© Michael / stock.adobe.com
Chomiki, takie jak ten chomicznik dżungarski, są bardzo popularnymi zwierzętami domowymi wśród rodzin z dziećmi.
Nie wszystkie chomiki są takie same, a ich zwyczaje i potrzeby mogą nieco różnić się w zależności od gatunku. Czy te puchate, małe gryzonie są tak niekłopotliwe, jak się wydaje? W niniejszym artykule wyjaśniamy, czy chomiki to rzeczywiście idealne zwierzęta domowe dla rodzin z dziećmi.
Chomiki (nazwa naukowa: Cricetinae) są malutkie i urocze. Jednak w zależności od rasy, różnią się od siebie wizualnie, przede wszystkim wielkością oraz rodzajem i ubarwieniem sierści. Najmniejsze gatunki mierzą około ośmiu centymetrów, a największe nawet osiemnaście.
Najbardziej popularne wśród miłośników zwierząt są poniższe trzy gatunki chomików:
© stockcrafter / stock.adobe.com
Ich poręczna wielkość oraz przyjemna w dotyku sierść, czyni je popularnymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza wśród rodzin z dziećmi. Jednak chomiki nie są często tak przytulaśne, na jakie wyglądają. Te niewielkie gryzonie są przede wszystkim zdecydowanie kruche i delikatne i posiadają wymagające potrzeby, które muszą być zaspokajane.
Chomiki są aktywne przede wszystkim nocą, a za dnia chowają się w najdalsze i najciemniejsze kąciki klatki – to trochę odludki. Nocą kopią, biegają i hałasują wyposażeniem klatki, w dzień potrzebują odpoczynku i spokoju.
Głośną muzykę z wieży stereo, krzyki bawiących się dzieci czy buczenie odkurzacza te małe zwierzątka przyjmują tak samo niechętnie, jak próby zbliżenia się człowieka, który chętnie by je pogłaskał czy wziął na rękę. Zdarza się, że próby wyciągnięcia chomika z kryjówki mogą zakończyć się dla człowieka śladami ostrych ząbków na dłoni.
Jeśli bliżej przyjrzysz się cechom chomika, szybko zorientujesz się, że ich potrzeby nie zawsze są kompatybilne z potrzebami dzieci.
Przyglądanie się, jak chomik kopie w piasku swoimi małymi łapkami, jak drąży w trocinach korytarze, usypuje z nich dla siebie kryjówkę czy kręci się na kołowrotku, jest tak samo fascynujące zarówno dla dzieci, jak i dla starszych domowników.
Jeśli obserwowanie sprawia Ci radość i chodzisz spać w późniejszych porach, ten mały gryzoń zdecydowanie szybko chwyci Cię za serce.
Warto wiedzieć Kiedy respektowane są ich potrzeby i rytm życia, niektóre chomiki pozwalają się z dużą dozą cierpliwości głaskać, a nawet rozpieszczać smakołykami.
Pomimo naprawdę niewielkich rozmiarów chomiki mają spore wymagania odnośnie swojej przestrzeni do życia. Wystarczająco przestrzenna klatka oraz odpowiednia ilość ściółki i akcesoriów do wspinaczki, kopania i budowania kryjówek to podstawowe ich potrzeby.
Klatka nie powinna być mniejsza niż 100 x 50 x 50 cm (szer. x wys. x gł.) Ogólna zasada brzmi: Klatka im większa, tym lepsza, gdyż im więcej przestrzeni jest do dyspozycji, tym bardziej kreatywnie i zróżnicowanie można ją urządzić.
Możesz także trzymać swojego chomika w dostosowanym do jego potrzeb akwarium lub terrarium. Mają one tę zaletę, że chomik może zakopać się w swojej ściółce, nie wysypując jej na zewnątrz, tak jak mogłoby się to zdarzyć przez kraty klatki.
Dlatego też, jeśli zdecydujesz się na kupno klatki, zaleca się wybranie modelu z głęboką misą.
