© Halfpoint / stock.adobe.com
Idealny współpracownik czy źródło rozproszonej uwagi? Poniższe wskazówki sprawią, że praca w domu z psem będzie bezpieczna, produktywna i relaksująca.
Świat ulega coraz większej cyfryzacji i coraz więcej osób może wykonywać swoją pracę zawodową wśród domowych czterech ścian. Jeśli do rodziny należy pies, praca z domu może stanowić dla nieprzyzwyczajonych do tego osób niemałe wyzwanie. Jednak za sprawą poniższych wskazówek możesz sprawić, że praca w domu z psem będzie samą przyjemnością.
Chcesz, aby praca w domu z psem sprawiała radość zarówno Tobie, jak i Twojemu podopiecznemu? Zacznij dzień od spaceru! Bowiem tylko pies, którego potrzeby fizyczne i umysłowe są zaspokojone pozwoli Ci na spokojną pracę. Wykorzystaj czas zaoszczędzony na braku konieczności dojeżdżania do miejsca pracy na długi spacer.
W lecie możesz przełożyć dłuższy spacer w ciągu dnia na rano, tak aby w porze obiadowej mieć więcej czasu na spokojne spożycie posiłku. W zależności od poziomu wytrenowania Twojego i Twojego pupila, dobrym pomysłem na rozpoczęcie dnia pracy jest także poranny jogging, po którym przygotujesz dla Was smaczne śniadanie. Powietrze i ruch zapewnią Ci motywację i koncentrację w pracy, a czworonoga trochę zmęczą i zmobilizują z kolei do drzemki.
Przytulne, miękkie i ciepłe legowisko jest tak samo ważne dla psa, jak dla Ciebie komfortowe krzesło biurowe do pracy. Spróbuj przyzwyczaić psa do tego, że że nie wolno mu zbliżać się do Twojego miejsca pracy, a jego legowisko to miejsce odpoczynku, gdzie Ty z kolei się nie zbliżasz.
Świetnym rozwiązaniem będzie jaskinia lub zamykana budka, które zapewnią zwierzęciu odosobnioną, spokojną przestrzeń do wypoczynku. Jest to jednak dużo mniej istotne podczas pracy z psem w domu niż w przypadku zabierania psa ze sobą do biura. Zatroszcz się o wygodne poduszki lub legowisko, gdzie pies będzie czuł się komfortowo.
Jeśli Twój pupil ma zwykle bardzo czujny sen, legowisko umieść w jak najmniej uczęszczanym przez domowników miejscu, z dala od otwieranych często drzwi, gdyż to może go wybudzać i na przykład prowokować do szczekania.
Oczywiście pies nie spędzi całych ośmiu czy dziewięciu godzin w legowisku – pozwól mu na spacery i wynajdowanie sobie innych miejsc do leżakowania. Warto nauczyć psa komendy, która będzie sygnalizowała konieczność nieruszania się z miejsca – np. „siesta”, na wypadek, gdy sytuacja będzie wymagała od Ciebie większego skupienia się na obowiązkach zawodowych. Pamiętaj również o tym, aby po wykonaniu zadania komendę anulować.
Zwłaszcza w przypadku szczeniąt i rozbrykanych psów należy zwracać szczególną uwagę na ich bezpieczeństwo. Mowa tu przede wszystkim o możliwości przegryzienia wszechobecnych w domowym biurze kabli – od komputera, drukarki czy telefonu. Warto je odpowiednio zabezpieczyć. Wszelkie zakamarki – za biurkiem czy drukarką, gdzie znajdują się kable, dla psa powinny być strefami zakazanymi. Niebezpieczeństwo stanowić mogą również kosze na śmieci.
Zwykle stoją one pod biurkiem bez żadnej pokrywki, a pies bardzo szybko potrafi wywęszyć, jeśli znajdzie się w nich coś interesującego. Dlatego miej na niego nieustannie oko.
Jeśli wiesz, że Twój pupil ma tendencję do szperania po koszu, nigdy nie wrzucaj do niego części, które mogą zostać przez psa połknięte. Uważaj też na strącone na podłogę gumki do ścierania, spinacze czy taśmę klejącą.
Coraz więcej pracodawców pozwala swoim pracownikom na pracę z domu przez jeden lub dwa dni w tygodniu, a pozostałe dni spędzają oni w biurze.
Taki system pracy jest odpowiedni dla opiekunów czworonogów, jeśli w pozostałe dni zwierzę może towarzyszyć im w firmie, lub jeśli dostępna jest inna forma opieki – na przykład zostawienie pupila w ośrodku opieki dziennej.
Psy to zwierzęta stadne i potrzebują kontaktów społecznych. Nie powinny być więc zostawiane same na dłużej niż cztery czy pięć godzin.
Nawet jeśli możesz zabierać psa ze sobą do pracy lub aktualnie pracujesz w domu z psem, zastanów się jakie są alternatywy dla Twojego podopiecznego w momencie, gdy Twoja sytuacja zawodowa się zmieni.
