© Magalice / stock.adobe.com
Zwichrowana czupryna nadaje peruwiance zawadiackiego, ale stylowego wyglądu.
Świnki morskie od lat cieszą się niesłabnącą popularnością jako zwierzęta domowe. Jeśli szukasz wyjątkowo urokliwej odmiany, zastanów się nad świnką morską peruwianką. Gryzonie te zachwycają nie tylko swoim nietuzinkowym wyglądem, ale również żywym usposobieniem. Ich długi włos wymaga jednak sporej dawki pielęgnacji.
Za sprawą ich sierści mogącej dorastać do 30 centymetrów peruwianki można łatwo odróżnić od przedstawicieli innych ras. W oczy szczególnie rzucają się przedziałek pośrodku oraz rozetki na biodrach i głowie. Kolejną ich cechą charakterystyczną jest grzywka, nadająca im nieco zawadiackiego –wyglądu.
Sierść peruwianki jest gładka i aksamitna i występuje w różnych wariantach kolorystycznych. Może być jednokolorowa, typu magpie (czarna, biała, czarno-biała), szylkretowa lub w kombinacji slate blue-złoty-biały.
Długość sierści i tułowia peruwianki zdecydowanie nie są proporcjonalne. Podobnie jak inne kawie, przedstawiciele tej rasy mają raczej kompaktową, ale muskularną budowę, dorastają do 25 centymetrów, a ich waga jest różna w zależności od płci.
Samice są zazwyczaj nieco lżejsze (800 do 1.200 gramów), samce mogą ważyć do 1.400 gramów.
© Virginie Gomes / stock.adobe.com
Świnki morskie peruwianki są żywe i ciekawskie. Niemniej, tak jak inne rasy, są raczej nieśmiałe. Zbyt duże zamieszanie czy hałas mogą więc powodować u nich stres, który może niekorzystnie odbić się na ich zdrowiu.
Silny wiatr i surowy klimat mogą szybko poczochrać i splątać sierść peruwianek. Między innymi dlatego lepszym rozwiązaniem jest trzymanie ich w domu.
Wymiary klatki powinny wynosić co najmniej 120 x 60 centymetrów, aby zapewnić świnkom wystarczająco dużo swobody poruszania się. W roli ściółki bardzo dobrze sprawdzi się słoma. W klatce powinny znajdować się kryjówki i odpowiednie zabawki dla zabicia nudy.
Jako przedstawiciele rasy długowłosej, w kwestii pielęgnacji sierści peruwianki zdane są na swoich opiekunów. W ich jedwabistą sierść bowiem brud dostaje się szybko, powodując jej splątanie.
Jeśli czesanie zostanie zaniedbane, często jedynym rozwiązaniem pozostaje jej obcięcie. Aby do tego nie doszło warto ich sierść przycinać mniej więcej dwa razy w miesiącu.
Do pozbycia się brudu i ewentualnych kołtunów najlepiej użyć cienkiego grzebienia lub miękkiej szczotki – umieść go na środkowym przedziałku i szczotkuj włosy ostrożnie od góry do dołu.
Jeśli Twoja podopieczna jest jeszcze młoda, należy zacząć od przyzwyczajania jej do zabiegów pielęgnacyjnych. Możesz wykorzystać w tym celu jedzenie. Dzięki temu nauczy się, że można Ci ufać i wypracuje sobie pozytywne skojarzenia.
© Jutta Adam / stock.adobe.com
Świnki morskie są co do zasady roślinożercami. W swoim naturalnym środowisku żywią się ziołami, trawami i warzywami.
Można więc podawać im np. marchewki, sałatę, pomidory lub ogórki. Te małe gryzonie lubią również cykorię i seler, cząber oraz rukiew. Nie przepadają natomiast za majerankiem czy babką lancetowatą. Z umiarem należy karmić je mniszkiem lekarskim, ponieważ zawiera dużo wapnia, podobnie jak pietruszka.
W karmie dla świnek morskich nie powinno znajdować się ziaren zbóż, takich jak owies, żyto czy pszenica – kawie bowiem nie sięgają po nie w naturze.
