© FurryFritz / stock.adobe.com
Karma dla kota: sucha czy mokra? To pytanie wywołało już wiele dyskusji pośród opiekunów kotów.
Każdy opiekun kota na początku zadaje sobie pytanie, jaki rodzaj pokarmu jest lepszy dla jego pupila: karma sucha czy mokra? Aby dać Ci rozeznanie i ułatwić podjęcie decyzji, w tym artykule wymieniono główne różnice, a także zalety i wady obu rodzajów pokarmu.
Asortyment pokarmu dla kotów jest zróżnicowany, więc wybór nie zawsze jest łatwy. To, jaki pokarm lub rodzaj żywienia są ostatecznie najlepsze dla Twojego kota, zależy od różnych czynników i nie można tego uogólniać.
Fakt jest taki: Niezależnie od tego, czy jest to karma sucha, czy mokra, jeśli pokarm dla kotów jest deklarowany jako mieszanka paszowa pełnoporcjowa, zawiera wszystkie ważne składniki odżywcze potrzebne Twojemu kotu do życia.
Niemniej oba rodzaje pokarmu mają swoje zalety i wady, które należy wziąć pod uwagę w kontekście potrzeb kota i jego zdrowia.
W razie wątpliwości i w celu zaspokojenia indywidualnych potrzeb kota najlepiej jest uzyskać szczegółową poradę od lekarza weterynarii.
Naturalna zdobycz dzikich kotów składa się w dużej mierze z wody i tym samym pokrywa znaczną część ich zapotrzebowania na wodę. To jeden z powodów, dla których koty rzadko odwiedzają wodopój na wolności.
Koty domowe zachowały ten sposób picia, dlatego rzadko piją wodę z dostępnej miski. I właśnie dlatego pytanie: „Czy należy podawać kotu suchą czy mokrą karmę?” jest szczególnie istotne.
Główną różnicą między karmą mokrą a karmą suchą jest zawartość wody. Chociaż w przypadku karmy mokrej odsetek ten jest bardzo wysoki (zwykle od 60 do 85 procent), w przypadku karmy suchej spada do niskiego poziomu (zwykle poniżej 10 procent) dzięki specjalnym procesom produkcyjnym.
Ma to wpływ na kilka aspektów, które należy wziąć pod uwagę przy dokonywaniu wyboru:
Jakość karmy dla kotów nie zależy od jej zawartości wody – karma sucha lub karma mokra jest dostępna we wszystkich poziomach jakości.
Jednak karma mokra ma pewne korzyści zdrowotne w porównaniu z karmą suchą, które wpływają na zdrowie kota. Na przykład wysoka zawartość wody może zapobiegać problemom z nerkami lub chorobom dróg moczowych.
Ponadto kotów jedzących karmę suchą częściej cierpi na nadwagę. Jednak suche krokiety mają tę zaletę, że mogą wspomagać ścieranie płytki nazębnej u kota w znacznie większym stopniu niż karma mokra.
Tak jak istnieją różne poziomy jakości suchej i mokrej karmy dla kotów, tak znajdziesz je również w różnych przedziałach cenowych.
Karma sucha jest często uważana za stosunkowo tańszą niż karma mokra. Jednakże, chociaż sucha karma jest bardziej zagęszczona niż mokra ze względu na usuniętą wodę, niekoniecznie oznacza to, że wysokiej jakości sucha karma jest tańsza niż niskiej jakości karma mokra.
Ponieważ sucha karma nie zawiera prawie żadnej wilgoci, ten rodzaj żywności ma szczególnie długi okres przydatności do spożycia. Zaletą tego jest to, że suchą karmę można pozostawić w misce na kilka dni i nie ulegnie ona zepsuciu.
Inaczej jest w przypadku karma mokrej. Ze względu na wysoką zawartość wody, po otwarciu ma ona tendencję do szybkiego psucia się. Dlatego bardzo ważne jest, aby otwarte puszki przechowywać szczelnie przykryte w lodówce i szybko je opróżniać.
Ponadto nie należy pozostawiać resztek jedzenia w misce na dłużej niż jeden dzień – jest to szczególnie ważne w przypadku wysokich temperatur.
Uwaga: O tym, jak długo można przechowywać karmę dla kotów (otwartą), dowiesz się z instrukcji producenta na opakowaniu.
Podobnie jak ludzie, koty mają różne gusta. Wiele naszych pupili jest również uważanych za szczególnie wybredne.
Wybór karmy dla kota często zależy od jej smaku, a nie od tego, czy składa się ona z suchych krokietów czy soczystych kąsków.
Dlatego samodzielnie wypróbuj, jaki pokarm preferuje Twój futrzany przyjaciel.
Zalety:
Wady:
Zalety:
Wady:
© Lightspruch / stock.adobe.com
Karma sucha jest szczególnie prostym rodzajem pożywienia, ale niesie ze sobą przede wszystkim ryzyko braku wody (odwodnienie), problemów z nerkami i drogami moczowymi.
Dlatego bardzo ważne jest, aby zachęcać kota do picia w ciągu dnia. W tym celu możesz umieścić poidło lub rozmieścić kilka misek z wodą w całym mieszkaniu.
Natomiast w przypadku karmy mokrej należy przestrzegać specjalnych zasad higieny, aby uniknąć jej zepsucia. Jednak na dłuższą metę mokra karma jest ważnym źródłem płynów dla Twojego kota.
Nie zapomnij regularnie sprawdzać stanu uzębienia swojego kota. Koty karmione mokrą karmą mogą być bardziej podatne na gromadzenie się płytki nazębnej.
Wczesne usunięcie płytki nazębnej, a także kamienia nazębnego należy zlecić lekarzowi weterynarii oraz zapewnić rutynową opiekę stomatologiczną.
Kompromisem jest połączenie obu rodzajów pokarmu i pełne wykorzystanie ich korzyści. Możesz na przykład podawać suchą karmę (według upodobań lub kilka razy dziennie), a także mokrą karmę raz lub dwa razy dziennie.
Zapewnia to Twojemu kotu nie tylko smaczne urozmaicenie, ale także poprawia jego bilans wodny.
Ważna jest następująca zasada: Przy tego rodzaju żywieniu należy pamiętać o obliczeniu prawidłowej porcji. W przeciwnym razie Twój kot może być narażony na ryzyko nadmiernej lub niedostatecznej podaży składników odżywczych.
Najlepiej, aby lekarz weterynarii obliczył potrzeby kota i sporządził harmonogram karmienia. Możesz się na tym skupić w dłuższej perspektywie.
To, jaki rodzaj jedzenia wybierzesz, zależy od Ciebie – a częściowo także od upodobań Twojego pupila.
Ważne jest, aby znać zalety oraz wady suchej i mokrej karmy, a przede wszystkim rozważyć je pod kątem potrzeb kota.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
