© starush / stock.adobe.com
Również w Polsce wciąż jeszcze możesz napotkać bezpańskie i bezdomne psy.
Zbliża się do Ciebie zbłąkany lub porzucony pies, zbiegły pies myśliwski lub ciekawskie szczenię. Nigdzie nie dostrzegasz opiekuna. Jak należy się zachować w przypadku spotkania z bezpańskim psem? Co należy zrobić w przypadku, gdy zwierzę jest ranne? Jakie prawa i obowiązki spoczywają na Tobie w stosunku do zwierzęcia? I jakie regulacje obowiązują w innych krajach europejskich? Poniżej znajdziesz odpowiedzi na wszystkie te pytania.
W krajach południowych bezpańskie psy stanowią niemalże element krajobrazu. Wylegują się w słońcu lub łaszą się do turystów w poszukiwaniu pokarmu. Jednakże spotkanie z bezpańskim psem nie dotyczy wyłącznie urlopu – również w Polsce wciąż jeszcze możesz napotkać bezpańskiego, przynajmniej na pierwszy rzut oka, czworonoga.
Bezpański włóczęga, a może nowy sąsiad? Jeśli zauważysz na ulicy, w parku lub w lesie biegającego bez nadzoru psa, który nie ma obroży, jest wyraźnie wychudzony i zaniedbany, bardzo możliwe, że masz do czynienia z porzuconym zwierzęciem.
Należy jednakże pamiętać, że brak obroży, czy też, na pierwszy rzut oka zaniedbany wygląd nie świadczy automatycznie o braku opiekuna. W większości wypadków opiekun zwierzęcia przebywa w pobliżu. Istnieje jednak kilka szczegółów, które mogą być pomocne w odróżnieniu bezpańskiego zwierzęcia od tego posiadającego dom:
| Pies posiadający opiekuna | Bezpański pies |
| Pies jest dobrze odżywiony i zadbany. Zwierzę ma błyszczące oczy i lśniącą sierść. | Zwierzę jest wychudzone i zaniedbane. |
| Pies nosi obrożę. | Sierść psa jest skudłacona, brudna i bardzo zaniedbana. Miejscami jest widoczna łysina. |
| Pod skórą psa znajduje się wszczepiony mikrochip. Można to zweryfikować u weterynarza. | Pies jest nieufny, wystraszony, agresywny lub zdezorientowany. |
Jeżeli czas mija, a opiekun zwierzęcia nadal się nie pojawia, należy podjąć odpowiednie działania.
© saelim / stock.adobe.com
Nieznajomy, bezpański pies może stanowić zagrożenie. Nie wiesz, co mogło spotkać go w przeszłości, jak reaguje na obcych i czy nie jest ranny lub chory. Z tego też względu przed zbliżeniem się do psa dokładnie mu się przyjrzyj. Nigdy nie zbliżaj się do psa frontalnie, podchodź do niego lekko z boku. Zachowaj spokój i opanowanie.
W przypadku, jeżeli się boisz lub denerwujesz sytuacją, lepiej nie zbliżaj się do zwierzęcia. Twoje własne bezpieczeństwo należy w tym wypadku przedłożyć nad miłość do zwierząt. Poza tym Twój strach może udzielić się psu, a reakcja niespokojnego lub wystraszonego czworonoga jest zawsze trudna do przewidzenia.
Jeżeli pies zachowuje się w sposób przyjacielski i otwarty, możesz się do niego ostrożnie zbliżyć z boku. Ze względu na to, że swobodnie biegający pies może spowodować zagrożenie nie tylko dla siebie, ale i dla innych uczestników ruchu, należy możliwie szybko umieścić go w bezpiecznym miejscu.
Najprościej jest w przypadku, gdy masz pod ręką smycz. Jeżeli tak nie jest, spróbuj ostrożnie zwabić psa do siebie – przy odrobinie szczęścia i odpowiedniego podejścia, pies powinien za Tobą podążyć. Kolejną możliwością jest poprosić o pomoc inną osobę. Może ona pomóc Ci w zabezpieczeniu psa i spokojnemu wykonaniu kolejnych działań.
Kolejny krokiem jest rozejrzenie się w najbliższej okolicy za opiekunem zwierzęcia. Zapytaj przechodniów, czy pies jest im znany, czy być może widzieli kogoś, poszukującego psa. Możesz również zapukać do sąsiednich domów i zapytać ich mieszkańców. Przy odrobinie szczęścia mieszkańcy rozpoznają psa, lub pomogą Ci w poszukiwaniach.
