© Elnur / stock.adobe.com
Weterynarz osłucha drogi oddechowego królika, u którego podejrzewa infekcję katarem królików.
Zastanawiasz się, kiedy udać się ze swoim kaszlącym królikiem do weterynarza? A może nie wiesz, jak złagodzić objawy ze strony układu oddechowego u twojego podopiecznego? Czym jest zakaźny katar królików? W naszym artykule dowiesz się wszystkiego, co należy wiedzieć.
Jeżeli weterynarz odpowiednio wcześnie przepisze kurację antybiotykową, aby zwalczyć bakterie w drogach oddechowych, infekcja na ogół szybko mija. Ciężki przebieg kataru występuje bardzo rzadko.
Bakterie kataru króliczego są szkodliwe głównie dla dróg oddechowych zwierzęcia. Dotknięte nim króliki kichają i mają wodnistą, a następnie ropną wydzielinę z nosa, którą można zaobserwować na sierści królika po codziennej toalecie. Jeżeli patogeny zaatakują także oczy, dochodzi w nich do stanu zapalnego i obrzęku spojówek.
Jeżeli natomiast dostaną się do płuc lub uszu, tam też mogą wywołać stan zapalny, przysparzając zwierzęciu silnych bóli a nawet powodując duszności. Króliki kaszlą i mają wysoką gorączkę, są ogólnie osłabione i tracą apetyt.
Jeżeli Twój królik przez kilka dni uporczywie kaszle, a z jego nosa wypływa ropna lub krwawa wydzielina, powinieneś skonsultować się z weterynarzem.
W przypadku podejrzenia infekcji zakaźnym katarem królików, lekarz pobierze wymaz z nosa i gardła i zleci jego badanie w laboratorium.
Za pomocą otoskopu sprawdzi również czy choroba zaatakowała uszy. Jest to o tyle ważne, że infekcje uszu są bardzo bolesne.
W dalszej kolejności weterynarz może osłuchać dolne drogi oddechowe, aby sprawdzić w jakim stanie są płuca. Jeżeli stwierdzi jakieś nieprawidłowości, wykona prześwietlenie płuc.
© daniele russo / stock.adobe.com
Aby zwalczyć infekcje bakteryjne rozwijające się w drogach oddechowych, lekarz przepisze antybiotyki po uprzednim wykonaniu posiewu wraz z antybiogramem w celu zapobieżenia powstania lekooporności.
Zleci również przyjmowanie tabletek wykrztuśnych, aby złagodzić kaszel lub rozrzedzić wydzielinę z nosa. Do leczenia można włączyć również inhalacje z pary wodnej, która rozrzedzi wydzielinę w drogach oddechowych. W przypadku zapalenia uszu i dolnych dróg oddechowych, weterynarz przepisze również leki przeciwzapalne i przeciwbólowe.
Jeśli podejrzewasz, że Twój królik zaraził się katarem króliczym, nie zwlekaj z wizytą u weterynarza. W uzupełnieniu do terapii zaordynowanej przez lekarza, możesz swojemu podopiecznemu podawać do jedzenia zioła takie jak rumianek, tymianek lub kruszyn – a nawet klasyczną herbatę rumiankową.
Chore zwierzęta cierpią również z powodu ograniczonego węchu, dlatego podawaj swojemu pupilowi aromatyczną karmę, która zachęci go do jedzenia i tym samym zapobiegnie osłabieniu organizmu.
Katar króliczy zwany też nosówką królików jest zakaźną chorobą bakteryjną królików. Objawia się dolegliwościami ze strony układu oddechowego, takimi jak kaszel lub katar. Najczęściej dotyka zwierzęta jesienią i zimą.
Katar króliczy powodują różne bakterie, a do najczęstszych należą:
Kiedy chory królik kicha, patogeny zawarte w kropelkach śliny uwalniane są do powietrza i wraz z nim wdychane są przez innego, znajdującego się w pobliżu królika, dostając się do jego dróg oddechowych. Najczęściej drobnoustroje pozostają w nosie albo w gardle, ale mogą się stamtąd przedostać do dolnych dróg oddechowych, na przykład do płuc, i tym samym wywołać poważniejszy przebieg choroby, który zależy od różnych czynników. Jeśli zwierzę jest osłabione przez inną podstawową chorobę lub mieszka w bardzo ciasnej klatce, infekcja może mieć cięższy przebieg.
Aby zapobiec infekcji lub złagodzić jej przebieg, możesz zaszczepić królika przeciwko katarowi.
Poza tym zadbaj o odpowiednie żywienie królika oraz regularnie, gruntownie czyść klatkę zwierzęcia, aby pozbyć się bakterii z jego otoczenia.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