© Evgeniia / stock.adobe.com
Ponieważ niewłaściwa dieta może być przyczyną niektórych dolegliwości zdrowotnych (np. wad zgryzu, problemów trawiennych, niedoboru witaminy C), należy również przestrzegać następujących zasad:
Aby umożliwić układowi pokarmowemu świnki morskiej przyzwyczajenie się do nowego pokarmu, zmiana dieta powinna zawsze odbywać się powoli i stopniowo – lepiej jest podawać zwierzęciu mniejsze porcje częściej niż rzadziej większe.
Uwaga: Istnieją również produkty, które nie są odpowiednie dla świnek morskich. Zaliczamy do nich na przykład rzodkiewki, groszek oraz ziemniaki.
Świnki morskie peruwianki żyją średnio od czterech do sześciu lat. Wiele z nich w trakcie swojego życia zmaga się z problemami stomatologicznymi lub żołądkowymi, które mogą znacznie obniżyć jakość ich życia.
Zęby kawii domowej rosną nieprzerwanie przez całe życie. Co tydzień przybywa od jednego do dwóch milimetrów przednich i tylnych zębów. Aby jednak mogły się odpowiednio ścierać i nie rosły zbyt długie, świnki morskie muszą mieć do dyspozycji dużo surowego błonnika.
Ponieważ jednak wiele dostępnych na rynku karm dla świnek jest w niego ubogich, obfitują za to w wysokoenergetyczne składniki, wiele kawii zmaga się z problemem przerośniętych zębów. Prowadzi to stopniowo do wad zgryzu i uszkodzeń błony śluzowej jamy ustnej.
Bolesne rany powodują, że zwierzęta, nie chcąc przysparzać sobie cierpienia, odmawiają jedzenia. Często zdarza się, że lekarze weterynarii muszą powstałe ropnie usuwać w znieczuleniu ogólnym.
Ponadto, proces trawienia przebiega w ich przypadku dość nietypowo. Ich jednokomorowy żołądek wypycha pokarm do jelita cienkiego dopiero wówczas, gdy nowy pokarm przemieszcza starszą miazgę pokarmową.
Również tu może dojść do komplikacji, gdy świnka morska nie będzie spożywała wystarczającej ilości surowego błonnika. Miazga pokarmowa utknie wówczas w żołądku, a wymagane do trawienia bakterie nie będą miały niezbędnego źródła energii. Aby temu zapobiec, należy zawsze dostarczać im surowy błonnik.
Kawie te znajdziemy na ogół w każdym dobrze zaopatrzonym sklepie zoologicznym. Jeśli natomiast chcesz dokonać zakupu przez Internet, musisz koniecznie sprawdzić źródło, z którego pochodzi zwierzę i warunki jego utrzymania.
Oczywiście możesz kupić świnkę prosto od hodowcy. Polski Klub Rasowych Świnek Morskich z chęcią udzieli Ci informacji, gdzie go znaleźć. Można również nabyć peruwiankę od hodowców hobbystów. Ich ceny wahają się od 100 do 200 zł i zależą od czynników, takich jak umaszczenie, linia hodowlana itp.
Historia tej świnki liczy kilka tysięcy lat. Jak sama nazwa wskazuje pochodzi ona z równinnych terenów Peru, gdzie przez mieszkających tam Indian wykorzystywana była jako źródło mięsa w diecie.
W okresie kolonialnym dotarła wraz z hiszpańskimi statkami do Europy, gdzie nie była już postrzegana jako źródło pożywienia, a zwierzę domowe. Ponieważ świnki morskie mogą wydać na świat wiele miotów w krótkim czasie, peruwianka szybko zyskała popularność.
Jeśli szukasz łatwego w pielęgnacji zwierzęcia domowego, peruwianka może Cię zawieść. Jeśli natomiast masz już pewne doświadczenie z gryzoniami i nie przerażają Cię wyzwania związane z pielęgnacją ich sierści, świnka morska peruwianka będzie świetną alternatywą dla innych ras kawii domowych.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
