© Kristin Gründler / stock.adobe.com
Fretki potrzebują towarzystwa innych przedstawicieli gatunku.
Fretka domowa należy do rodziny łasicowatych. Jest wymagającym zwierzęciem domowym, które powinno być trzymane przynajmniej w parze, ale przy zapewnieniu jej odpowiednich warunków utrzymania okazuje się być inteligentnym, żywiołowym i niezwykle uroczym stworzeniem.
Fretka pochodzi od tchórza, drapieżnika zamieszkującego europejskie lasy, łąki i pola.
Ma wydłużony, smukły tułów i owłosiony ogon. Jej nogi są krótkie i silne, a łapy posiadają pięć palców.
Na raczej krótkiej głowie znajdują się okrągłe uszy. Niektóre fretki – podobnie jak tchórze – mają tak zwaną maskę.
Między żeńskimi i męskimi przedstawicielami gatunku istnieją wyraźne różnice w wielkości. Długość tułowia samic waha się od 25 do 40 centymetrów, a waga od 600 do 1000 gramów.
Samce natomiast mierzą od 45 do 65 centymetrów i ważą od 800 do 1900 gramów.
© Ermolaeva Olga / stock.adobe.com
Sierść tych małych zwierząt składa się z dwóch warstw: Dłuższego włosa okrywowego i krótkiego podszerstka. Futro zmieniają dwa razy w roku – jesienią przywdziewając grubszy podszerstek, wiosną lekką sierść letnią.
Pierwotnie wszystkie fretki były albinosami. Miały więc białą sierść i czerwone oczy. Natomiast w wyniku selektywnej hodowli uzyskano także inne odmiany barwne:
Białe fretki niebędące albinosami i mające ciemne oczy są często głuche. Powodem tego jest fakt, że białe umaszczenie jest zwykle związane z wadą genetyczną.
Ryzyko pojawienia się głuchoty jest również wyższe w przypadku nietypowych umaszczeń, takich jak typu „panda” czy „borsuk”. Aby nie wspierać hodowli zwierząt z tą wadą genetyczną lepiej zrezygnować z zakupu takich egzemplarzy.
Fretki są inteligentne, żywiołowe i ciekawskie. Ponieważ lubią psocić, lepiej nie zostawiać ich samych w mieszkaniu.
Po tchórzach, swoich przodkach, fretki odziedziczyły instynkt łowiecki. Stąd też zwłaszcza młode osobniki są bardzo ruchliwe i uwielbiają wprost szaleć po mieszkaniu – nierzadko przy tym niszcząc to i owo po drodze. Te małe drapieżniki lubią kopać w ziemi doniczkowej, pozbywać się książek i dekoracji z regałów. Jeśli hodujesz fretki, musisz liczyć się z chaosem, który będzie w tym przypadku nieunikniony, a najlepiej wydziel od razu dla nich oddzielny pokój.
Fretki nie są samotnikami, a towarzyskimi zwierzętami, lubiącymi pieszczoty i zabawy z innymi przedstawicielami gatunku. Dlatego w żadnym wypadku nie powinno się ich trzymać w pojedynkę, a co najmniej w parach.
W pewnych okolicznościach fretki mogą być niebezpieczne i ugryźć. Przede wszystkim wówczas, gdy nie mają zapewnionej możliwości swobodnego wybiegu. Do takiego zachowania mogą skłonić je również głód oraz brak kontaktu z człowiekiem.
Fretki podgryzają swoich towarzyszy, by zachęcić ich do zabawy. Jeśli więc nasz podopieczny nas ugryzie, nie powinnyśmy mieć mu tego za złego – takie zachowanie jest u przedstawicieli tego gatunku zupełnie normalne.
Ponadto, ze względu na nieco nieokrzesany charakter, zwierzęta ta nie są polecane do domów z małymi dziećmi.
Fretki są aktywne w ciągu dnia i uwielbiają spać – na sen poświęcają od 18 do 20 godzin w ciągu doby.