Akwarium należy przykrywać jedynie kratą, nigdy szybą czy inną nieprzepuszczającą powietrza pokrywą, by zawsze zapewniona była we wnętrzu akwarium odpowiednia cyrkulacja powietrza. Natomiast klatki, która jest zdecydowanie bardziej przewiewna, nie należy stawiać nigdy w przeciągu.
Większość chomików w naturze żyje w pojedynkę i ma do dyspozycji rozległe terytoria. Dlatego nie zaleca się trzymania kilku gryzoni w jednej klatce. Prawdopodobieństwo, że zwierzęta będą ze sobą walczyć o terytorium jest bowiem zbyt duże.
Nierzadko awantury takie kończą się fatalnie dla jednego lub obu chomików. Tylko w nielicznych, wyjątkowych sytuacjach możliwe jest odstępstwo od tej reguły – na przykład w przypadku dobrze znającego się i przyzwyczajonego do siebie rodzeństwa.
Klatka czy akwarium powinny zostać wypełnione grubą warstwą podściółki, by zapewnić chomikowi możliwość kopania i zagrzebywania się w niej. Poza tym, można dodać do niej nieco kory czy liści, materiał do budowy gniazda, na przykład siano, słomę, wełnę drzewną czy nawet paski z papieru czy kartonu. Wióry czy zwykła wełna nie są odpowiednie dla chomików, ponieważ mogą stanowić zagrożenie dla ich zdrowia, na przykład w przypadku połknięcia.
Obok standardowego wyposażenia – domku do spania, misek na pokarm i pojnika, klatka powinna oferować chomikowi możliwości do fizycznego wyżycia się. W tym celu sprawdzą się:
W klatce dla chomika nie powinno także zabraknąć wanienki ze specjalnym piaskiem, o wielkości około 20 cm, umiejscowionej w odseparowanej części klatki.
Chomiki bardzo lubią kołowrotki. Jeśli chcesz podarować chomikowi taką zabawkę, musisz zwrócić uwagę na to, by nie była zbyt mała, to znaczy, by podczas biegu kręgosłup zwierzątka nie był zanadto wygięty. Kołowrotek powinien być także zabudowany, by nóżki chomika nie miały szans utknąć w żadnej szparze.
W aranżowaniu wnętrza klatki dla chomika nie ma w zasadzie ograniczeń – zwracaj uwagę jednak na materiały, z jakich wykonane są przedmioty, które wkładasz do klatki. Ważne, by były one jak najbardziej naturalne.
Pamiętaj, że nawet najbardziej urozmaicona przestrzeń w klatce nie zastąpi chomikowi wybiegu, którego od czasu do czasu powinien zażywać. By zapobiec ucieczce chomika za tapczan czy zasłony, gdzie może zechcieć podgryzać znajdujące się tam kable, należy ograniczyć bezpieczną dla niego przestrzeń do biegania, na przykład za pomocą kojca.
© stockcrafter / stock.adobe.com
Chomiki żywią się przede wszystkim ziarnami i to one stanowią podstawę dostępnego na rynku pokarmu dla chomików, który oprócz tego zawiera kwiaty, suszone zioła i owoce. Wybierając pożywienia dla swojego podopiecznego zwróć uwagę na jego jakość, ma ona bowiem bardzo duży wpływ na zdrowie chomika.
Upodobania żywieniowe tych małych gryzoni mogą delikatnie różnić się w zależności od gatunku, a także od danego osobnika.
Zwracaj baczną uwagę na ilość podawanego pokarmu, aby nie przekarmić swojego małego podopiecznego i nie dopuścić do jego nadwagi, która sprzyja powstawaniu wielu chorób.
Jeśli będziesz karmić chomika z ręki, stopniowo będzie oswajał się z Twoją obecnością i będzie można do delikatnie pogłaskać.
Ostatnia ważna wskazówka: Chomik musi mieć zawsze dostęp do świeżej wody pitnej.
