Panleukopenia kotów, zwana również tyfusem kocim, parwowirozą lub nosówką kotów, to niebezpieczna choroba zakaźna. Ponieważ jest zwykle śmiertelna w przypadku niepodjęcia leczenia, bardzo ważna jest profilaktyka. Poniżej podsumowaliśmy najważniejsze informacje na temat typowych objawów, leczenia i ochrony kota przed tym wirusem.
© Vasyl / stock.adobe.com
Jeśli zauważmy u naszego kota objawy tyfusu kociego, powinnyśmy jak najszybciej udać się z nim do lekarza weterynarii.
Tyfus koci wywołują parwowirusy kotów, które są bardzo powszechne u naszych domowych mruczków. Te wysoce zakaźne patogeny wydalane są między innymi z kałem.
Ponieważ są bardzo odporne na warunki środowiska zewnętrznego, mogą przetrwać w nim nawet ponad rok. Dlatego, aby zapobiec infekcji, niezmiernie ważne jest ścisłe przestrzeganie środków higieny. Na szczęście, za sprawą szczepień, liczba zakażeń w ostatnich latach znacznie spadła.
Koty zarażają się tyfusem kocim najczęściej drogą pokarmową, ale także w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorym zwierzęciem. Możliwa jest również transmisja pośrednia, na przykład poprzez kontakt ze skażonymi przedmiotami lub zakażonym wirusem pokarmem.
Wirusy przedostają się do organizmu przez przewód pokarmowy lub oddechowy, a stamtąd do okolicznych węzłów chłonnych, skąd mogą migrować do krwiobiegu kota, wywołując wiremię.
Celem parwowirusa kotów są szybko dzielące się komórki, takie jak komórki jelit, układu limfatycznego czy szpiku kostnego, które są przez niego uszkadzane.
W wyniku zarażenia panleukopenią, zmniejsza się liczba białych krwinek (leukocytów). Są one częścią układu odpornościowego kota, zatem jeśli ich całkowita liczba zmniejszy się, odporność kota zostaje wyraźnie upośledzona. Może to skutkować wtórnymi infekcjami bakteryjnymi i innymi chorobami.
Objawy tyfusu kociego zależą w dużej mierze od postaci dolegliwości. Jego różne formy bowiem różnią się znacznie pod względem objawów i rokowania:
Ten wariant występuje przede wszystkim u młodych kotów, które zostały zarażone parwowirusem kotów między ósmym a dwunastym tygodniem życia. Ponieważ nie mają one jeszcze wystarczająco sprawnego układu odpornościowego, zwykle umierają w bardzo krótkim czasie bez żadnych wcześniejszych objawów.
Tej postaci, która również pojawia się nagle, towarzyszy szeroki zakres objawów. Koty dotknięte chorobą mogą umrzeć w wyniku następujących dolegliwości:
Większość dorosłych kotów ma sprawnie działający i silny układ odpornościowy. Dlatego często nie wykazują żadnych objawów lub są one jedynie łagodne.
Jeśli płód zostanie zarażony wewnątrz macicy matki, może to doprowadzić do jego obumarcia. Z drugiej strony, jeśli szczenięta urodzą się żywe, mogą cierpieć na wady rozwojowe móżdżku, mogące prowadzić do zaburzeń ruchowych, utrzymujących się przez całe życie.
To, czy panleukopenia kotów jest potencjalnie śmiertelna zależy od konkretnej postaci choroby. Podczas gdy postać podostra u dorosłych kotów przebiega zazwyczaj łagodnie, postać ostra może szybko doprowadzić do śmierci chorego kota, jeśli nie jest leczona. Również młode koty, które zachorują na postać podostrą, niestety zazwyczaj nie przeżywają bez leczenia.
Dlatego w przypadku utrzymującej się gorączki, wymiotów czy biegunki, nie wahajmy się odwiedzić gabinetu weterynaryjnego. Podjęte w porę działania mają kluczowe znaczenie dla procesu leczenia kota.
Z reguły tyfus koci pojawia się u kotów nagle, więc opiekunowie mogą szybko rozpoznać pogorszenie się ich stanu ogólnego. Wizyta u lekarza weterynarii jest bezwzględnie konieczna najpóźniej, gdy u zwierzęcia wystąpi wysoka gorączka, wymioty lub utrzymująca się biegunka.
Na podstawie wywiadu z opiekunem zwierzęcia i badania ogólnego, specjalista może mieć już swoje wstępne podejrzenia. Aby potwierdzić tyfus koci, niezbędne są dalsze środki diagnostyczne.
Liczbę białych krwinek można zmierzyć za pomocą badania krwi. Gwałtowny spadek całkowitej liczby leukocytów jest wyraźnym sygnałem, wskazującym na możliwą panleukopenię.
Ponieważ jednak obraz kliniczny innych chorób zakaźnych (np. koronawirusa czy salmonelli) może być podobny do obrazu klinicznego panleukopenii kotów, konieczne są dodatkowe badania w postaci analizy próbek kału na obecność parwowirusów kotów, wykonywanej za pomocą testu ELISA.
© Nomad_Soul / stock.adobe.com
Panleukopenię kotów leczy się przede wszystkim za pomocą środków wspomagających, których zadaniem jest ustabilizowanie stanu chorego zwierzęcia. Dostępne są następujące możliwości:
Co do zasady, panleukopenia kotów jest uleczalna, jednak dużą rolę w procesie zdrowienia odgrywa wiek i stan zdrowia zwierzęcia. Młode i osłabione osobniki mają mniejsze szanse na wyzdrowienie niż zdrowe i dorosłe koty. Ponadto szybkie leczenie choroby ma kluczowe znaczenie dla jej progresji.
Panleukopenia prowadzi do wystąpienia poważnych objawów i szybkiego postępu choroby, szczególnie u młodych kotów z osłabioną odpornością, co w krótkim czasie może doprowadzić do ich śmierci. Dlatego tak ważne jest podjęcie środków zapobiegawczych. Zaliczamy do nich:
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
