© Victoria Kondysenko / stock.adobe.com
Zanim samodzielnie przygotujemy posiłek dla kota, musimy dowiedzieć się z czego powinien się składać.
Chcesz sprawić przyjemność swojemu podopiecznemu i samodzielnie przygotować mu posiłek? Poniżej wyjaśniamy, dlaczego domowe jedzenia dla kota może być zdrową alternatywą dla komercyjnej karmy i na co należy zwrócić uwagę, aby skomponować pełnowartościowy jadłospis.
Podczas samodzielnego przygotowywania posiłków dla kota, ich poszczególne elementy są wybierane, łączone i podawane w formie gotowanej. Można przy tym uwzględniać nie tylko indywidualne zapotrzebowanie kota, ale również jakość i pochodzenie składników, a porcje komponować na podstawie diety BARF. Różnica jednak polega na tym, że barfowanie opiera się na surowych produktach.
Samodzielne przygotowywanie posiłków dla kota może stanowić zdrową alternatywę dla mruczków, pod warunkiem, że będą one zawierały wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Dlatego zanim do tego przystąpimy, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii w zakresie porady żywieniowej.
Każdy kot może czerpać korzyści z posiłków przygotowywanych samodzielnie przez jego opiekuna. W przypadku młodych, jeszcze rosnących mruczków lub kocich seniorów należy jednak zwracać szczególną uwagę na ich specjalne wymagania dotyczące określonych składników odżywczych, ale również w przypadku dorosłych kotów ważne jest, aby dawka pokarmowa była obliczana zgodnie z aktualnym stanem wiedzy.
Ostrożność należy zachować u kotów z nietolerancją pokarmową lub zwierząt wrażliwych na określone pokarmy.
Do jej zdiagnozowania i leczenia wymagana jest karma zawierająca tylko jedno źródło białka. Niektóre kombinacje składników i pożywienie jednobiałkowe nie są dostępne w formie komercyjnych karm i dlatego muszą być przygotowywane samodzielnie.
Jeśli spojrzymy na mysz, najczęstszą zdobycz kota, uzyskamy przybliżony obraz tego, co powinien zawierać jego zdrowy posiłek. Mysz składa się w 60% z wody, w 20% z białka i w 3–4% z węglowodanów i błonnika pochodzących z żołądka myszy.
Przy zawartości tłuszczu wynoszącej nawet 12%, w zdrowym posiłku dla kota nie może zabraknąć tłuszczu.
Koty wykorzystują białko nie tylko do pozyskiwania aminokwasów, ale również jako źródło energii. Dlatego ich zapotrzebowanie na białko jest zdecydowanie wyższe niż na przykład u psów.
Skład aminokwasowy białek zwierzęcych optymalnie spełnia kocie potrzeby. Aminokwasy mogą być z kolei wykorzystane do budowy ważnych struktur w organizmie, takich jak mięśnie, krew lub enzymy niezbędne w procesach metabolicznych.
Bardzo dobrym źródłem białka w diecie kotów są między innymi wołowina, jagnięcina, królik czy drób. Poza tym, posiłki można czasami urozmaicić rybami – niesolonym łososiem, makrelą lub śledziem. Smacznym kąskiem są dla kotów także krewetki.
Popularnego tuńczyka należy natomiast podawać zwierzętom rzadko i w małych ilościach, ponieważ jest to jeden z gatunków ryb najbardziej zanieczyszczonych rtęcią. W związku z tym jego częste spożywanie może prowadzić do długotrwałego, powolnego zatrucia.
Mięso i podroby dostarczają organizmowi zwierzęcia niezbędnych aminokwasów, których nie jest w stanie wyprodukować samodzielnie, stąd też muszą być one pozyskiwane z zewnątrz. Szczególną uwagę należy zwrócić na taurynę – podczas gotowania bowiem ulega ona zniszczeniu nawet w jednej czwartej. Jej niedobór natomiast powoduje utratę wzroku i choroby serca, a u młodych kotów zaburzenia rozwojowe.
