© SasaStock / stock.adobe.com
Tak wygląda przyjaźnie nastawiony i zrelaksowany pies.
Osoby, które żyją z psem od dłuższego czasu, zazwyczaj intuicyjnie wiedzą, co ich zwierzak chce im powiedzieć. Z kolei początkujący opiekunowie mają czasem trudności ze zrozumieniem psiego języka. Jest on bowiem bardzo złożony. Niestety, nieporozumienia mogą mieć poważne konsekwencje. Lektura tego artykułu pomoże Ci lepiej zrozumieć język psa.
Nieporozumienia między ludźmi a psami mogą być bardzo niebezpieczne. Dlatego tak ważne jest, aby opiekunowie naprawdę rozumieli język psów. Zanim pies ugryzie, zwykle pokazuje na swój sposób, że coś mu nie pasuje. Jednak sygnały alarmowe mogą zostać przeoczone lub źle zinterpretowane.
Jest różnica między tym, że pies nie jest posłuszny, bo nie ma na to ochoty, a tym, że boi się sytuacji. Może nie chce wykonać komendy „siad” na poboczu drogi, bo boi się przejeżdżających samochodów. Jeśli wiesz, co naprawdę czuje Twój pies, możesz zaoszczędzić mu dużo stresu.
Ważne: Wzajemne zrozumienie rozwija zaufanie i wzmacnia przyjaźń między Tobą a Twoim czworonożnym przyjacielem.
Psy komunikują się z ludźmi i między sobą na kilka sposobów. Dźwięki takie jak szczekanie, skomlenie, wrzask, wycie czy warczenie są częścią ich języka.
Jednak zwierzęta nie tylko używają swojego głosu, ale także wykorzystują całe swoje ciało do komunikacji. Język ciała obejmuje gesty i mimikę. Przykładem gestu jest machanie ogonem, a przykładem wyrazu pyszczka jest szczerzenie zębów.
Zapachy odgrywają ważną rolę w psim świecie. Psi nos ma nawet 300 milionów komórek węchowych (nos ludzki ma pięć milionów). Nic więc dziwnego, że psy są wykorzystywane na przykład do tropienia zaginionych osób.
Za pomocą markowania moczem i kałem psy pozostawiają ważne wiadomości dla swoich pobratymców. To również jest częścią psiego języka. Plama moczu lub kupka odchodów przy drodze? Pies z pewnością podejdzie je powąchać, żeby nie przegapić żadnego komunikatu. To całkiem normalne, że psy wąchają, a nawet zlizują odchody innych psów podczas swoich codziennych spacerów.
Niestety, psi język rzadko jest jednoznaczny. Aby zrozumieć intencję psa, zawsze musisz wziąć pod uwagę kontekst czyli sytuację, w jakiej znajduje się w danym momencie Twój pies. Jeśli to zlekceważysz, łatwo może dojść do nieporozumień.
Na przykład pies oblizuje swój nos, aby udobruchać człowieka. Jeśli jednak tuż przedtem dostał do skubnięcia smakołyk, pupil może jedynie wycierać nos.
Psy szczekają z różnych powodów – na przykład dlatego, że są głodne lub spragnione, że chcą wyjść na spacer lub bawić się ze swoim opiekunem. Często kryje się za tym chęć zwrócenia na siebie uwagi.
Również w przypadku szczekania można już z łatwością zauważyć, jak język psów jest wieloznaczny. Psy szczekają również wtedy, gdy chcą ostrzec swoich opiekunów przed włamywaczem lub wtedy, gdy same czują się zagrożone.
Jeśli takie ostrzeżenie na nic się nie zda, kolejnym krokiem może być użycie przez psa zębów.
Jak odróżnić, czy pies po prostu chce zwrócić na siebie uwagę, czy też ostrzega nas przed domniemanym zagrożeniem?
