© luckyguy123 / stock.adobe.com
Podczas społecznej izolacji zalecanej w czasie trwania pandemii koronawirusa wielu opiekunów psów spędzało w domach zdecydowanie więcej czasu niż zwykle. Obecnie, krok po kroku, obostrzenia są luzowane: powoli wracamy do biur, wieczorem możemy wybrać się do restauracji czy na zakupy do galerii. Niektóre psy ciężko znoszą fakt, że opiekun znów coraz więcej czasu spędza poza domem. Szacuje się, że z powodu lęku separacyjnego cierpi od 20 do 40% psów! Poniżej znajdziesz wskazówki, dzięki którym Twój pupil spokojnie przejdzie przez okres luzowania zaleceń po izolacji.
Psy kochają przebywanie w swoim „stadzie”, czyli z Tobą i innymi domownikami! W czasie izolacji społecznej w związku z wybuchem pandemii wiele ludzi zdecydowaną większość czasu spędzało w domu. Dzieci uczyły się przy swoich biurkach lub kuchennych stołach zamiast iść do szkoły, dorośli pracowali zdalnie, a zrelaksowane, powolne, długie zakupy miały miejsce co najwyżej w sklepie internetowym. Przez wiele tygodni nie można było wybrać się do kina czy muzeum. Choć dla nas może niekoniecznie, to dla naszych psów był to wspaniały czas! Większość z nich szybko przyzwyczaiła się do tego, że jego ludzkie stado nieustannie jest w pobliżu. Tym trudniejsze stają się dla psa rozstania, kiedy do nich znów częściej przychodzi. Takie przestawienie się psa na inny nieco tryb koegzystencji z człowiekiem bywa konieczne częściej – nie tylko po poluzowaniu zasad izolacji. Czasem wracamy do codziennych obowiązków po dłuższej chorobie czy zmieniamy pracę na wymagającą naszej dłuższej nieobecności w domu, zostawiając psa na dłużej samego.
Lęk separacyjny u psa to silny niepokój, który pojawia się, gdy ten zostaje sam w domu lub traci z pola widzenia swojego właściciela. Niektóre psy odczuwające taki lęk szczekają lub skowyczą podczas nieobecności opiekuna. Jeśli podobnie jest z Twoim psem, z pewnością szybko dowiesz się o tym od swoich sąsiadów. Bywa jednak, że psy cierpią także w milczeniu. Godzinami wlepiają wzrok w drzwi wejściowe, nie poruszając się ani o milimetr. Wewnątrz czują napięcie, serca biją im szybciej i mocniej, czasami też dyszą. Po powrocie człowieka do domu, uspokajają się i zwykle szybko zasypiają wyczerpane stresem. Jeśli podejrzewasz, że Twój pupil należy do tej drugiej grupy psów z lękiem separacyjnym, warto rozpatrzeć zakup kamerki dla zwierząt domowych. Dzięki niej możesz na odległość obserwować, na przykład na smartfonie, co zwierzak robi podczas Twojej nieobecności.
Najlepiej psa na ponownie rozstanie zacząć przygotowywać naturalnie już podczas izolacji. Wiadomo, im więcej czasu spędzamy zamknięci w domu, tym więcej czasu zajmujemy się psem – to naturalne. Ćwiczymy z nim sztuczki, pracujemy nad posłuszeństwem, oddajemy się pieszczotom i przytulamy do psa, leniuchując na sofie. Mając na uwadze zbliżające się rozstania, należy zadbać o to, by pies przez jakiś czas w ciągu dnia zostawał sam – ustalić celowo „godziny separacji”. Wyjdź zrobić gruntowny porządek w piwniczce, podczas gdy pies zostanie w domu, albo weź relaksacyjną, długą kąpiel i zamknij drzwi do łazienki, by pies nie mógł Cię w niej odwiedzić. W czasie separacji możesz też po prostu starać się ignorować psa, kiedy będzie próbował zachęcić Cię do zabawy czy sprowokować do pieszczot. Daj mu do zrozumienia, że nie zawsze jest najistotniejszy i świat nie kręci się zawsze wokół niego.
