© Monkey Business / stock.adobe.com
Życie pod jednym dachem z psem i dzieckiem może dostarczyć wielu przyjemności, pod warunkiem, że je odpowiednio do siebie przyzwyczaisz.
Kiedy w rodzinie pojawia się dziecko, zmieniają się priorytety. Do tej pory pies był w centrum zainteresowania, ale niedługo życie będzie toczyło się wokół noworodka. Dowiedz się, jak przygotować psa na przybycie nowego członka rodziny i sprawić by pies i dziecko stanowili zgrany duet.
Dziecko wiąże się ze zmianami – przestrzennymi i społecznymi. Ważne jest, aby mieszkający w domu pies nie został wrzucony na głęboką wodę i miał czas na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji.
Jeśli okażesz mu wsparcie i wykażesz się zrozumieniem, nic nie będzie stało na przeszkodzie wspólnego, harmonijnego istnienia.
Wykorzystaj w tym celu czas jeszcze przed narodzinami dziecka i zawczasu określ zasady, które będą obowiązywały jak już rodzina się powiększy. Aby dziecko i pies mogły spokojnie żyć pod jednym dachem, Twój podopieczny będzie musiał nieco dostosować swoje zachowanie, które można wyćwiczyć.
Wskazówka: Najlepiej zacząć w połowie ciąży, ponieważ jej ostatni etap jest trudny dla ciężarnej.
Kiedy pojawia się nowy członek rodziny, każdy musi na nowo zdefiniować swoje miejsce w ramach jej struktury. Dziecko będzie wymagało poświęcenia mu dużo czasu i w większości przypadków będzie ważniejsze od psa, co może być zupełnie nową sytuacją dla zwierzęcia.
Twój podopieczny musi się nauczyć, że nie może stale wymagać od Ciebie uwagi, którą od teraz poświęcisz mu wówczas, gdy Ty tak zdecydujesz. Bardzo ważne jest, aby postępować z wyczuciem i reagować odpowiednio do danej sytuacji.
Przyzwyczajaj psa do przestrzegania jasno określonych zasad jeszcze przed narodzinami, zachowując się konsekwentnie i nieugięcie. Na przykład powiedz mu, żeby poszedł do swojego legowiska i tam został. Czas na zabawę będzie dopiero wtedy, gdy go zawołasz.
W ferworze zabawy niektóre sprawy mogą wymknąć się spod kontroli, a psi ząb czy pazur może znaleźć się tam, gdzie nie powinien. W przyszłości, gdy w zabawach będzie uczestniczyło dziecko, nie może to mieć miejsca. Dlatego warto uczulić psa na to, by był bardziej ostrożny.
Naucz psa, aby podczas zabawy zachowywał się ostrożnie na komendę. Jeśli będzie zbyt agresywny lub będzie warczał, zabierz mu zabawkę i oddaj dopiero, jak się uspokoi.
Wprowadzenie tego polecenia pomoże pomóc uświadomić psu, gdzie jest granica jego szaleństw. W trakcie zabawy powtarzaj tę komendę i przerywaj ją zawsze, gdy zwierzak przekroczy granicę.
Po wznowieniu zabawy, upewnij się, że pies zachowuje się spokojnie i delikatnie. W ten sposób nauczysz psa rozpoznawania różnicy w jego zachowaniu. Kiedy pies się podporządkuje, nagródź go, intensywnie go głaszcząc i przytulając, tak jak lubi, a najlepiej daj mu jego ulubiony przysmak.
Większość psów jest intuicyjnie bardziej ostrożna w kontaktach z niemowlętami i małymi dziećmi. Jeśli jednak mimo tego okaże się to konieczne, możesz powstrzymać psa od przekroczenia granicy za pomocą nowo przyswojonej komendy.
Już w czasie ciąży możesz zadbać o to, aby w przyszłości pies dobrze rozumiał się z dzieckiem.
Psy to zwierzęta społeczne. Cierpią, gdy czują się wykluczone. Dlatego daj swojemu podopiecznemu poczucie, że jest częścią rodziny. Nawet podczas ciąży możesz go aktywnie angażować, pozwalając mu słuchać odgłosów dochodzących z Twojego brzucha i trzymać go blisko siebie.