Dużą zawartością tauryny charakteryzuje się na przykład wątróbka, ale można ją podawać również w postaci gotowych suplementów .
Więcej na temat znaczenia tauryny w diecie kota dowiesz się z lektury naszego artykułu.
Większość swojego zapotrzebowania na wodę koty pokrywają wraz z pożywieniem. Dlatego trzeba zwracać uwagę na to, aby domowe posiłki zawierały odpowiednią ilość płynów. Dodatkowo, należy zapewnić im stały dostęp do świeżej wody pitnej, aby zapobiec odwodnieniu.
Dobre tłuszcze są źródłem energii i zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, których organizm kota nie jest w stanie samodzielnie wytworzyć. Kwas arachidonowy, który obecny jest tylko w tłuszczach zwierzęcych, jest dla kotów niezbędny i musi być dostarczany wraz z pożywieniem.
Oleje, takie jak olej słonecznikowy, lniany czy tran są natomiast źródłem ważnych kwasów omega 3 i omega 6, i wspierają wchłanianie rozpuszczalnych w tłuszczach witamin.
Organizm kota nie jest przystosowany do trawienia większych ilości węglowodanów i błonnika. Ich zawartość w myszy wynosi zaledwie od dwóch do trzech procent, dlatego również domowe jedzenie dla kotów nie powinno zawierać ich więcej. Ograniczajmy więc ilość ryżu, ziemniaków i przetworzonych zbóż w ich diecie.
Warzywa i zboża dostarczają ważnego dla procesu trawienia błonnika. Z reguły nawet jego niewielka ilość wystarcza dla prawidłowej pracy jelit. W diecie odchudzającej dla kotów błonnik pokarmowy zapewnia uczucie sytości.
Pamiętajmy, że warzywa gotowane na parze lub duszone są zazwyczaj lepiej przyswajalne niż surowe.
Kurczak i wołowina mają inny skład niż dziko żyjąca mysz. Ponadto, niektóre witaminy i inne składniki odżywcze ulegają zniszczeniu w procesie gotowania. Dlatego bardzo ważne jest dostarczanie ewentualnie brakujących składników odżywczych w postaci suplementów diety.
Szczególnie ważna jest podaż wapnia oraz pierwiastków śladowych, takich jak miedź, cynk i jod.
Kiszone, mocno solone lub przyprawione pokarmy są zakazane w kociej diecie. Przygotowując domowe jedzenie dla kota należy zwracać uwagę na tolerancję jego poszczególnych elementów. Niektóre produkty, takie jak cebula, czekolada czy awokado są dla zwierząt szkodliwe. Ponadto, koty nie tolerują laktozy zawartej w mleku krowim i jego spożycie może powodować biegunkę.
Dowiedz się, które produkty spożywcze są szkodliwe dla kota.
Samodzielnie przygotowywane posiłki dla kota mają kilka zalet w porównaniu do karmy w puszkach. Przede wszystkim mamy wpływ na to, jakiej jakości składników używamy i samodzielnie komponujemy skład posiłków w oparciu o indywidualne potrzeby naszego podopiecznego.
Jeśli zdecydujemy się na pojemniki wielokrotnego użytku do przechowywania jedzenia w zamrażalce lub będziemy je przechowywać w szklanych słoikach, codzienna produkcja odpadów znacznie się zmniejszy.
Przygotowując posiłki należy kierować się składem naturalnych ofiar kotów, jednak w przeciwieństwie do diety opartej na surowych składnikach, gotowanie posiłków redukuje obciążenie zarazkami organizmu kota oraz środowiska.
© Krakenimages.com / stock.adobe.com
Pomimo wszystkich zalet domowego jedzenia dla kotów, istnieją pewne aspekty, które przemawiają przeciwko niemu. Po pierwsze istnieje ryzyko, że takie posiłki nie będą zawierały wszystkich niezbędnych dla organizmu kota składników odżywczych lub ich proporcje będą niewłaściwe. W dłuższej perspektywie może to doprowadzić do niedoborów, mogących nieść ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Skomponowanie zdrowej, odżywczej diety wymaga sporej wiedzy z zakresu żywienia kotów.
