© Chris Brignell / stock.adobe.com
Pazury królika można obciąć samodzielnie lub poprosić o to lekarza weterynarii.
Podobnie jak w przypadku psów, pazury królików również należy przycinać. Jednak ze względu na ich mniejszy rozmiar, wymagana jest jeszcze większa ostrożność i delikatność. Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje na temat obcinania pazurów królikowi.
W klatce dla królików panują inne warunki niż w naturze. Zbyt miękka ściółka lub zbyt mała ilość ruchu powodują brak możliwości odpowiedniego ścierania pazurów w naturalny sposób.
W miarę wzrostu pazury stają się zbyt długie i zakrzywione.
Zbyt długie pazury stwarzają poważne ryzyko obrażeń:
Podanie ich ogólnej długości nie jest możliwe, ponieważ króliki mogą być różnej wielkości i mieć bardzo różne łapki.
Niemniej, istnieje podstawowa zasada oceny ich długości – powinna być taka, aby nie ograniczać naturalnych ruchów zwierzęcia i nie stwarzać ryzyka obrażeń.
W idealnym przypadku pazury królików powinny być na tyle długie, aby delikatnie dotykały podłoża, gdy zwierzak stoi na płaskiej powierzchni.
Z reguły pazury królika należy przycinać co trzy do czterech tygodni, jednak to, jak często jest to konieczne zależy od tempa ich wzrostu.
W sklepie internetowym zooplus znajdziesz duży wybór produktów, ułatwiających przycinanie pazurów królika:
Jeśli pazury są zbyt długie, ważne jest, aby przycinać je stopniowo, w celu uniknięcia zranienia zwierzęcia. Poniżej zamieszczamy szczegółową instrukcję i najważniejsze pytania dotyczące obcinania pazurów królikowi:
Aby przycinanie pazurów było jak najmniej stresujące, należy wcześniej wyposażyć się w niezbędne akcesoria:
W pierwszym kroku zadbajmy o spokojną atmosferę, aby nasz pupil jak najmniej się wiercił podczas obcinania pazurów. Poprośmy drugą osobę o przytrzymanie go.
Najlepiej, aby trzymała go na kolanach i delikatnie przyciskała jego grzbiet do swojego brzucha. Można królika wcześniej owinąć ręcznikiem, aby wystawały z niego tylko łapy i głowa.
Weźmy łapę królika do ręki, rozłóżmy jego palce i przyjrzyjmy się dokładnie pazurom. Poszukajmy miazgi, czyli unerwionej części paznokcia o różowej barwie – pomoże nam w tym latarka. Po znalezieniu naczyń krwionośnych, przycinamy pazury, przykładając cążki pod niewielkim kątem, od dołu, uważając, aby ich nie naruszyć.
Pazury należy obcinać tak, aby nie uszkodzić naczyń krwionośnych. W przypadku ciemnych pazurów nie są one widoczne, co znacznie utrudnia ich właściwe przycięcie. Warto w takiej sytuacji stopniowo obcinać małe kawałki.
Jeśli krew wypływa z pazura, oznacza to, że nieumyślnie otworzyliśmy naczynie krwionośne. Ponieważ w ich wnętrzu znajdują się zarówno nerwy, jak i żyły, takie zranienie jest dla zwierzęcia bolesne. Również w takiej sytuacji zachowajmy spokój i postarajmy się zatamować krwawienie proszkiem hemostatycznym lub czystą szmatką.
Odczekajmy chwilkę i obserwujmy sytuację. Jeśli pomimo prób jego zatamowania, krwawienie nie ustaje lub jeśli pojawi się stan zapalny, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
W przyzwyczajeniu królika do obcinania pazurów bardzo pomocne są smakołyki. Sprawdźmy, jak wyglądają paznokcie kilka dni po ich obcięciu, aby upewnić się, że nie rozwinął się stan zapalny.
Uwaga: W celu uniknięcia zakażenia świeżo obciętych pazurów, przed zabiegiem warto wymienić ściółkę w klatce. Jest to szczególnie istotne w przypadku naruszenia naczyń krwionośnych.
Jeśli nie mamy pomocnika, nie czujemy się pewnie podczas wykonywania tego zabiegu lub łapy zwierzęcia są zranione, możemy poprosić o to lekarza weterynarii.
Chociaż procedura w gabinecie weterynaryjnym wygląda podobnie jak w warunkach domowych, istnieje wiele zalet przycinania pazurów przez specjalistę. Personel weterynaryjny jest przeszkolony w zakresie ostrożnego obchodzenia się z pobudzonymi zwierzętami i leczenia niespokojnych pacjentów. Są oni także wyposażenia w profesjonalne narzędzia, zaprojektowane specjalnie z myślą o przycinaniu pazurów małych zwierząt.
Zasadniczo, nie jest to drogi zabieg, a jego ceny oscylują w granicach kilkudziesięciu złotych.
© Tyler Olson / stock.adobe.com
Jeśli podłoże, na którym przebywa królik jest zbyt miękkie (na przykład zbyt miękka ściółka), jego pazury nie ścierają się wystarczająco. Dlatego należy upewnić się, że jest ono odpowiednio twarde, na przykład wyłożyć je kamiennymi płytami. Zapewnijmy także królikowi dodatkowe miejsce do kopania, na przykład wanienkę z piaskiem.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
