© daylight917 / stock.adobe.com
Uśpić psa? To trudna decyzja – nawet jeśli zwierzę cierpi.
Pożegnać ukochanego pupila – wielu opiekunów psów odkłada tę myśl jak najdłużej. Niemniej ważne jest, aby zawczasu rozważyć opcję uśpienia psa. Z nami dowiesz się, czego się spodziewać, jeśli musisz uśpić swojego psa i jak na ten moment się przygotować.
Niestety decyzja o tym, czy psa uśpić czy nie, nie zawsze jest oczywista. Nawet w przypadku zwierząt przewlekle chorych, trudno jest podjąć decyzję za psa, że np. dzisiaj będzie jego ostatni dzień.
Kiedy mówimy o uśpieniu, mamy na myśli eutanazję psa. Słowo to pochodzi od greckiego „eu” oznaczającego „dobro” i „thanatos” oznaczającego „śmierć”, czyli chodzi o „dobrą śmierć”. Podstawowym założeniem eutanazji jest to, że śmierć jest uwolnieniem od cierpienia dla zwierzęcia.
Odpowiedź na pytanie „Czy powinienem uśpić psa?” może być bardzo trudna, ale musisz pamiętać o jednym – nie jesteś sam. Weterynarz jest najlepszą osobą do kontaktu, jeśli chodzi o znalezienie odpowiedniego momentu na uśpienie psa. Zapytaj, jak ocenia jakość życia Twojego zwierzęcia i jaki byłby właściwy moment na oszczędzenie mu cierpienia.
Możliwe jest też, że pies dokona żywota spokojnie w domu z przyczyn naturalnych. Tutaj również weterynarz jest po Twojej stronie ze słowami i wsparciem medycznym – na przykład z środkami przeciwbólowymi.
Uśpienie powinno być rozwiązaniem tylko wtedy, gdy zwierzę cierpi i nie ma szans na wyleczenie. U przewlekle chorych lub starych psów z ciężką artrozą i innymi dolegliwościami stan pogarsza się w ciągu tygodni i miesięcy.
Jednak wiele psów ma dobre i złe dni, co sprawia, że trudno jest ocenić właściwy moment. Tym niemniej warto wspomnieć, że większość opiekunów psów instynktownie wie, kiedy nadszedł czas na ostatnią wspólną drogę. Oznakami tego są na przykład:
Chory lub bardzo stary pies…
Wypadki mogą prowadzić do tego, że opiekunowie nagle i niespodziewanie stają przed pytaniem, czy ich pies powinien zostać uśpiony. Mówi się wtedy o „spontanicznej” eutanazji. Postaraj się zachować zdrowy rozsądek, gdy staniesz przed taką decyzją.
W przypadku ostrych urazów najważniejsza jest ocena weterynarza. Miej na uwadze długoterminowe rokowania. W razie wątpliwości należy zasięgnąć opinii drugiego eksperta, na przykład w klinice weterynaryjnej.
Oczywiście dotyczy to też sytuacji, w której pies może odczuwać ból, na który nie ma lekarstwa. Jeśli obrażenia są zbyt poważne i nie ma alternatywy dla eutanazji, lekarz weterynarii Cię o tym poinformuje.
Także podczas planowanego zabiegu może dojść do „spontanicznej” eutanazji, jeśli stan psa okaże się nieuleczalny, np. z powodu zaawansowanej choroby nowotworowej. W tym celu jednak weterynarze potrzebują Twojej uprzednio wyrażonej zgody.
Na szczęście psy są niezwykle rzadko poddawane eutanazji z powodu ich zachowania. Czasami za agresywnym zachowaniem kryją się choroby, takie jak ból czy nowotwory.
Jedno jest pewne: Weterynarzom nie wolno dokonywać eutanazji psów bez uzasadnionej przyczyny. Jednorazowe ugryzienie zwykle do nich nie należy.
Są dwa sposoby na eutanazję psa, jeśli da się ją zaplanować. W każdym razie dobrze jest, aby weterynarz był dobrze zaznajomiony z psem i z Tobą.