Jeżeli akurat znajdujesz się w lesie i nie widzisz nikogo w pobliżu, możesz spróbować głośno krzyczeć oraz wyjść wraz z psem na uczęszczaną drogę.
Jeżeli pomimo wysiłków nie udało Ci się znaleźć opiekuna zwierzęcia, masz obowiązek powiadomienia o zaginionym zwierzęciu urzędu gminy, miejscowego schroniska dla zwierząt lub lokalnego towarzystwa opieki nad zwierzętami. Wymaga tego prawo.
W większości przypadków psa należy pozostawić w najbliższym schronisku dla zwierząt. Wspólnie z weterynarzem, który zajmuje się weryfikacją psa w banku danych, schronisko zatroszczy się o odnalezienie opiekuna zwierzęcia.
Kolejną możliwością jest zaprowadzenie psa bezpośrednio do weterynarza. To dobry pomysł szczególnie w przypadku, gdy widzisz, że pies jest osłabiony, zraniony, lub gdy najbliższe schronisko znajduje się zbyt daleko.
Weterynarz jest w stanie zweryfikować numer identyfikacyjny zwierzęta na podstawie tatuażu umieszczonego w uchu lub na wewnętrznej stronie uda lub też za pomocą wszczepionego chipu. Taki numer powinien być przypisany do psa w rejestrze zwierząt domowych.
Jeżeli metody opisane powyżej nie przyniosły rezultatu i nie udało się ustalić opiekuna, weterynarz złoży wniosek o tymczasowe umieszczenie zwierzęcia w schronisku.
W przypadku, gdy nie masz możliwości zawiezienia psa do weterynarza lub do schroniska, a obawiasz się zabrać obcego psa ze sobą, należy powiadomić policję. Funkcjonariusze przybędą na miejsce i zatroszczą się o resztę formalności.
© Yurii Zushchyk / stock.adobe.com
Szczególnym przypadkiem jest sytuacja, gdy bezpańskie zwierzę jest ranne lub coś je boli. W takim wypadku należy natychmiast powiadomić weterynarza lub, jeżeli zdarzenie ma miejsce późnym wieczorem – wezwać pogotowie dla zwierząt.
Pamiętaj, że pomagając zranionemu zwierzęciu, musisz kierować się przede wszystkim własnym bezpieczeństwem! Ból i strach mogą doprowadzić do agresywnych zachowań – z pogryzieniem włącznie. Powyższe odnosi się nie tylko do obcych psów, lecz również do Twojego czworonoga.
Jeżeli bezpański pies jest zaniedbany, a na sierści widoczne są łyse placki, może to wskazywać na pasożyty. Mogą one stanowić zagrożenie zarówno dla Ciebie, jak i dla Twoich domowych zwierzaków. Z tego też powodu nie pozwalaj zbliżać się Twojemu psu do jego bezpańskich krewniaków – nie tylko ze względu na możliwość agresywnych zachowań, lecz również ze względów zdrowotnych.
Przyprowadzenie obcego psa do domu nie jest dobrym pomysłem, i to z kilku względów. Po pierwsze, nie znasz zwierzęcia i nie wiesz, jaka będzie jego reakcja na obce otoczenie. Po drugie, nie jesteś w stanie rozpoznać, czy pies nie jest chory na choroby zakaźne, które mogą być niebezpieczne zarówno dla Ciebie, jak i dla Twoich zwierząt domowych. Ponadto masz obowiązek zgłoszenia faktu znalezienia psa odpowiedniej instytucji.
Bez względu na okoliczności masz obowiązek zgłoszenia faktu znalezienia psa. Powyższe obowiązuje również w przypadku, gdy masz pewność, że pies został celowo pozostawiony na dworze, lub też gdy nie ulega wątpliwości, że zwierzę jest uliczną wagabundą. Zabranie czworonoga bezpośrednio do domu podlega karze. Zawsze może się okazać, że znaleziony pies nie jest bezpańskim psem, niezgłoszenie znalezienia psa lokalnym władzom może skutkować oskarżeniem o kradzież psa.
Po przywiezieniu zwierzęcia do weterynarza lub schroniska, rozpoczynają się poszukiwania opiekuna. W sytuacji, gdy pies nie posiada chipu, ani identyfikatora, które mogłyby pomóc w szybkiej identyfikacji opiekuna, Ty również możesz pomóc w odnalezieniu jego pana, czy też pani.
