© Christian Müller / stock.adobe.com
Spójrzmy prawdzie w oczy: Prawie każdy miłośnik psów chce przygarnąć milutkiego szczeniaczka, który będzie z nim od niemal pierwszych chwil swojego życia. Dorosłe psy ze schroniska lub organizacji prozwierzęcej, często mają znacznie mniejsze szanse na udaną adopcję wobec tych wszystkich uroczych szczeniaczków. A szkoda, bo adopcja starszego psa niesie ze sobą wiele korzyści. Dowiedz się, dlaczego warto adoptować starsze psy i dlaczego wiele uprzedzeń na temat adopcji starszych psów jest nieprawdziwych.
Dorosłe psy nie dają się już kształtować, gorzej integrują się z nową rodziną, są trudne w szkoleniu i często chorują. To są uprzedzenia, które ludzie często mają z tyłu głowy, kiedy myślą o adopcji starszego psa. Obawy te jednak równie często okazują się zupełnie nieuzasadnione. Życie z dorosłym psem jest zwykle mniej skomplikowane i bardziej relaksujące niż można się tego spodziewać. Ale dlaczego tak jest? Poniższe pięć powodów wyjaśnia, dlaczego warto adoptować dorosłego psa.
© Wellnhofer Designs / stock.adobe.com
Kupując szczeniaka, należy szczegółowo doinformować się o rodzicach i dziadkach psa, aby móc ocenić, w jakim kierunku będzie się rozwijał, jakie cechy charakteru będzie kiedyś posiadał, jaki kolor sierści uzyska, jak aktywny i zdrowy będzie na starość. Jednak nawet po dogłębnym przestudiowaniu rodowodów, zgłębieniu informacji o typowych cechach rasy i przeprowadzeniu wywiadu z hodowcą, pozostaje pewna doza niepewności.
Z kolei starsze psy prawie w ogóle się nie zmieniają. Ich charakter jest zazwyczaj dobrze ugruntowany i nie trzeba obawiać się zaskakujących zmian zewnętrznych. Już przed adopcją można się zorientować, czy pies jest aktywny, ile sierści zrzuca, czy ma tendencję do nadwagi lub czy pojawiły się u niego problemy ze stawami. Już podczas pierwszej wizyty zauważysz, jak pies reaguje na Ciebie, czy jest spokojny i zrelaksowany, czy też wydaje się raczej nieśmiały lub zdenerwowany.
Oczywiście należy również dowiedzieć się jak najwięcej o przeszłości psa, ale oprócz tego można „na żywym organizmie” obserwować przy odwiedzinach, jakie skłonności i upodobania ma przyszły współlokator i odpowiednio się do tego przygotować.
Obawy, że zwłaszcza starsze psy, które trafiły do schroniska są trudne do wyszkolenia, a złe nawyki zdążyły się zakorzenić, są w wielu przypadkach bezpodstawne. Oczywiście zdarzają się przypadki, że poprzedni opiekunowie byli przytłoczeni wychowaniem psa i musieli się go pozbyć ze względu na jego trudne zachowanie. Jednak większość dorosłych psów czekających na nowy dom w schronisku, klubie lub innej organizacji jest oddawana z powodu zmian w życiu osobistym lub zawodowym opiekunów, takich jak rozwód, przeprowadzka, nowa praca lub śmierć.
Zazwyczaj więc dorosły pies przebywający w schronisku poznał już najważniejsze zasady współżycia z człowiekiem. Jest nauczony porządku w domu, wie, że jedzenie jest dostępne tylko o ustalonych porach i szanuje nocny odpoczynek. W najlepszym przypadku przyswoił już sobie podstawy szkolenia psów i reaguje na podstawowe komendy, takie jak „siad”, „zostań” czy „do nogi”.
Oczywiście, nawet dorosłe psy czasami wymagają dodatkowego szkolenia. Najlepsza nawet edukacja szczeniaka jest bezużyteczna, jeśli nie jest konsekwentnie kontynuowana w dalszych etapach rozwoju. Niektóre psy od razu zauważają, kiedy ich opiekun staje się niekonsekwentny i bezwstydnie wykorzystują jego niedociągnięcia. Określone know-how w zakresie szkolenia psów powinien posiadać każdy opiekun psa – nawet jeśli nowy pupil jest już starszy. Zwłaszcza, gdy utrwalą się złe nawyki, potrzeba konsekwencji i cierpliwości, aby ponownie wyszkolić psa.