Nie szczędź psu pieszczot, aby zapewnić go, że wszystko jest w porządku. Nawet jeśli trudno w to uwierzyć, w momencie, gdy pies słyszy bicie serca nowego życia w brzuchu, instynktownie rozumie, co się dzieje.
W idealnej sytuacji, Twój podopieczny już wtedy zaakceptuje nienarodzone dziecko jako członka swojego stada.
Ciąża ma również wpływ na sytuację mieszkaniową. Urządzany jest pokój dla dziecka, w którym będzie znajdowało się łóżeczko, a także pojawia się wózek dla malucha.
Najlepiej zmiany te przeprowadzić już w okresie ciąży. Pies będzie miał wówczas czas na oswojenie się z nimi i zapanowanie nad ewentualnymi związanymi z tym lękami. Do czasu narodzin staną się stałym elementem wyposażenia.
Wskazówka: Pies może bać się wózka. Warto więc zabrać go kilka razy na spacer z psem, aby mógł się do niego przyzwyczaić.
Masz znajomych lub przyjaciół, którzy już doczekali się potomstwa? Zaaranżuj sytuację, w której dziecko i pies będą mogły się poznać.
Dzięki temu zwierzak zdobędzie pierwsze doświadczenia i nauczy się, jak postępować z niemowlętami i małymi dziećmi, co zaprocentuje, gdy w Twoim domu pojawi się nowy członek rodziny.
W końcu nadszedł ten moment: Zaczynają się skurcze i musisz jak najszybciej dotrzeć do szpitala. Na szczęście torba jest już spakowana, ale co zrobić z psem? Na to pytanie należy sobie odpowiedzieć już wcześniej.
Ustal, kto zajmie się psem w nagłym wypadku, nawet w środku nocy. Najlepiej przekaż go w ręce kogoś, kogo pies zna.
Psu nie powinno teraz niczego brakować. Jeśli będzie dobrze traktowany, będzie miał się z kim bawić i otrzyma tyle uwagi i troski, ile potrzebuje, nie będzie kojarzył noworodka z uczuciem rozczarowania, samotności i zaniedbania.
© Nicole Lienemann / stock.adobe.com
Pojawienie się dziecka zwiastuje początek bardzo intensywnego czasu. Z jednej strony maluch będzie wymagał ciągłej uwagi, z drugiej strony musisz obserwować psa i jego reakcje na dziecko, zwłaszcza wtedy, gdy się dopiero poznają.
Pierwsze spotkanie psa i dziecka powinno odbyć się w spokojnych okolicznościach. Przedstaw malucha psu w momencie, gdy nie płacze, a pies jest zrelaksowany. Usiądź z dzieckiem na kanapie lub w fotelu i pozwól psu podejść bliżej, aby je powąchać.
W zdecydowanej większości przypadków, pierwszy kontakt przebiega spokojnie. W sytuacji awaryjnej, możesz szybko wstać, aby zabrać dziecko poza zasięg psa. Dla jeszcze większego bezpieczeństwa, możesz poprosić drugą osobę, by trzymała psa na smyczy.
Zawsze, gdy pies odpowiednio i ostrożnie zareaguje na dziecko, należy go nagrodzić. Pochwal go, pogłaszcz, daj mu ulubiony smakołyk.
W ten sposób nauczy się od samego początku postrzegać nową sytuację pozytywnie i nie będzie kojarzył dziecka z żadnymi niedogodnościami. Będzie mu wówczas łatwiej zaakceptować nowego członka rodziny.
Twój pies dobrze przyjął dziecko i postępuje z nim ostrożnie? To wspaniale! Ciesz się rodzinnym szczęściem, ale nie trać czujności. Nie spuszczaj dziecka z oczu, gdy w pobliżu znajduje się pies.
Niemowlęta i małe dzieci często zupełnie nieświadomie przekraczają granice. Gdy na przykład maluch mocno chwyci się sierści, może sprawić psu ból i instynktownie będzie chciał się bronić.
