© Oleg Kozlov / stock.adobe.com
Koszatniczki pospolite to gryzonie, które do Europy dotarły z Chile, gdzie żyją na otwartych przestrzeniach i wydrążają pod ziemią skomplikowane systemy korytarzy. Swoim wyglądem przywodzą na myśl mieszankę szczura i szynszyli. Podobnie jak te ostatnie wykorzystują do jedzenia przednie łapki, potrafią je zręcznie przed sobą złączyć. Pazurki na tylnych łapkach umożliwiają im wspinaczkę po skałach i gałęziach.
Koszatniczki są aktywne w ciągu dnia i żyją około czterech lat. Uwielbiają kiedy wokół dużo się dzieje i bardzo ważny jest dla nich kontakt z człowiekiem, dlatego klatkę koszatniczki z powodzeniem można usytuować w wyeksponowanym miejscu. Jednak jedną kwestię należy szczególnie wziąć pod uwagę: Koszatniczki to gryzonie, nie tylko ze względu na biologiczne przyporządkowanie, ale także w najbardziej dosłownym znaczeniu tego słowa. W związku z tym w ich hodowli należy uwzględnić kilka dodatkowych kwestii. Koszatniczki są z natury zwierzętami stadnymi, żyjącymi w dużych grupach, i w warunkach domowych muszą być trzymane przynajmniej w parach.
© Willy / stock.adobe.com
Klatka z podłożem z tworzywa sztucznego, przy nieustającym pociągu koszatniczki do gryzienia, nie posłuży zbyt długo. Ów pociąg jest tak silny, że koszatniczki potrafią przegryźć się nawet przez pleksiglas czy cienką blachę. Najlepiej, by klamry mocujące kratę z podłożem wykonane były z metalu.
Dużo lepiej jednak sprawdzi się terrarium. W przypadku dwóch do czterech zwierząt, jego długość powinna wynosić co najmniej 120 cm, szerokość co najmniej 50 cm, a wysokość od 100 do 150 cm. Wytrzyma ono bez problemu skrobanie, nie podda się sesjom gryzienia, a ponadto posiada specjalny system wentylacyjny, który unicestwia bakterie. Większość terrariów wyposażonych jest dodatkowo w przesuwany front, dzięki czemu czyszczenie ich wnętrz czy karmienie zwierząt jest niezwykle proste. Akwarium nie będzie dla koszatniczki dobrym rozwiązaniem. Od góry musiałoby zostać przykryte szybą, co szybko spowodowałoby niedobory powietrza oraz zwiększenie się wilgotności w jego wnętrzu. W konsekwencji zwierzętom brakowałoby tlenu, a bakterie rozwijałyby się w zawrotnym tempie.
Klatka powinna zostać wyposażona i całkowicie przygotowana jeszcze przed zakupem samej koszatniczki, by nie dokładać zwierzątku dodatkowego stresu po transporcie. W kwestii urządzenia wnętrza terrarium pożądana jest jak największa kreatywność, by zapewnić gryzoniom wystarczającą ilość kryjówek i różne możliwości wspinaczki. Nie oszczędzaj więc na „zabawkach” z gałęzi i kamieni. Zwróć koniecznie uwagę, by przedmioty w klatce nie były jednak zbyt gęsto usytuowane lub ustawione tak, że w razie poruszenia mogą się zawalić lub zranić gryzonie.
Czego nie możne zabraknąć w klatce:
W przeciwieństwie do większości gryzoni koszatniczki od czasu do czasu chętnie poprzebywają na bezpośrednim słońcu. To czego natomiast nie znoszą, to przeciągi oraz bardzo głośna muzyka i ogólnie duży hałas. Mimo to klatka z powodzeniem może zostać usytuowana w nieco bardziej ożywionym miejscu, np. w salonie czy pokoju dziennym.
By zapobiec rozwojowi bakterii oraz pleśnieniu zagrzebanych pod podściółką resztek pokarmu, należy przynajmniej raz w tygodniu całkowicie wymienić ściółkę. Regularnie myj także całą klatkę gorącą wodą, a powstałe już kultury bakterii zwalczaj w razie potrzeby roztworem octowym. Nie używaj w tym celu środków czyszczących ani dezynfekujących. Przy okazji czyszczenia klatki możesz wymienić także gałęzie i sianko na świeże.
Przy zakupie pożywienia obowiązuje zasada: Jeśli robisz zapas, to zrób go maksymalnie na 2–3 miesiące, ponieważ w innym wypadku zawartość witamin w pokarmie spadnie. Najlepiej przyjmij regularny system podawania pokarmu zwierzętom. Szybko przyzwyczają się do pór karmienia i będą z radością wypatrywać znajomej ręki.
Dieta gryzoni powinna być jak najbardziej zbliżona do ich naturalnego sposobu odżywiania. W swoim rodzimym Chile koszatniczki żywią się bardzo skromnie, a w ich jadłospisie króluje surowy błonnik. Jedzą siano, trawę, kwiaty, zioła, nasiona oraz gałązki. Ponadto, koszatniczki muszą mieć stały dostęp do świeżej wody.
Przy niewłaściwym żywieniu koszatniczki mają tendencję do cukrzycy i nadwagi. Dlatego nie należy podawać im pokarmu zawierającego cukier, takiego jak owoce, czy bogatych w cukier warzyw.
© stockfoto / stock.adobe.com
Siano stanowi podstawę diety koszatniczek. Zadbaj więc o to, by zawsze miały w klatce wystarczającą ilość sianka. W naturalnym środowisku odżywiają się one przede wszystkim trawami i korą. Wobec tego to właśnie siano najlepiej odpowiada ich naturalnemu pożywieniu. Koszatniczki spożywają sporą jego ilość. Ponadto jednocześnie służy jako materiał pod budowę gniazd.
Koszatniczki to gryzonie, w związku z czym muszą ścierać swoje stale rosnące zęby. W tym celu wykorzystują różnego rodzaju gałęzie i gałązki – mogą być świeże lub suche.
Paszę zieloną należy przed podaniem przede wszystkim gruntownie umyć, a następnie wysuszyć. Pamiętaj, aby niezjedzone resztki pokarmu na bieżąco usuwać z klatki.
Nasiona i zboża powinny stanowić jedynie niewielką część jadłospisu koszatniczek. Ponieważ nasiona są bogate w tłuszcze, podając je zwierzętom należy kontrolować ich wagę i w razie potrzeby zmniejszyć ich ilość w diecie. Jedynie młode gryzonie mogą otrzymywać ich nieco więcej, ponieważ ich zapotrzebowanie na energię jest większe.
W sklepie internetowym zooplus znajdziesz specjalny pokarm dla koszatniczek, opracowany z myślą o wyjątkowych potrzebach tych gryzoni.
Na przekąskę możesz podawać swoim podopiecznym orzechy laskowe, włoskie lub pinii. Również w tym przypadku mniej znaczy więcej. Orzechy i ziarna zawierają dużo tłuszczu i w nadmiarze mogą zwierzętom zaszkodzić. 1–2 sztuki w zupełności wystarczą. Unikaj kolb do gryzienia, dropsów czy innych smakołyków, które zawierają dużo cukru.
Wszystkie produkty dla koszatniczek, w tym klatki oraz ich wyposażenie, znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