Możesz np. wydrukować kartki z napisem „Znaleziono psa” lub „Kto zna tego psa?”. Na wywieszce umieść zdjęcie zwierzęcia i numer telefonu schroniska, do którego zostało zawiezione zwierzę. Ogłoszenia możesz wywiesić w sklepach i w miejscach przeznaczonych na plakaty w pobliżu miejsca znalezienia psa.
Również w Internecie znajdziesz mnóstwo portali, na których można zgłosić zaginione lub znalezione zwierzę. To samo dotyczy mediów społecznościowych typu Facebook lub Instagram. Z odrobiną szczęścia możesz znaleźć opiekuna właśnie w taki sposób.
Jeżeli bezpański pies jest bardzo wychudzony i widać, że od dłuższego czasu nic nie jadł, możesz mu ostrożnie podstawić niewielką ilość pożywienia. Pamiętaj, że pokarm powinien być dobrze przyswajalny i że nie powinno go być zbyt dużo. Pusty, skurczony żołądek nie poradzi sobie ze zbyt dużą ilością pokarmu!
Warto przeczytać: Więcej informacji dotyczących odpowiedniego pokarmu dla psów oraz różnych form żywienia znajdziesz w dziale Żywienie psa.
Jeżeli pies nie ma obroży ani mikrochipu i nie jest oznaczony, w sposób umożliwiający odnalezienie jego opiekuna, zweryfikowanie pochodzenia zwierzęcia może potrwać dłużej. W tym czasie opiekę nad psem przejmują pracownicy miejscowego schroniska dla zwierząt. Jeżeli chcesz zaopiekować się zwierzęciem do momentu odnalezienia opiekuna na własną rękę, potrzebujesz do tego zgody odpowiedniej instytucji.
Oczywiście możesz złożyć wniosek o taką zgodę. Przed tym należy jednak zastanowić się, czy dysponujesz odpowiednia ilością wolnego czasu, by odpowiednio zająć się czworonogiem. Pies musi Ci poza tym zaufać.
Ponadto należy również wziąć pod uwagę, że przebywanie z obcym zwierzęciem może stać się na dłuższą metę naprawdę męczące. W końcu nie wiesz, jak wyglądało wcześniejsze życie psa. Nie można wykluczyć zaburzeń zachowania, nagłych napadów lęku i agresywnego zachowania. Jeżeli zwierzę zachowuje się niespokojnie w Twoim towarzystwie, jest chore bądź masz dużo obowiązków na co dzień, oddanie psa do schroniska będzie niewątpliwie lepszym rozwiązaniem.
Czasem nawet nie zdążysz się obejrzeć, a już zwierzak zdążył zagościć w Twoim sercu i chcesz go zatrzymać. W takim wypadku musisz wziąć pod uwagę jedną kwestię: Pies nie należy do Ciebie i najprawdopodobniej jego opiekun już go szuka.
Dopiero w przypadku, gdy schronisko lub odpowiednia instytucja nie są w stanie znaleźć opiekuna zwierzęcia, a w przeciągu pół roku nikt się po nie zgłosił, możliwe jest zaadoptowanie takiego psa i zabranie go do nowego domu.
W wielu południowych krajach, jak np. w Hiszpanii, Turcji, czy Rumunii duża liczba bezpańskich psów żyje na ulicy. Fakt, że zwierzęta z reguły nie są kastrowane prowadzi do ich niekontrolowanego rozrodu. Dla takich zwierząt życie na ulicy oznacza codzienną walkę o przetrwanie.
Widok takiego czworonoga natychmiast budzi u większości ludzi współczucie. Zostawić na ulicy na wpół zagłodzonego psa? Wiele osób nie ma serca, by tak postąpić. Jednakże zabranie ze sobą ulicznego psa z innego kraju jest niezgodne z prawem. Taka próba z reguły kończy się fiaskiem już na granicy lub na lotnisku.
Uregulowania dotyczące wjazdu są bardzo surowe. Psy mogą być wwożone do Polksi tylko z unijnym paszportem dla zwierząt domowych i ważnym szczepieniem przeciwko wściekliźnie. Ponadto, zwierzę musi być oznakowane mikroczipem lub tatuażem i nie może być młodsze niż 15 tygodni.
Jeżeli chcesz pomóc bezdomnemu zwierzęciu za granicą, również tam musisz zgłosić się z nim do schroniska lub weterynarza. Ponadto zaleca się nawiązać kontakt z uznaną organizacją ochrony zwierząt odpowiednio troszczącą się o swoich podopiecznych. W sprzyjających warunkach możliwa jest również adopcja znalezionego psa.