Jeśli zachowasz czujność, zauważysz pierwsze sygnały frustracji psa. Na początku zareaguje zmianą języka ciała, sygnalizując, ż to dla niego zbyt dużo. To jest moment, w którym zależy interweniować, aby sytuacja nie uległa eskalacji i nie położyła się cieniem na relacji między zwierzęciem i dzieckiem.
Kiedy rodzina się powiększa, bardzo ważne staje się, aby każdy jej członek miał swoje miejsce odosobnienia. Może to być na przykład pokój lub jego wydzielona część. Dotyczy to również zwierzęcia.
Pokój dziecięcy jest miejscem odpoczynku, zabawy i relaksu, w którym dziecko będzie mogło bez przeszkód spać, być przewijane i ubierane, bez innego czynnika, który wymagałby uwagi.
Zastanów się więc dobrze, czy pozwolisz psu do niego wchodzić. Jeśli tak, to najlepiej tylko za Twoją zgodą.
Uświadom mu, że jest tu tylko gościem i że przebywanie w tym pokoju nie jest czymś oczywistym. Pochwal go zawsze, gdy będzie grzeczny i po pewnym czasie powiedz mu, żeby wyszedł.
Jeśli Twoje mieszkanie jest niewielkie i nie masz możliwości zorganizowania oddzielnego pokoju dziecięcego, musisz ustalić strefy, do których pies nie będzie miał dostępu. Zorganizuj miejsce do przewijania i poproś psa, aby trzymał się od niego z daleka. Jeśli posłucha, nagródź go pieszczotami i smakołykami.
© filmbildfabrik / stock.adobe.com
Kiedy dziecko i pies mieszkają pod jednym dachem, należy pamiętać o odpowiedniej higienie:
Uwaga: Jeśli pies jest zabezpieczony środkami przeciwpasożytniczymi (np. preparatami typu spot-on lub obrożą przeciw kleszczom/pchłom), należy zachować szczególną ostrożność. W tym czasie lepiej unikać bezpośredniego kontaktu między psem i dzieckiem, zwłaszcza dotykania sierści. Dotyczy to zresztą nie tylko dzieci, ale także dorosłych. Po dotknięciu psa należy wówczas dokładnie umyć ręce.
Niemniej, nie należy przesadzać z nadmierną higieną. Na dłuższą metę zbyt sterylne środowisko przynosi więcej szkody niż pożytku. Dzieci są bardziej odporne niż nam się wydaje. Szczególnie w pierwszych miesiącach życia kontakt z wieloma różnymi mikroorganizmami doskonale trenuje układ odpornościowy dziecka. Po środki do dezynfekcji sięgaj więc tylko w przypadku silnych zabrudzeń lub drobnych urazów.
Pies warczy na dziecko lub wpycha się między Ciecie i noworodka? Nie panikuj: Nieco zazdrości na początku jest zupełnie normalnym zjawiskiem. Daj swojemu podopiecznemu czas i nie karć go. Mogłoby to wzmocnić jego negatywne uczucia i sprawić, że nabierze uprzedzeń.
Zamiast tego wykorzystaj każdą okazję, by zbudować w psu pozytywne skojarzenia. Zachowaj spokój i traktuj psa z miłością. Stawiaj granice, ale każde jego pożądane zachowanie nagradzaj. W ten sposób nauczy się, że co prawda dziecko jest najważniejsze, ale on również jest ważny.
Zanim pies zaakceptuje nową sytuację i przyzwyczai się do noworodka może minąć kilka tygodni. Jeśli jednak tak się nie stanie i pies nie będzie potrafił odnaleźć się w nowej sytuacji, konieczne będzie poszukanie profesjonalnego wsparcia.
Nie wahaj się skorzystać z usług doświadczonego trenera psów. Otrzymasz od niego pomocne wskazówki i indywidualne porady w kwestii dziecka i psa.
Większość czworonogów lubi dzieci, ale nowy członek rodziny może być na początku prawdziwym wyzwaniem. Zacznij przygotowywać swojego podopiecznego na nadchodzące zmiany zanim się one pojawią i nie zaniedbuj go. Będzie mu wówczas dużo łatwiej odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.