© raquelvizcaino / stock.adobe.com
Przy odpowiednio skonstruowanej przestrzeni i zbilansowanym pożywieniu, pielęgnacja zębów i sierści chomika odbywa się praktycznie sama z siebie. Chomiki są z natury czystymi stworzeniami, które podobnie jak koty regularnie liżą futerko, by utrzymać je w czystości. Pielęgnacji sierści oraz pazurków sprzyjają ponadto zabawy chomika w piasku.
Czyszczenie klatki jednak leży już w gestii człowieka. By uniknąć rozwijania się zarazków i silnej woni amoniaku, ściółka musi być regularnie wymieniana.
Szczególną uwagę w trakcie czyszczenia misy zwróć na miejsce, w którym chomik oddaje mocz. By ułatwić sobie sprzątanie klatki, możesz włożyć do niej kuwetę dla gryzoni, którą większość chomików bez problemów akceptuje.
Ponadto, dwa czy trzy razy w roku należy umyć gruntownie całą klatkę, także wszelkie akcesoria, z których korzysta chomik. W tym czasie możesz pozwolić chomikowi cieszyć się wolnym wybiegiem.
Codziennie wymieniaj wodę w pojniku i usuwaj wszelkie resztki jedzenia z klatki.
Jeśli naturalne potrzeby chomika nie będą spełniane, będzie on narażony na stres.
Jeśli natomiast nie będzie otrzymywał odpowiedniego pożywienia, jego zęby nie będą ścierały się i będą rosły w niekontrolowany sposób, co prędzej czy później doprowadzi do problemów z uzębieniem lub dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Dlatego tak ważne jest, by wiedzieć, jak działa układ pokarmowy chomika.
Zasadniczo, chomiczki syryjskie, których średnia długość życia wynosi od dwóch do czterech lat uważane są za nieco bardziej wytrzymałe niż ich karłowaci krewni.
Dzikie chomiki pochodzą z różnych regionów, takich jak Chiny, Rumunia czy Syria, gdzie żyją na suchych stepach, kopiąc skomplikowane i rozgałęzione systemy tuneli, które są doskonałym schronieniem przed ich naturalnymi wrogami, takimi jak na przykład ptaki drapieżne.
Chomiki są z reguły samotnikami. Niestety dzikie chomiki żyjące w Europie, w tym również w Polsce są poważnie zagrożone wymarciem.
Często świadomość, że chomiki nie żyją długo, a także ich korzystna cena (w zależności od gatunku od kilkunastu do maksymalnie 50 zł) prowadzą do tego, że decyzje o zakupie podejmowane są zbyt pochopnie. Należy uwzględnić jeszcze nakład pracy, koszty wyposażania podstawowego oraz stałe wydatki na karmy i ściółkę, a także ewentualne dodatkowe koszty wizyt u lekarza weterynarii.
Niestety częste jest nierozważne krzyżowanie i rozmnażanie chomików, na które jest spory popyt, przez co dziedziczą one poważne choroby. Na zakupy najlepiej udaj się do sklepu stacjonarnego i przed zakupem koniecznie dowiedz się z jakiej hodowli pochodzi zwierzę. Dobrze, gdyby pochodziło z pobliskiej hodowli, z której trafia wprost do sprzedaży w sklepie.
© funfunphoto / stock.adobe.com
Nawet jeśli chomiki można nabyć w korzystnej cenie, należy pamiętać, że są to żywe istoty i jak każde zwierzę mają swoje potrzeby i wymagania. Te małe gryzonie nie nadają się jako zwierzęta „na próbę” dla małych dzieci czy jako atrakcja umilająca wolne chwile dorosłych.
Chomik potrzebuje opiekuna, który poważnie potraktuje jego specyficzne wymagania, zaakceptuje jego potrzebę spokoju w ciągu dnia i nie będzie przeszkadzał mu w jego nocnych harcach.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