Stosowanie dobrej jakości składników może wiązać się ze znacznie wyższymi kosztami w porównaniu do karmy powszechnie dostępnej na rynku. Aby je obniżyć, można robić większe zapasy, starczające na przykład na miesiąc i wnioskować o ewentualny rabat u sprzedawcy.
Domowe jedzenie dla kota wymaga nie tylko przygotowania odpowiedniej racji żywieniowej, pokrywającej zapotrzebowanie zwierzęcia na składniki odżywcze, ale również uwzględnienia czasu wymaganego do jego przygotowania.
Poza tym, należy pomyśleć, jak zorganizować karmienie kota podczas naszej nieobecności, na przykład w sezonie urlopowym. Czy catsitter podejmie się gotowania? Czy może dysponujemy ilością miejsca do przechowywania wystarczającą do przygotowania zapasu jedzenia?
Aby zyskać pewność, że domowe jedzenie dla kota zaspokaja wszystkie potrzeby jego organizmu, ważne jest, aby unikać kilku najczęściej popełnianych błędów. Nie masz pewności, czy dostarczasz swojemu pupilowi wszystkich niezbędnych składników pokarmowych? Przed przejściem na domowe posiłki, zapoznaj się z wymaganiami dotyczącymi prawidłowego żywienia kotów, a także indywidualnymi potrzebami Twojego mruczka. Najlepiej w tym celu konsultować się z dietetykiem weterynaryjnym, który pomoże Ci opracować optymalny jadłospis.
Pamiętajmy, że wieprzowinę można podawać kotu wyłącznie po obróbce cieplnej, aby uniknąć zakażenia śmiertelnym wirusem Aujeszky’ego. Poza tym gotować należy również produkty zawierające węglowodany, aby ułatwić ich przyswajanie. To samo dotyczy warzyw.
W przypadku surowego drobiu istnieje ryzyko zakażenia salmonellą, dlatego przygotowując posiłki dla kota, niezbędne jest zachowanie odpowiedniej higieny. Salmonella może stanowić zagrożenie dla życia zwłaszcza dzieci, seniorów oraz osób z obniżoną odpornością, a niewłaściwie przygotowane mięso może sprawić, że koty będą potencjalnymi nosicielami patogenów.
Częstym błędem, który pojawia się z czasem w przypadku domowego jedzenia dla kotów jest ograniczanie liczby pierwotnie zaplanowanych składników. Koty są smakoszami, nic dziwnego więc, że wybierają sobie najsmaczniejsze kąski, takie jak wątróbka czy ryby.
Może to jednak sprawić, że ostatecznie kot będzie jadł tylko te składniki, które mu najbardziej smakują, a pozostała część posiłku, równie wartościowa, pozostanie nietknięta, co spowoduje, że ważne składniki odżywcze nie trafią do organizmu zwierzęcia.
Zmiana diety może okazać się trudna zwłaszcza w przypadku kotów, które w młodym wieku nie miały styczności z różnymi rodzajami pożywienia. Mogą pomóc w tym przysmaki w postaci kawałków gotowanego mięsa lub smalcu wołowego, które skłonią go do spróbowania nowych smaków.
Aby przyzwyczaić przewód pokarmowy do nowego, domowego jedzenia, należy zacząć od wymieszania jednej czwartej porcji z dotychczasową karmą, a następnie stopniowo zwiększać jej udział.
Podczas studiów weterynaryjnych i doktoranckich na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium miała okazję poznać wiele różnych dziedzin medycyny weterynaryjnej. Od 2011 r. prowadzi praktykę jako lekarka weterynarii, zajmując się różnymi zwierzętami i ich chorobami. Jej pasją jest pomaganie pacjentom w możliwie najlepszy sposób i dbanie o ich dobre samopoczucie. Lubi też dzielić się swoją wiedzą jako lekarka weterynarii oraz wieloletnia opiekunka psów i psi trener sportowy jako autorka artykułów.
