© Rita Kochmarjova / stock.adobe.com
Pies i królik pod jednym dachem: Czy to może się udać?
Ludzie, którzy kochają zwierzęta lubią trzymać różne gatunki razem. Jednak ze względu na zupełnie inne wymagania psa czy chomika często nie jest to łatwe zadanie. Na co więc należy zwrócić uwagę, chcąc trzymać psy i małe zwierzęta pod jednym dachem?
Największym wyzwaniem w przypadku psów i małych zwierząt jest ich wzajemny, głęboko zakorzeniony, pierwotny stosunek: Pies jest z natury łowcą, a małe zwierzęta jego ofiarami. Ten wzorzec relacji został ustalony przed tysiącami lat i znajduje odzwierciedlenie w cechach fizycznych zwierząt, takich jak kształt źrenic, położenie oczu i zębów.
Nic więc dziwnego, że wielu psom jest trudno utrzymać w ryzach ich instynkt łowiecki, gdy widzą świnkę morską czy szczura.
Małe zwierzęta z kolei instynktownie czują niebezpieczeństwo, które czyha na nie ze strony drapieżcy i schodzą mu z drogi.
Instynkt ucieczki z kolei pobudza myśliwego, chcącego rzucić się za nimi w pogoń. Wiele psów przestaje wówczas reagować na komendy, chociaż doskonale je znają i wykonują na co dzień.
Jeśli chodzi o instynkt łowiecki, zawsze istnieją wyjątki – terier, który dorasta wraz z królikiem może z nim stworzyć bardzo zgrany duet.
Zasadniczo, przy podejmowaniu decyzji o doborze zwierząt, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim rasę psa, która determinuje jego zachowanie:
Chcąc zsocjalizować psa z małym zwierzęciem lub nawet kilkoma, należy wybrać taką rasę, która nie ma silnie rozwiniętego instynktu łowieckiego.
Przyjrzyj się pierwotnemu przeznaczeniu rasy – teriery na przykład hodowane były do polowania na szczury. Będzie więc im ciężko żyć w zgodzie z tymi gryzoniami.
Przykład: Jamnik, wyżeł niemiecki szorstkowłosy, płochacz niemiecki, wszystkie teriery
Psy pasterskie co prawda nie mają polowania we krwi, ale mogą napędzić stracha małym zwierzętom podczas wypłaszania czy zaganiania.
Dlatego bardzo ważne jest, aby od samego początku przyzwyczaić psa pasterskiego do jego małych współlokatorów. Odpowiednie szkolenie gra tutaj szczególnie ważną rolę – tylko dobrze wychowanie zwierzęta będą w stanie porozumieć się ze sobą.
Przykłady: Owczarek australijski, border collie, bobtail
W większości przypadków psy do towarzystwa dobrze funkcjonują razem z małymi zwierzętami. Wynika to z ich charakteru – towarzyskości i przystosowania do życia w grupie.
Przykłady: Maltańczyk, pekińczyk, pudel
© andromedicus / stock.adobe.com
Nie wszystkie małe zwierzęta są takie same. Jeśli chcesz trzymać psa i małe zwierzę pod jednym dachem, musisz przyjrzeć się bliżej ich cechom i nawykom:
Króliki podobnie jak świnki morskie należy trzymać przynajmniej w parach. Poza tym, muszą mieć zapewniony obszerny wybieg. Jeśli zostaną do tego przyzwyczajone, mogą przebywać na zewnątrz również w miesiącach zimowych. Jeśli natomiast żyją w mieszkaniu, powinny mieć zagwarantowaną możliwość regularnego swobodnego ruchu.
To z kolei możliwe jest jedynie wówczas, gdy pies i królik czy świnka morska potrafią ze sobą harmonijnie funkcjonować. Czasami jednak konieczne będzie trzymanie ich w oddzielnych pomieszczeniach, co będzie szczególnie trudne, gdy w domu są małe dzieci.
Koszatniczki, szynszyle, chomiki i myszy są co prawda przeurocze, nie są jednak typowymi przytulankami. Są za to wdzięcznymi obiektami obserwacji i w dostatecznie przestrzennej wolierze nie potrzebują swobodnego wybiegu.
Jeśli pies nauczy się przebywania z nimi w tym samym pomieszczeniu i nie będzie oszczekiwał klatki, będzie to wystarczające, aby móc trzymać je razem.
Zwróć jednak uwagę na to, czy obecność czworonoga nie stresuje maluchów. Dla bezpieczeństwa nie zostawiaj też psa bez nadzoru w pokoju, gdzie znajduje się woliera czy klatka.
Szczury żyją razem w dużych klatkach lub wolierach. Wielu opiekunów pozwala tym ufnym gryzoniom biegać swobodnie po mieszkaniu lub nosi je ze sobą.