Jeśli eutanazja przewlekle chorego zwierzęcia ma się odbyć w gabinecie, wielu lekarzy weterynarii umawia wizytę pod koniec godzin pracy. W ten sposób możesz poświęcić trochę więcej czasu na pożegnanie.
Na szczęście wielu weterynarzy oferuje również wizyty domowe w celu uśpienia psa. Jeśli chcesz, możesz również pożegnać się ze swoim ukochanym pupilem w domu, w znajomym otoczeniu.
Jednak niektórzy weterynarze ostrzegają przed możliwymi nieprzyjemnymi konsekwencjami. Niektóre chore psy są przerażone, gdy weterynarz pojawia się nagle jako „intruz” w ich miejscu schronienia w domu. Domowa eutanazja jest dla psa najmniej stresująca, jeśli jest wykonywana przez mobilnego weterynarza, którego już zna i ma z nim dobre doświadczenia.
Zasadniczo jednak to Ty, jako opiekun, znasz najlepiej swojego pupila i wiesz, jakie otoczenie jest najbardziej odpowiednie na ostatnią wspólną drogę.
Weterynarz dokładnie wyjaśni Ci, czego się spodziewać. Istnieją dwa warianty przebiegu eutanazji psa:
Niektóre psy otrzymają środek uspokajający wstrzykiwany domięśniowo przed eutanazją. Po kilku minutach pies zapada w głęboki sen. Dopiero wtedy weterynarz wykonuje zastrzyk, który powoduje zatrzymanie oddechu. Pies w ogóle tego nie odczuwa.
Drugi wariant polega na tym, że weterynarz zakłada cewnik dożylny i lek dostaje się bezpośrednio do krwiobiegu. Pies traci przytomność w ciągu kilku sekund i umiera. Weterynarz może jednak najpierw podać środek znieczulający przez cewnik żylny, aby pies zasnął a nie „padł” nagle.
W obu przypadkach środek jest taki sam. Najczęściej substancją czynną jest pentobarbital, pierwotnie środek nasenny dla ludzi. Podczas eutanazji zwierząt dochodzi do jego celowego przedawkowania.
W momencie eutanazji najlepszym sposobem na wsparcie psa jest Twoja obecność oraz jak największe emanowanie spokojem i opanowaniem. Podrap psa w ulubione miejsce i mów do niego pieszczotliwie i spokojnie.
Koszty eutanazji psa w Polsce wahają się od około 35 do 200 zł i jest uzależniona przede wszystkim od masy ciała psa. Ponadto może trzeba będzie ponieść wydatki na krematorium dla zwierząt, w tym koszty transportu.
© Africa Studio / stock.adobe.com
Jeśli z góry wiesz, co ma się stać z ciałem Twojego zwierzęcego kompana, oszczędzasz sobie konieczności podejmowania decyzji pod presją czasu. Po eutanazji dostępne są następujące opcje:
Możesz skremować swojego zmarłego psa w krematorium dla zwierząt. Możesz potem zabrać prochy Twojego pupila ze sobą. Można je zakopać, rozsypać w lesie w ulubionym miejscu psa lub przechowywać w urnie.
Kremacja kosztuje od 700 do 1200 złotych. Możliwe jest również – i odpowiednio drogie – wyciśnięcie diamentu z prochów psa jako kamienia szlachetnego do ozdoby.
Ponadto istnieje możliwość tańszej zbiorowej kremacji.
W Polsce nie możesz po prostu zakopać swojego martwego zwierzaka w lesie czy nawet we własnym ogrodzie. Cmentarze dla zwierząt oferują miłośnikom psów i kotów możliwość pochowania swojego zwierzaka, a następnie opiekowania się grobem jako miejscem pamięci.
Po eutanazji weterynarz zapyta, co zrobić z ciałem psa. Jeśli pozostawisz je u weterynarza bez dalszych instrukcji, ciało zostanie zabrane do zakładu utylizacji. Tam zostanie ono spalone. Koszty dla opiekuna psa wynoszą około 5 do 8 zł za kg masy ciała psa.
