© satura_ / stock.adobe.com
Nadwaga i zmęczenie mogą wskazywać na zespół Cushinga u kotów.
U Twojego podopiecznego pojawił się nienaturalnie duży brzuch lub jego skóra jest bardzo wrażliwa na dotyk? Może to wskazywać na zespół Cushinga u kotów. Dowiedz się, dlaczego w takim przypadku konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii i jak towarzyszyć zwierzęciu w chorobie.
W zespole Cushinga nadnercza zwierzęcia wytwarzają zbyt dużo kortyzolu – hormonu stresu, prowadząc do jego nadmiaru w organizmie.
W przeciwieństwie do zespołu Cushinga u psów, spontaniczny zespół Cushinga (spontaniczny hiperadrenokortycyzm) występuje u kotów stosunkowo rzadko. Ponieważ jednak choroba Cushinga u kotów wykrywana jest zazwyczaj bardzo późno, u wielu dotkniętych nią mruczków jej przebieg jest ciężki i powikłany.
Nieleczony zespół Cushinga u kotów może prowadzić do śmierci, dlatego w przypadku jego podejrzenia należy jak najszybciej udać się ze zwierzakiem do lekarza weterynarii.
Ponieważ działanie kortyzolu obejmuje wiele obszarów organizmu, objawy zespołu Cushinga mogą być bardzo zróżnicowane. Do najczęstszych z nich należą:
Podwyższony poziom kortyzolu związany z zespołem Cushinga dodatkowo osłabia układ odpornościowy kota, w wyniku czego jest bardziej podatny na infekcje wirusowe i choroby zapalne, takie jak zapalenie trzustki. Ponadto, w trakcie choroby u 80 procent wszystkich cierpiących na nią zwierząt rozwija się cukrzyca.
U Twojego kota występują wyżej wymienione objawy? Wobec tego nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii, aby w porę wdrożyć odpowiednie leczenie.
Rozpoznanie tej dolegliwości z reguły nie jest łatwe. Aby ją potwierdzić, lekarz weterynarii najpierw przeprowadzi ogólne badanie kliniczne, a następnie badania specjalistyczne – ultrasonograficzne oraz hormonalne.
Badanie krwi przeprowadza się, ponieważ w zespole Cushinga zazwyczaj zmieniają się jej parametry. U 40 procent kotów podwyższony jest poziom fosfatazy alkalicznej (ALP) – enzymu wątrobowego. W wielu przypadkach stężenie cholesterolu jest również wyższe w porównaniu do zdrowych kotów.
Wykorzystując technikę obrazowania lekarz weterynarii ocenia strukturę nadnerczy. W ten sposób jest w stanie wykryć na przykład ewentualne guzy. Na zespół Cushinga może wskazywać również powiększenie jednej lub obu nadnerczy. Pod kątem nieprawidłowości badane są również wątroba i inne okoliczne narządy.
Do rozpoznania zespołu Cushinga niezbędne jest wykonanie różnych badań hormonalnych.
© Maria Sbytova / stock.adobe.com
Objawy zespołu Cushinga u kota pojawiają się w wyniku nadmiernej produkcji kortyzolu przez nadnercza, spowodowanej najczęściej przez:
Przysadka mózgowa w mózgu kota wytwarza hormony kontrolujące wiele procesów zachodzących w organizmie, w tym stymuluje produkcję kortyzolu w nadnerczach. Jeżeli przedni płat przysadki uwalnia hormon adrenokortykotropowy ACTH, stymuluje to produkcję kortyzolu w nadnerczach.
W momencie, gdy uwolniona ilość kortyzolu jest zbyt duża, następuje automatyczne ujemne sprzężenie zwrotne, sprawiające, że mózg ponownie zmniejsza produkcję ACTH. W ten sposób zdrowy kot reguluje poziom hormonu stresu we krwi.
Leczenie zespołu Cushinga u kotów zależy od przyczyny, która go wywołała:
W przypadku guza nadnerczy, lekarz weterynarii może operacyjnie usunąć nadnercze, pod warunkiem, że nie objął on innych narządów. Po usunięciu jednego nadnercza, drugie przejmie jego funkcje. Jeśli natomiast usunięte zostaną oba nadnercza, konieczne będzie dożywotnie podawanie zwierzęciu prednizolonu i fludrokortyzonu.
Jeśli operacja nie jest możliwa, pomocna może okazać się chemioterapia. Odpowiedni lek osłabi wytwarzanie kortyzolu w nadnerczach. Jest on co prawda dopuszczony do użytku tylko przez psy, ale sprawdza się również w przypadku kotów.
W przypadku zespołu Cushinga spowodowanego guzem przysadki, doświadczony chirurg może podjąć się jego usunięcia. Jeśli jest to niemożliwe, pozostaje chemioterapia trilostanem. Należy wówczas regularnie odwiedzać lekarza weterynarii, aby badać poziom kortyzolu we krwi kota i odpowiednio dostosować dawkę leku.
Jeśli u kota występują problemy skórne z otwieraniem się ran i zaburzonym procesem gojenia, terapia kortyzonem przed zabiegiem chirurgicznym zapewni prawidłowe zabliźnianie się ran.
Koszty leczenia zależą od niezbędnych do wykonania badań, zastosowanych leków oraz ewentualnych powikłań. Ze względu na złożoną diagnostykę i konieczność podawania kotu leków do końca jego życia, leczenie zespołu Cushinga nie należy do najtańszych. Całkowite koszty mogą więc wynieść kilkaset złotych i więcej.
Szanse na wyleczenie zespołu Cushinga u kota zależą od występujących objawów i stopnia zaawansowania choroby. Często dolegliwość ta jest diagnozowana zbyt późno. Koty zgłaszane do lekarza weterynarii są już w złym stanie ogólnym i w krótkim czasie umierają lub muszą zostać uśpione.
Jednak, jeśli zespół Cushinga u kota zostanie zdiagnozowany i leczony w porę, rokowania są na ogół dobre. Niemniej, zwierzę już do końca życia będzie musiało przechodzić regularne badania hormonalne i przyjmować leki, ale przy dobrej opiece może prowadzić szczęśliwe kocie życie.
Niestety wiele chorób nowotworowych pojawia się spontanicznie i z reguły nie sposób im zapobiec. To samo dotyczy zespołu Cushinga. Żeby kot miał wystarczająco dużo siły na walkę z ewentualną chorobą, należy dbać o jego zdrowie – prawidłowe żywienie, regularne szczepienia, odrobaczanie, odpowiednią dawkę ruchu oraz unikać czynników ryzyka, takich jak otyłość.
Studiowała weterynarię na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie w 2012 roku obroniła pracę doktorską. Po studiach uczestniczyła w wielu projektach, zdobywając cenne doświadczenie na przykład jako lekarz weterynarii i doradca naukowy. Szczególną wagę przykłada do działań na rzecz poprawy dobrostanu zwierząt oraz medycyny zwierząt gospodarskich. Zawsze stara się działać w najlepszym interesie swoich pacjentów i zapewnić im optymalną opiekę. Poza weterynarią interesuje się również jeździectwem, jest także pasjonatką i wieloletnią opiekunką psów, z którymi chętnie uprawia różne psie sporty.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