Taka beztroska koegzystencja w codziennym życiu nie zawsze jest możliwa, gdy mieszka z Tobą pies. Niektóre rasy, takie jak ratler praski czy teriery, np. yorkshire terier, zostały stworzone do polowań na szczury. Nawet jeśli zaprzyjaźnią się z tymi gryzoniami, ich instynkt może w nieoczekiwanym momencie wziąć górę. Dlatego lepiej nie stwarzać okazji do bliższego kontaktu między nimi.
Poza tym, należy pamiętać, że z kolei szczury mogą traktować mniejsze zwierzęta, takie jak wspomniane koszatniczki, myszy i chomiki jako zdobycz. Nie jest więc najlepszym pomysłem trzymanie ich razem.
Najlepszym rozwiązaniem jest przyzwyczajanie już szczeniąt do małych zwierząt – największe szanse powodzenia są, gdy szczenięta znajdują się w fazie imprintingu, czyli do siedemnastego tygodnia życia.
Jeśli w tym okresie pies nauczy się, że królik nie jest jego ofiarą, tylko członkiem stada, lekcję tę zapamięta do końca życia. Nie oznacza to bynajmniej, że będzie tolerował obce króliki czy małe zwierzęta – do tego również należy go ostrożnie przyzwyczajać.
Niemniej, dobrze przemyślany proces zapoznawczy w wieku szczenięcym zapewnia najlepszą podstawę do pokojowego współistnienia psa i małego zwierzęcia.
Pies powinien również nauczyć się, że ma nie atakować ptaków, myszy, szczurów czy królików poza domem. To samo dotyczy pogoni za biegaczami czy rowerzystami – takie zachowanie należy również eliminować możliwe jak najwcześniej.
W późniejszym okresie, na przykład podczas dojrzewania, szczeniak może chcieć sprawdzać granice także w ramach własnego stada i pozwolić sobie na małe polowanie.
© mooseshop / stock.adobe.com
Być może masz już psa, ale chcesz mieć również parę szczurów? Albo wiedziesz szczęśliwe życie ze świnką morską i myślisz o przygarnięciu dorosłego psa? W każdym przypadku socjalizacja będzie bardziej wymagająca niż w przypadku szczeniąt.
Taka decyzja powinna zapaść wyłącznie wtedy, gdy pies nie ma silnego instynktu łowieckiego. Warto, aby zaprzyjaźnił się wówczas na przykład z kotem.
Zawsze miej w zanadrzu plan awaryjny. Może on polegać na trzymaniu zwierząt w oddzielnych pomieszczeniach, jeśli pies i chomik nie dojdą do porozumienia, i pamiętaj, że większe wyzwanie stanowi wprowadzenie małych zwierząt do psa niż na odwrót.
Bez względu na wszystko, pierwsze spotkanie powinno przebiegać w możliwie najspokojniejszej atmosferze. Można zorganizować je na przykład w następujący sposób:
Niektóre małe zwierzęta, takie jak króliki czy świnki morskie żyją na dużych wybiegach lub mają dostęp do otwartej przestrzeni. W takim przypadku warto bliżej zapoznać z nimi czworonoga.
W następnej kolejności możesz pozwolić na bezpośredni kontakt między psem i małym zwierzęciem:
Wskazówka: Pamiętaj jednak, że w przypadku małych zwierząt i czworonogów zawsze istnieje pewne ryzyko. Dlatego lepiej nie zostawiać ich ze sobą sam na sam.
W praktyce, różne czynniki mogą utrudniać trzymanie psów i małych zwierząt pod jednym dachem. Trudniej jest na przykład w sytuacji, gdy pies jest już dorosły, należy do psów myśliwskich lub już ma pozytywne doświadczenia łowieckie. Psu myśliwskiemu bowiem, który choć raz upolował królika, będzie znacznie trudniej oprzeć się pokusie ponownego zapolowania.
Ponieważ w razie jakichkolwiek wątpliwości, życie małych zwierząt może być zagrożone, wspólne spotkania nie zawsze są dobrym pomysłem. Wyznaczaj małe cele: W idealnej sytuacji pies będzie zachowywał się spokojnie poza wybiegiem i jego obecność nie będzie przysparzała małych zwierzętom stresu.
Jeśli natomiast pies nie jest w stanie zapanować nad sobą już na pierwszym etapie socjalizacji, nie należy pozwalać mu zbliżać się do pomieszczenia czy ogrodu, w którym przebywają.
Pamiętaj, że psy nie tylko wysoko skaczą, ale mają również wielki talent do kopania. Jeśli więc nie masz możliwości zagwarantowania im przebywania w oddzielnych pomieszczeniach, lepiej zrezygnować z przygarnięcia małych zwierząt lub nowego psa.