Cieszysz się, że izolacja dobiega końca, ale Twój pies boi się zostawać sam? Zwłaszcza młode psy często doświadczają takiego lęku i źle znoszą zmiany. Lęk u psa pojawia się już wtedy, gdy pojawiają się odgłosy czy rytuały, które kojarzą mu się z Twoim wychodzeniem z domu, takie jak dzwonienie pęczkiem kluczy czy zakładanie butów przy drzwiach. Postaraj się podobne odgłosy i czynności wpleść do życia codziennego także podczas izolacji, bez wychodzenia: ubierz kurtkę, zadzwoń kluczami – i usiądź na kanapie. Możesz też na krótko opuszczać mieszkanie z kolei nie zakładając kurtki, nie biorąc ze sobą torebki czy neseseru itd. Dzięki takiemu treningowi zapobiegniesz stresowaniu się psa już w czasie Twoich przygotowań do wyjścia z domu.
© LIGHTFIELD STUDIOS / stock.adobe.com
Zwłaszcza w pierwszych dniach wychodzenia po izolacji zachowaj zasadę: zacznij od zostawiania psa samego na jak najkrótszy czas tylko się da. Jeśli musisz iść do pracy i zostawić psa samego na pół dnia, nie planuj już spotkań poza domem na wieczór. Przyjmuje się, że pies nie powinien zostawać w domu sam na dłużej niż 4 godzinny dziennie. Jeśli masz dwa psy, które doskonale się ze sobą dogadują i spędzają razem czas, albo Twój pies ma stały dostęp do zabezpieczonego odpowiednio ogrodu, przyjmuje się, że można wówczas takie zwierzaki zostawiać same na 6 do nawet 8 godzin dziennie. Oczywiście określenie dokładnego czasu dla konkretnego psa będzie zależało od wielu czynników – na przykład rasy: Dwa psy zaprzęgowe będą mogły zostać same zdecydowanie dłużej niż choćby towarzyski pinczer miniaturowy. Ćwicząc wychodzenie, zacznij kilkunastu minut nieobecności i stopniowo wydłużaj ten czas.
W ciągu pierwszych kilkunastu tygodni życia dorastający piesek uczy się świata i poznaje jego reguły. Wychodzi na pierwsze spacery, jedzie pierwszy raz tramwajem, odwiedza z opiekunem kawiarenki. Jeśli Twój szczeniak zamieszkał z Tobą tuż przed lub w trakcie społecznej izolacji, pewnie niewiele z tego miał okazję do tej pory doświadczyć. Będzie Wam prościej odnaleźć się wspólnie w popandemicznej rzeczywistości, jeśli zapiszecie się do szkoły dla psów, gdzie pod czujnym okiem trenerów Twój pupil będzie poznawał inne małe pieski. Możliwie jak najszybciej pokaż swojemu szczeniakowi życie poza murami Waszego domu. Jeśli w trakcie poznawania nowych rzeczy zdarzą się jakieś problemy, skontaktuj się z trenerem w szkółce lub psim behawiorystą i poproś o poradę.
Jeśli Twojemu młodemu pieskowi bardzo opornie idzie przyzwyczajenie się do zostawania samemu, może warto rozejrzeć się za hotelem dla zwierząt lub dogsitterem – opiekunem dla psa. To najlepsze rozwiązanie, kiedy lękliwy pies musi zostać sam na wiele godzin. Jeśli zauważysz, że psu niekoniecznie odpowiadają warunki w hotelu, może na czas Twojej dłuższej nieobecności ktoś z rodziny lub przyjaciół mógłby zaopiekować się psem?
Życzymy Tobie i psiakowi wiele radości – i trzymajcie się zdrowo!