Jednak szkolenie dorosłych psów nie musi być trudniejsze czy bardziej skomplikowane niż szkolenie szczeniaków. Psy nigdy nie przestają się uczyć. Do późnej starości są w stanie nauczyć się komend, zasad i określonych sposobów zachowania. Często dorosłe psy, które są na ogół spokojniejsze, bardziej zrelaksowane i mniej rozproszone przez otoczenie niż szczeniaki, wykazują dużą chęć do nauki. Jest to wyraźnie widoczne także podczas treningu: Gdy młode psy szybko stają się przytłoczone i zdekoncentrowane, starsze zachowują czujność i uwagę znacznie dłużej.
Ponadto, szczególnie wdzięcznymi pupilami okazują się być starsze psy, które zostały uratowane np. ze schronisk. Wiedzą, co zawdzięczają adoptującemu i zrobią wszystko, by go zadowolić. Tę wdzięczność za nową szansę, którą im daje, pies będzie okazywał każdego dnia – i to nie tylko wtedy, gdy będzie się przytulał i łasił, ale także wtedy, gdy będzie musiał wykonywać polecenia i uczyć się zasad.
Podczas gdy szczeniaki nigdy nie mają dość szaleństw i chętnie bawiłyby się z Tobą przez cały dzień, starszy pies doceni czas wypoczynku i bezczynności. Lubi drzemać w swoim przytulnym legowisku i nie zdenerwuje się, jeśli zostawisz go samego na chwilę. Lubi też krótsze nieco spacery i nie potrzebuje „pełnego harmonogramu zajęć” każdego dnia.
To, ile ruchu i aktywności potrzebuje Twój pies, różni się oczywiście w zależności od psa. Szczególnie psy ras pracujących i użytkowych pozostają aktywne przez całe życie i potrzebują sensownych zadań i wyzwań nawet w starszym wieku. Jednak nawet najbardziej wysportowany czworonóg uczy się z wiekiem cieszyć ciszą i spokojem – w końcu to świetny sposób na naładowanie baterii na kolejny spacer z opiekunem.
© Africa Studio / stock.adobe.com
W najlepszym przypadku, dorosły pies jest już zaszczepiony, odrobaczony i ewentualnie zaczipowany w momencie adopcji. Wiele starszych psów jest również wykastrowanych. Tak więc, kupując starszego psa zazwyczaj oszczędza się na drogich rachunkach za szczepienia lub ewentualną kastrację. Ponadto, zazwyczaj płacisz tylko stosunkowo niewielką opłatę, aby adoptować psa ze schroniska. I nawet jeśli kupisz starszego psa od hodowcy, cena zakupu jest znacznie niższa niż w przypadku szczeniaka.
Oczywiście, Twój pies może zachorować w związku z zaawansowanym wiekiem i wówczas trzeba będzie ponieść koszty weterynaryjne – ale podobne koszty mogą pojawić się wcześniej czy później, nawet jeśli kupisz szczeniaka. Dzięki diecie dostosowanej do potrzeb Twojego psa, regularnym wizytom kontrolnym u weterynarza oraz odpowiedniej pielęgnacji, możesz uniknąć wielu chorób lub przynajmniej wykryć je na czas, tak aby leczenie było szybsze, skuteczniejsze i tańsze.
Adoptując starszego psa, należy zapytać, czy nie wystąpiły już jakieś dolegliwości i czy w rodzinie psa znane są jakieś choroby. W końcu zaletą zakupu starszego psa jest to, że widzimy „co” kupujemy i możemy lepiej dostosować się do ewentualnych specjalnych potrzeb zwierzęcia.
Adoptując starszego psa, wiesz, na co się decydujesz – nie bierzesz więc niesławnego „kota w worku”. Omija Cię też większość obowiązków nieuchronnie związanych z zakupem szczeniaka (terminy szczepień, uczęszczanie do szkoły dla psów, wychowanie i socjalizacja, częstsze karmienie, itp.). Osoby, które nie mogą poświęcić kilku godzin na codzienne szkolenie szczeniaka, zdecydowanie lepiej odnajdą się w towarzystwie dorosłego psa. I nawet jeśli jego pysk powoli staje się szary, a chód wolniejszy: Wdzięczność i miłość psa, któremu podarowano nowy dom, a tym samym drugą szansę, powinny rozwiać każde wątpliwości związane z adopcją starszego psa.