© LIGHTFIELD STUDIOS / stock.adobe.com
Praca z domu często oznacza większą elastyczność. Swoje przerwy obiadowe możesz zaplanować więc też bardziej elastycznie! Jeśli rano nie było na tyle czasu, by pospacerować z psem dłużej, zrób to teraz.
Jeśli mieszkasz w pobliżu parku czy lasu – super! Doskonałym uzupełnieniem długiego spaceru z psem będzie nieco psiego sportu, na przykład flyball lub aportowanie. Dzięki temu pies będzie nie tylko spełniony fizycznie, ale i umysłowo. Jeśli posiadacie ogród, tam również pies będzie mógł poszaleć, oczywiście najlepiej pod nadzorem.
Większość osób, które pracują przed komputerem, zna różne sposoby na krótkie przerwy poprawiające produktywność. Zamiast sięgać po kolejną kosteczkę czekolady czy oglądać filmiki z zabawnymi pieskami na youtube, opiekun psa na home-office może spożytkować ten czas na zabawę z własnym psiakiem. Możesz nauczyć go kilku sztuczek, na przykład podawania łapy czy okręcania się wokół własnej osi na dwóch łapkach.
Twój pies nie jest akurat fanem takich treningów? Zabaw się z nim w krótkie „polowanie”, podczas którego jego zadaniem będzie wywęszenie schowanej gdzieś przekąski czy zabawki lub ćwicz z nim wykonywanie prostych poleceń, typu „siad”. Możesz podnieść poziom trudności takiego polecenia, wydając je przy jednoczesnym rzucaniu zabawką. Dopiero po wydaniu komendy „idź” pies będzie mógł wstać i pobiec po zabawkę.
Możliwości jest wiele, pamiętaj tylko o konieczności robienia z psem krótkich treningów w czasie przerw od pracy i zapewniaj mu w nich stale różnorodność, żeby mu się nie znudziły.
Wspólna zabawa z psem daje wiele radości i wzmacnia łączącą Was więź. Jeśli jednak pracujesz w domu, przez kilka godzin pies musi zająć się sobą sam. By urozmaicić mu oczekiwanie na kolejną przerwę z treningiem czy zabawą, możesz zaoferować mu różnorodne zabawki na inteligencję, takie jak:
Uwaga: Zwróć uwagę, by pies nie połknął czasem odgryzionego odłamka zabawki. Psom o szczególnym zamiłowaniu do gryzienia i żucia, podawaj specjalne przysmaki do żucia. Zawsze jednak nadzoruj psa jednym okiem.
© Przemyslaw Iciak / stock.adobe.com
Wiele psów uwielbia intensywne żucie – zaspokaja to ich potrzebę gryzienia i uspokaja jednocześnie. Dlatego zawsze warto mieć w domu niewielki zapas gryzaków, które możesz w razie potrzeby dać swojemu pupilowi.
Za kilka minut zaczyna się wideokonferencja lub ważna rozmowa telefoniczna? Tuż przed daj swojemu psu coś do żucia!
Odpowiednie będą suszone naturalne produkty, takie jak żwacze czy uszy wołowe. Suszona skóra wołowa dostępna jest w wielu postaciach i z licznymi dodatkami, i jest świetną formą zajęcia dla czworonogów. Podobnie zresztą jak kości dla psów czy przysmaki dentystyczne.
Zwróć uwagę, czy Twój podopieczny nie połyka dużych kawałków w całości. Niektóre psy mają taką tendencję i w ich przypadku warto wybierać długie lub grube gryzaki i zabierać je psu, gdy zauważymy, że się kończą.
Dobrą alternatywą są także smaczne przekąski lub zabawki wykonane z twardej naturalnej gumy, wypełnione specjalną pastą dla psów.
Każdy kto pracuje w domu z psem zna to z doświadczenia: Usiłujesz się skoncentrować nad ważnym zadaniem, a pies patrzy na Ciebie błagalnym wzrokiem, trzymając ulubioną piłkę w pyszczku? Przekaz jest jasny: „Baw się ze mną!”.
Jeśli raz dasz się tak przekonać psu do zabawy, już zawsze pupil będzie próbował Cię od pracy tak odciągać. Nawet jeśli jest Ci ciężko, to konsekwentnie wysyłaj wtedy psa „na miejsce” – do legowiska.
Trzymaj się zaplanowanych przerw, pamiętaj, że to Ty wyznaczasz pory na zabawę i trening. Nieco inaczej jest z wyprowadzaniem psa na spacer – tutaj należy się dostosować do potrzeb psa. Młode psy mogą potrzebować wyjść na chwilkę na zewnątrz nawet co dwie, trzy godziny. Dorosłe psy powinny mieć możliwość załatwienia swoich potrzeb co około pięć godzin.
Home-office z psem może być przyjemnym urozmaiceniem, pod warunkiem, że ustalisz jasne zasady. Na początku pies będzie naturalnie wymagał większej ilości uwagi, ale z czasem Twoje wytyczne staną się rutyną, na której skorzysta Twoja relacja ze zwierzęciem.
Życzymy Tobie i pupilowi wiele radości ze wspólnego home-office’u!
Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.