Małe zwierzęta, duże wymagania: Utrzymanie fretek nie należy do najłatwiejszych. Jeśli jednak spełnimy ich wymagania, staną się one bardzo wdzięcznymi zwierzętami domowymi.
W przypadku fretek bardzo ważne jest towarzystwo oraz urozmaicone środowisko, zapewniające wiele możliwości zabawy i wspinaczki.
Znawcy gatunku odradzają trzymanie ich w klatkach. Do szczęścia potrzebują bowiem możliwości swobodnego ruchu – najlepiej po całym mieszkaniu lub przynajmniej mając do dyspozycji własny pokój.
Jeśli jednak jesteśmy poza domem i nie mamy możliwości ich nadzorowania, musimy zapewnić im stosowną klatkę, w której podczas naszej nieobecności będziemy mogli je zamknąć. Minimalne wymiary klatki dla fretek (dla jednego zwierzęcia) wynoszą 120 x 100 x 160 centymetrów.
Oprócz misek na karmę i wodę, klatkę należy wyposażyć w kuwetę, domek do spania, ręczniki lub koce, hamak oraz zabawki, zapewniające możliwość wspinaczki.
Ponieważ fretki nie są szczególnie wrażliwe na niskie temperatury, można je trzymać na zewnątrz nawet w zimie, pod warunkiem zorganizowania im odpowiedniego kojca, chroniącego je przed wilgocią i wiatrem oraz słońcem w lecie.
W internetowym sklepie zooplus znajdziesz duży wybór wyposażenia klatek.
Fretki są bardzo towarzyskie i lubią otaczać się nie tylko innymi fretkami, ale także ludźmi i innymi zwierzętami. Można je więc trzymać razem z kotami. Zwierzęta należy jednak powoli przyzwyczajać do siebie, aby żadna ze stron nie odniosła obrażeń w ewentualnych sprzeczkach.
Jeśli nie chcemy, by nasza podopieczna miała potomstwo, musimy ją bezwzględnie wykastrować. W przeciwnym razie może u niej wystąpić tak zwana stała ruja, której towarzyszy zagrażający życiu nadmiar estrogenu.
Nieleczone samice stają się słabe, tracą na wadze i w konsekwencji umierają.
Nieprzyjemny zapach wydzielają przede wszystkim niewykastrowane samce. Poza tym, przedstawiciele tego gatunku posiadają tak zwane gruczoły okołoodbytowe, które opróżniają, gdy są przestraszone lub zdenerwowane. Zapach ten może być dość przenikliwy, ale ulatnia się po kilku minutach.
Ważne: Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt, usuwanie gruczołów okołoodbytowych bez wskazań medycznych jest w Polsce zabronione.
Fretki powinny być raz do roku szczepione, co najmniej przeciwko wściekliźnie oraz nosówce.
Przed zakupem fretki wskazane jest szczegółowe doinformowanie się o jej potrzebach, przyzwyczajeniach i charakterze, nie tylko poprzez literaturę fachową, ale także poprzez rozmowy z właścicielami fretek. Także związki hodowlane i ugrupowania miłośników fretek powinny udzielać informacji tego typu.
© Jearu / stock.adobe.com
Fretki są wszystkożerne, dlatego muszą być odpowiednio karmione, a ich dieta powinna być możliwie jak najbardziej urozmaicona.
Tych małych drapieżników można karmić karmą dla fretek oraz karmą dla kotów – ważne, by miała wysoką zawartość białka.
Ich dieta może być również oparta na surowych składnikach (barfowanie), ale wówczas należy ułożyć ją tak, by zawierała odpowiednią ilość związków mineralnych i witamin, aby uniknąć niedoborów niezbędnych składników odżywczych.
Fretkom nie wolno podawać surowej wieprzowiny. Może ona bowiem zawierać śmiertelny dla zwierząt wirus choroby Aujeszky’ego.