Po uśpieniu psa wielu opiekunów odczuwa ogromną pustkę. Każdy człowiek inaczej przeżywa śmierć swojego psa. Jedni chcieliby od razu wszystko posprzątać, innym w pożegnaniu się pomagają przedmioty codziennego użytku, takie jak miski czy smycze. Poświęć na ten proces tyle czasu, ile potrzebujesz. Oto kilka rad dotyczących żałoby po śmierci Twojego zwierzęcia.
Wielu opiekunów psów pociesza się myślą, że ich towarzysz przeszedł do lepszego świata. W Internecie jest trochę opowieści i wierszy na ten temat. Opiekunowie psów i kotów mają nadzieję, że ich czworonożny przyjaciel bawi się szczęśliwie i zdrowo w niebie, czekając na swojego dwunożnego przyjaciela. Po jego śmierci będą znowu razem.
Jeśli możesz zbudować mały grób dla swojego psa w ogrodzie lub na psim cmentarzu, będziesz mieć miejsce wspomnień. Dekorowanie i obsadzanie grobu pomaga wielu opiekunom pogodzić się z utratą psa. Takie miejsce można też zaprojektować bez grobu. Możesz na przykład umieścić w mieszkaniu zdjęcie swojego psa ze świeczką.
„To był tylko pies” – każdy, kto słyszy to zdanie po śmierci ukochanego czworonoga, słusznie czuje się niezrozumiany. Wymiana z innymi opiekunami i miłośnikami zwierząt często pomaga przezwyciężyć smutek. Znają oni ból rozstania i mogą zaoferować pocieszenie. Możesz zajrzeć na internetowe fora poświęcone tej tematyce, gdzie często wymieniają się oni doświadczeniami.
Pozwól sobie na smutek. Jeśli pies był bardzo chory przez długi czas, być może już część procesu żałoby jest za Tobą. A może nadal odczuwasz dużo smutku kilka tygodni po śmierci psa i masz problemy z radzeniem sobie w codziennym życiu? Wtedy może być wskazane skorzystanie z profesjonalnej pomocy. Eksperci pomogą Ci poradzić sobie z tym trudnym okresem.
Czy inne psy w domu też mogą się smucić, gdy ich zwierzęcego przyjaciela nagle zabraknie? Nie mamy wprawdzie wglądu w ich psychikę, ale faktem jest, że gdy członka stada już nie ma, większość psów zmienia swoje zachowanie. Tęsknią za swoim towarzyszem. Oczywiście dotyczy to również zmarłych kotów.
Oznaki żalu u psów obejmują:
Jeśli masz więcej psów w domu, musisz wiedzieć, że może dojść do konfliktów, ponieważ hierarchia zawsze musi być ustalona na nowo, gdy jednego z nich zabraknie.
Pomocne jest, aby pies mógł powąchać umierającego towarzysza, aby się z nim pożegnać. W ten sposób zapewnisz, że nie będzie go nieustannie szukać. Niemniej psy mogą również wypracować rytuały żałobne – na przykład stanie codziennie przy drzwiach i czekanie.
Najlepszym sposobem, aby pomóc swojemu psu jest emanowanie spokojem i bezpieczeństwem. Utrzymuj codzienną rutynę i przytulaj swojego czworonożnego przyjaciela, kiedy tego potrzebuje. Ważne jest także, aby włączyć beztroską zabawę do codziennego życia.
Należy ponadto poczekać kilka tygodni przed przyjęciem nowego członka paczki. Większość psów potrzebuje tego czasu, aby poradzić sobie ze stratą. Jeśli Twój czworonożny przyjaciel jest nadal w żałobie miesiące po śmierci innego zwierzęcia, skonsultuj się z weterynarzem.
Informacje o ostatniej wspólnej drodze z kotem: Ostatnie pożegnanie: Kiedy kot musi zostać uśpiony
.
