© Syda Productions / stock.adobe.com
Dieta naszych kotów domowych niewiele ma wspólnego z dietą ich dzikich krewnych. Dlatego zmiana sposobu żywienia od czasu, kiedy koty stały się towarzyszami człowieka jest częstą przyczyną występowania u nich dolegliwości trawiennych. Jednak przyczyną biegunek, wymiotów i zaparć mogą być także choroby i inne problemy.
Podobnie jak u ludzi, trawienie pokarmu rozpoczyna się w jamie ustnej kota: Rozdrabniany przez szpiczaste zęby i przeżuwany przez zęby trzonowe pokarm mieszany jest ze śliną, wytwarzaną podczas jedzenia. Bierze ona udział we wstępnym trawieniu pokarmu i ułatwia jego transport przez przełyk. Stamtąd pożywienie trafia do żołądka, gdzie jest mieszane za sprawą mięśni ścian żołądka. Obecny w żołądku kwas żołądkowy zabija bakterie dzięki kwaśnemu odczynowi pH. Następuje w nim również wstępne trawienie białek.
W jelicie cienkim pokarm jest rozkładany do przyswajalnej postaci, w czym pomagają soki trawienne produkowane przez wątrobę i trzustkę. Dzięki temu składniki odżywcze wchłaniane są przez błonę śluzową jelit do krwi, a następnie transportowane do wątroby i poszczególnych komórek ciała.
Niestrawione składniki są przekazywane do jelita grubego i wydalane. Stanowi to ostatni etap procesu trawienia. Bakterie rozkładają niestrawione resztki pokarmu. Zawarte w pożywieniu witaminy i minerały są odfiltrowywane, a wszystkich pozostałych składników organizm pozbywa się w formie kału.
Czy wiesz, że w przeciwieństwie do pokarmu roślinnego mięso jest lekkostrawne? Im wyższy jest udział pokarmu roślinnego w diecie danego gatunku, tym dłuższe jest jelito jego przedstawicieli. Jelito kota jako mięsożercy jest więc w porównaniu do długości jelita wszystkożerców wyjątkowo krótkie. Jelito człowieka jest średnio sześciokrotnie dłuższe od wielkości jego ciała, u kota natomiast jedynie trzykrotnie.
Trawienie to bardzo skomplikowany proces. Wszystkie organy współpracują ze sobą, aby optymalnie wykorzystać wszystkie składniki odżywcze i wydalić niepotrzebne, niestrawione resztki. Ale nie zawsze wszystko odbywa się bezproblemowo – alergie, nieodpowiednia karma, choroby, leczenie farmakologiczne czy chroniczny stres mogą być źródłem dolegliwości trawiennych.
Koty wiedzą, co jest dla nich dobre! Wybierają pokarm, który składem zbliżony jest do myszy. Jednak nie każda gotowa karma spełnia te wymagania. Nieodpowiedni skład z wysoką zawartością nieprzydatnych węglowodanów, niskiej jakości składników, takich jak cukier, inne dodatki czy alergizujące składniki, np. soja i zboża, są częstą przyczyną zaburzeń trawienia, które mogą objawiać się bardzo różnorodnie – w postaci alergii, zaparć, biegunek czy wymiotów. Jeśli zauważysz problemy trawienne u swojego pupila, przyjrzyj się jego karmie! W przypadku łagodnych objawów, na ogół wystarczy jej zmiana. Generalnie, prawidłowe, dostosowane do potrzeb gatunku żywienie jest najlepszym sposobem zapobiegania problemom trawiennym, ale niestety nie gwarantuje, że nigdy się nie pojawią. Jeśli Twój kot ma ciężką biegunkę, nie wypróżnia się lub ewidentnie odczuwa ból, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
© zanna_ / stock.adobe.com
Jeśli kot ma trudności z wypróżnianiem, na ogół wiąże się to z dużym bólem. Twardy kał może zawierać krew, a kot często w ogóle unika odwiedzania swojej kuwety. Zaparcia mogą być oznaką poważniejszej choroby lub nietolerancji pokarmowej. W wielu przypadkach jednak rozwiązanie jest proste: Zwierzęta po prostu za mało piją. Koty z natury są zwierzętami pustynnymi, a płyny, których potrzebują przyjmują wraz z pożywieniem. Do miski z wodą zaglądają na ogół tylko w wyjątkowych sytuacjach. Spróbuj zachęcić swojego podopiecznego do picia wody, zwłaszcza wówczas, gdy karmisz go w przeważającej mierze suchą karmą. Dobrym rozwiązaniem są poidełka lub miski z wodą rozstawione w różnych miejscach mieszkania.
Może zdarzyć się też zupełnie odwrotnie. Biegunka u kota jest nieprzyjemna zarówno dla zwierzęcia, jak i jego opiekuna. Podobnie jak zaparcia, może mieć wiele przyczyn. W przypadku ostrych, nagłych objawów, warto rozważyć ewentualne zatrucie, infekcje wirusowe lub spożycie zepsutego jedzenia. Powodem mogą być również pasożyty – robaki czy mikroorganizmy, takie jak giardia. Aby stwierdzić, co dolega zwierzęciu lekarz weterynarii z reguły pobierze w takiej sytuacji próbkę kału. Infekcje wirusowe, np. koci katar, także mogą powodować biegunkę.
Przewlekła biegunka może być spowodowana stresem, chronicznymi chorobami lub zmianami patologicznymi, takimi jak pogrubienie ścian jelita.
Co do zasady, jeśli biegunce towarzyszą wymioty, zwierzę jest w złym stanie ogólnym lub biegunka trwa dłużej niż jeden, dwa dni, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem weterynarii. To samo dotyczy sytuacji, gdy Twój podopieczny wydaje się osowiały lub ma dodatkowe dolegliwości – gorączkę, osłabienie i dreszcze. Kocięta odwadniają się szczególnie szybko, dlatego w ich przypadku zwłaszcza nie należy czekać z wizytą w gabinecie weterynaryjnym.
Zazwyczaj wymioty u kotów kojarzymy z wydalaniem kul włosowych, często po spożyciu trawy dla kotów. Jednorazowe, niepowtarzające się wymioty nie muszą być od razu powodem do niepokoju. Jeśli jednak kot zwraca jedzenie lub wymioty nawracają, należy się temu dokładniej przyjrzeć. Tak, jak przy biegunce, zwierzę traci płyny, co może w krótkim czasie doprowadzić do odwodnienia. Zepsute jedzenie jest jedną z najmniej szkodliwych przyczyn, ale wymioty mogą towarzyszyć również zatruciom czy nagłym stanom chorobowym. W gabinecie lekarz weterynarii oceni stan ogólny zwierzęcia, ustabilizuje go, podając roztwór soli fizjologicznej i w razie potrzeby uśmierzy dolegliwości za pomocą leków oraz zaproponuje dalsze leczenie.
Życzymy Twojemu kotu szybkiego powrotu do zdrowia!
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
