© KatrinDreher / stock.adobe.com
W przypadku podejrzenia obecności wszołów u świnki morskiej należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Jeśli Twoja świnka morska częściej się drapie i stała się niespokojna, może to wskazywać na obecność pasożytów. Czym są wszoły u świnek morskich i jak można się ich pozbyć, dowiesz się w poniższym artykule.
Wszoły przenoszą się z jednego zwierzęcia na drugie, co oznacza, że jeśli pasożyty te występują u jednej świnki, z dużym prawdopodobieństwem będą one obecne u pozostałych wspólnie żyjących gryzoni.
Zaatakowane przez nie świnki morskie cierpią na trudny do zniesienia świąd i drapią się aż do powstania krwawych ranek, a nieleczona inwazja może nawet doprowadzić do śmierci.
W przypadku inwazji wszołów pierwsze objawy pojawiają się bardzo szybko i obejmują:
Oglądając sierść świnki, czasami gołym okiem można zauważyć te pasożyty lub ich jaja (gnidy). W innych przypadkach warto użyć szkła powiększającego. Najczęściej bytują na głowie, grzbiecie i w okolicy odbytu.
Wszoły wywołują uciążliwy świąd i bardzo szybko rozprzestrzeniają się na pozostałe świnki morskie i ewentualne inne gryzonie.
Jeśli więc zauważysz typowe objawy ich inwazji, nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii. Odpowiednie leczenie należy bowiem podjąć jak najszybciej.
© Zarina Lukash / stock.adobe.com
Lekarz weterynarii przeprowadzi kliniczne badanie ogólnie i szczegółowe badanie skóry. Pojedyncze pasożyty mierzące od jednego do dwóch milimetrów są w większości przypadków łatwe do zauważenia..
Wszoły wyczesuje się z sierści gryzonia lub usuwa za pomocą przezroczystego paska samoprzylepnego, a następnie bada pod mikroskopem w celu odróżnienia od innych pasożytów.
Można je bez trudu zidentyfikować na podstawie ich typowe wyglądu – szerokiej, okrągłej głowy i szerokiego, owalnego tułowia.
W przypadku podejrzenia inwazji, najważniejszym badaniem jest tak zwany trichogram. Lekarz weterynarii wyrwie śwince kilka włosów z cebulkami, aby obejrzeć je pod mikroskopem. Pozwoli to na wykrycie jaj, które samice przyklejają do spodniej strony włosów.
Ponieważ już niewielka ilość wszołów może powodować uporczywy świąd, lekarz weterynarii pobierze kilka próbek z różnych miejsc na ciele. Jeśli wszoły będą widoczne, dalsze badania diagnostyczne nie są konieczne.
Na rynku dostępne są różne preparaty lecznicze, których zadaniem jest złagodzenie świądu i zabicie pasożytów. Oprócz ich zastosowania należy również podjąć pewne środki w środowisku życia zwierząt.
Środki przeciwpasożytnicze służące do leczenia wszołowicy mogą zawierać na przykład substancję czynną o nazwie fipronil.
Dostępne są w postaci aerozolu lub proszku, który należy dokładnie wetrzeć w sierść zwierzęcia. Można użyć również preparatu typu spot-on, który zakrapla się w okolice szyi gryzonia. Zapytaj lekarza weterynarii o dokładne dawkowanie leku.
Jego przedawkowanie lub niewłaściwe zastosowanie może być bowiem szkodliwe.
W większości przypadków konieczne jest powtórzenie terapii w określonych odstępach czasu. Tylko w ten sposób możliwe jest wyeliminowanie wszystkich wszołów, które mogły jeszcze wykluć się z jaj.
W rzadkich przypadkach inwazja pasożytów może być tak zaawansowana, że konieczne będzie pozbycie się całej sierści.
Ponieważ wszoły mogą przenieść się na inne gryzonie i króliki, leczeniu należy poddać wszystkie zwierzęta i wymienić całą ściółkę.
Poza tym, całe otoczenie świnki (klatkę i kojec, a także miejsca do spania, domek, szczotki i grzebienie) trzeba spryskać specjalnym preparatem.
Aby zapobiec ponownej inwazji należy także zdezynfekować klatkę.
Całkowity koszt leczenia zależy od zastosowanego preparatu, długości terapii i ewentualnych komplikacji i może wynieść kilkaset złotych.
Przy odpowiednim leczeniu wszystkich mieszkających razem zwierząt i dzięki gruntownemu czyszczeniu klatki i całego jej otoczenia, rokowania są dobre. Zazwyczaj nie ma większych problemów z wyeliminowaniem pasożytów za pomocą wyżej wspomnianych środków.
Problemem mogą być gnidy, które mocno przylegają do włosów i nie można ich usunąć wodą. Może okazać się konieczne ponowne zastosowanie preparatu, aby pozbyć się młodych osobników, które się z nich wykluły. W przeciwnym razie dojdzie do nawrotu inwazji.
Warto wiedzieć: Wszoły nie przenoszą się na ludzi.
Wszoły przenoszone są z jednej świnki morskiej na drugą. Oznacza to, że każde zwierzę, u którego występują pasożyty może zarazić swoich współlokatorów. Dlatego wszystkie zwierzęta trzeba sprawdzić pod kątem ich obecności.
Poza organizmem gryzoni wszoły mogą żyć nie dłużej niż dwa tygodnie. Możliwe jest jednak przeniesienie jaj lub larw na przykład wraz z sianem z jednej klatki do drugiej.
Wszoły to niewielkie ektopasożyty (o wielkości od jednego do dwóch milimetrów), które upodobały sobie szyję, przestrzeń za uszami, tylną część grzbietu i okolice odbytu świnek morskich. Tam samice składają jaja i przyklejają je do sierści. Z jaj wylęgają się larwy.
Posiadają one gryzące aparaty gębowe i żywią się złuszczonym naskórkiem.
Świnki morskie atakują gatunki Gliricola porcelli, Gyropus ovalis oraz Trimenopum hispidum i są u nich dość powszechne w przeciwieństwie do królików, u których występują dużo rzadziej.
Wszoły częściej spotykamy u zwierząt żyjących na zewnątrz, zwykle w chłodnych miesiącach jesiennych i zimowych.
Ryzyko pojawienia się wszołów wzrasta w przypadku nieodpowiednich warunków utrzymania, niewłaściwej higieny klatki czy kojca oraz zaniedbania pielęgnacji samego zwierzęcia.
Dlatego należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:
Studiowała weterynarię na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie w 2012 roku obroniła pracę doktorską. Po studiach uczestniczyła w wielu projektach, zdobywając cenne doświadczenie na przykład jako lekarz weterynarii i doradca naukowy. Szczególną wagę przykłada do działań na rzecz poprawy dobrostanu zwierząt oraz medycyny zwierząt gospodarskich. Zawsze stara się działać w najlepszym interesie swoich pacjentów i zapewnić im optymalną opiekę. Poza weterynarią interesuje się również jeździectwem, jest także pasjonatką i wieloletnią opiekunką psów, z którymi chętnie uprawia różne psie sporty.