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli szczekanie brzmi raczej wysoko, prawdopodobnie ma być przyjazne. Niskie szczekanie wskazuje na psa, który jest poważnie rozgniewany lub czuje się zagrożony.
Chihuahua i inne małe psy szczekają wyżej, duże psy, takie jak bernardyny, mają raczej niski szczek. To również należy wziąć pod uwagę przy ocenie brzmienia szczeniaka w danej sytuacji.
Niektóre psy szczekają przy każdej okazji, co wystawia cierpliwość opiekuna na niemałą próbę. Psy, które nadmiernie szczekają, często są po prostu zbyt mało eksploatowane.
Nasz artykuł „Jak oduczyć psa szczekania?” wyjaśnia, co można zrobić w takim przypadku.
© ekim / stock.adobe.com
Kiedy wilki wyją, sygnalizują, że należą do stada. Wilcza pieśń sprzyja spójności społecznej. Wycie służy również do informowania innych zwierząt o swoim położeniu lub do ostrzegania ich przed niebezpieczeństwem.
Psy domowe również wyją – niektóre częściej, inne trochę rzadziej. Na przykład psy rasy basset hound, beagle i husky należą do bardziej „wokalnych” ras.
Czy Twój czworonóg przyłącza się do śpiewu, gdy biją dzwony kościelne lub rozlega się dźwięk syreny? Eksperci zakładają, że psy interpretują te dźwięki jako wycie innych psów ze względu na podobną częstotliwość tonów.
Wycie u psów może wywoływać również ból, samotność lub stres.
Wskazówka: Wyj i Ty! Nawet jeśli poczujesz się przy tym dziwnie: Eksperci radzą opiekunom psów, aby od czasu do czasu przyłączyli się do ich wycia. W ten sposób wzmacnia się więź ze swoim zwierzęciem, ponieważ okazuje się tak przynależność do stada.
Skomlenie jest również częścią języka psów i może mieć różne znaczenia. Psy skomlą na przykład, ponieważ nie mogą się doczekać długiego spaceru z ukochaną osobą. Skomlą również wtedy, gdy są przestraszone lub sfrustrowane.
Psy są zwierzętami stadnymi. Niektóre cierpią na ogromny lęk separacyjny, gdy muszą zostać w domu same przez dłuższy czas i wtedy często wyją lub skomlą.
„Przekraczasz moje granice”. Kiedy pies warczy, jest to ostatnie ostrzeżenie przed ugryzieniem.
Może zabrzmi to nietypowo, ale należy się cieszyć, jeśli Twój pies warczy. W żadnym wypadku nie należy próbować go oduczać nawyku warczenia czy karać za to. Psy, którym nie pozwala się warczeć, mogą ugryźć bez ostrzeżenia.
Już po postawie psa jego pobratymcy mogą stwierdzić, czy jest on w spokojnym nastroju, czy też lepiej na niego uważać.
Zrelaksowane psy mają również zrelaksowaną postawę. Z kolei psy spięte sprawiają wrażenie usztywnionych.
Psy dominujące sprawiają, że wyglądają na duże. Postawa psa agresywnego jest podniesiona i wysunięta do przodu. Całe jego ciało mówi: „Jestem gotowy do ataku!”.
Z kolei postawa defensywna cechuje się ukierunkowaniem ciała w dół i do tyłu. Postawa ta wyraża chęć ucieczki i wycofania się. Niepewne, lękliwe psy robią się mniejsze, skulają się. W skrajnych przypadkach kładą się nawet na plecach, aby zademonstrować swoją uległość.
Język ciała to kolejny ważny element w psiej komunikacji. Także język ciała należy umieć dobrze odczytać, aby móc prawidłowo zinterpretować sygnały wysyłane przez pupila w każdej sytuacji.
Pies, który macha ogonem, jest szczęśliwy – to stwierdzenie się zgadza, ale tylko częściowo. Po pierwsze, machanie ogonem oznacza jedynie, że pies jest podekscytowany. Pytanie, czy to podekscytowanie jest pozytywne czy negatywne, pozostaje na razie otwarte.