Zwierzęta należy karmić od dwóch do trzech razy dziennie o różnych porach, kierując się następującymi wartościami:
Na bieżąco pozbywajmy się pokarmu, który nie został zjedzony. W ten sposób unikniemy spożywania przez zwierzęta zepsutego jedzenia. Pamiętajmy również o zapewnieniu gryzoniom stałego dostępu do świeżej wody.
Zdrowe fretki mają jedwabistą i lśniącą sierść. Ich oczy są wyraźne, nieposklejane, a wąsy tej samej długości. W okolicach odbytu nie powinny znajdować się pozostałości kału.
Nawet jeśli nasi podopieczni wyglądają na zdrowych, należy regularnie odwiedzać z nimi lekarza weterynarii, aby nie przeoczyć wczesnych oznak ewentualnych dolegliwości. Dowiedzmy się także jakie szczepienia należy w ich przypadku wykonywać.
Niestety nie jest łatwo znaleźć lekarzy weterynarii specjalizujących się we fretkach. Dlatego przygotujmy się na to, że w razie choroby będziemy musieli pokonać niemałą odległość, by znaleźć odpowiedniego specjalistę.
Podczas poszukiwania gabinetu weterynaryjnego, możesz skorzystać z wyszukiwarki lekarzy weterynarii zooplus.
W przypadku zapewnienia fretkom odpowiednich warunków utrzymania, ich średnia długość życia wynosi od ośmiu do dziesięciu lat.
Fretka należy do rodziny łasicowatych, a jej naukowa nazwa brzmi Mustela Putorius Furo, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „śmierdzącego złodzieja myszy”. Najprawdopodobniej wywodzi się od tchórza europejskiego (Mustela Putoris).
Ciekawostka: Przyrostek „furo” pochodzi od łacińskiego słowa określającego złodzieja, co całkiem dobrze pasuje do maski rabusia, którą niektóre fretki noszą na pyszczkach.
Fretki uważane są za mistrzów w tropieniu królików i były hodowane jako pomoc w polowaniu na nie. Podobno były wykorzystywane już przez Arystotelesa (w 384 do 322 r. p.n.e.).
Cena fretki z hodowli wynosi około 1000 złotych. Znacznie tańsze są osobniki oferowane w prywatnych ogłoszeniach.
W przypadku młodych fretek należy upewnić się, że mają przynajmniej dziesięć tygodni zanim zostaną oddzielone od matki. Jeśli stanie się to zbyt wcześnie, może spowodować poważne zaburzenia behawioralne.
Chcąc przygarnąć fretkę, najlepiej udać się do schroniska dla zwierząt. Przebywające w nim osobniki są zazwyczaj już zaszczepione i wykastrowane.
Nie kupujmy zwierząt na portalach ogłoszeniowych w Internecie. Z kontroli przeprowadzanych przez obrońców praw zwierząt wynika, że są one w większości przypadków trzymane w niewłaściwych warunkach.
Trzymanie fretek w Polsce jest dozwolone, ale należy pamiętać, aby robić to w sposób właściwy dla gatunku i zapewnić im komfortowe warunki życia.
Z bandą fretek w domu nigdy nie będziemy się nudzić. Są tak urocze, że szybko skradną nasze serca. W takim przypadku możemy zdecydować się na ich trzymanie w domu, ale musimy zdać sobie sprawę z tego, że jest to niemałe wyzwanie. Fretki potrzebują dużo aktywności i towarzystwa innych przedstawicieli gatunku.
Dziennikarka, której największą pasją są zwierzęta. Już podczas studiów badała relacje między ludźmi a psami. Kilka lat temu adoptowała kocurka z monachijskiego schroniska dla zwierząt. Elvis stał się dla niej inspiracją do założenia bloga o kotach „Lieblingskatze” (niem. ulubiony kot), a także do zajęcia się zwierzętami w pracy dziennikarskiej. Poprzez swoje artykuły chciałaby pomóc ludziom lepiej zrozumieć ich pupili.