Wracasz do domu po długim dniu w pracy, Twój pies biegnie w Twoją stronę, a ogon kołysze się szerokim łukiem w przód i w tył? Wtedy możesz założyć, że Twój pies cieszy się z ponownego spotkania z Tobą.
Nieznajomy pies podbiega do Ciebie sztywnymi ruchami i wpatruje się w Ciebie uporczywym spojrzeniem? Czy porusza ogonem krótko i zamaszyście? W takiej sytuacji lepiej zachowaj ostrożność.
Sztywny ogon skierowany do góry wskazuje, że pies próbuje Cię sprowokować. Jeśli jest on wyciągnięty poziomo do tyłu, jest to gest groźby.
Jeśli pies z kolei zakrzywia ogon do dołu i chowa go pod brzuchem, oznacza to, że jest niepewny i bojaźliwy.
Jeśli pies patrzy prosto przed siebie i zamraża przeciwnika nieruchomym spojrzeniem, należy to rozumieć jako zagrożenie z jego strony. Źrenice psa są wówczas zwężone. Uszy skierowane do przodu.
Uszy skierowane do tyłu wskazują na strach, niepewność lub uległość.
U zrelaksowanego psa pysk i głowa są również rozluźnione, a źrenice rozszerzone. Pies, który nie jest agresywny i chce uspokoić sytuację, będzie odwracał głowę na bok.
Wskazówka dotycząca klapniętych uszu u psa Twój pies ma klapnięte uszy? Wtedy ruchy uszu są trudne do rozpoznania. W tym przypadku pomaga obserwacja podstawy ucha.
Gdy pies podnosi górną wargę i pokazuje tylko przednie zęby, należy zachować szczególną ostrożność! Jest to poważne zagrożenie, zwłaszcza, jeśli ciało jest sztywne, a wzrok utkwiony w Ciebie.
Jeśli pies pokazuje „cały swój oręż”, odsłaniając całkowicie zęby, jest to prawdopodobnie próba defensywy. Podczas szczerzenia zębów zwierzę co jakiś czas odwraca wzrok. Ciało jest raczej skierowane do tyłu i w dół, ogon jest opuszczony. Pies jest przestraszony, ale mimo wszystko gotowy do obrony.
I znowu nie ma reguły bez wyjątku: uległą formą pokazywania zębów jest grymas, któremu towarzyszy kucnięta postawa ciała, ogon jest w ruchu lub cofnięty.
Z takiego „grymasu uległości”, który psy notabene stosują wyłącznie wobec ludzi, rozwinął się „uśmiech społeczny”. Pysk psa jest lekko otwarty, wargi lekko ściągnięte do tyłu, zwykle towarzyszy temu wyprostowana, zrelaksowana postawa i merdający ogon.
Psy często poruszają się bardzo szybko. Kiedy bawią się na wybiegu razem z innymi psami, trudno jest rozpoznać drobne niuanse mowy ciała. Czy to jeszcze spokojna zabawa, czy już sytuacja się zaognia?
Jeśli chcesz lepiej zrozumieć swojego psa, dlaczego nie sfilmować go smartfonem podczas następnego spaceru? Odtwórz film w zwolnionym tempie, to może okazać się rewolucyjnym przełomem w Twoich staraniach zrozumienia języka psa.
Powodzenia!
Dziennikarka, której największą pasją są zwierzęta. Już podczas studiów badała relacje między ludźmi a psami. Kilka lat temu adoptowała kocurka z monachijskiego schroniska dla zwierząt. Elvis stał się dla niej inspiracją do założenia bloga o kotach „Lieblingskatze” (niem. ulubiony kot), a także do zajęcia się zwierzętami w pracy dziennikarskiej. Poprzez swoje artykuły chciałaby pomóc ludziom lepiej zrozumieć ich pupili.
