© New Africa / stock.adobe.com
Odchody naszego kota mówią wiele o jego zdrowiu.
Może trudno w to uwierzyć, ale kocie odchody odzwierciedlają stan zdrowia zwierzęcia. W przygotowanym przez nas artykule dowiesz się, dlaczego dokładne oglądanie kocich odchodów jest ważne, co powinno nas zaniepokoić i kiedy należy udać się do lekarza weterynarii.
Koty mogą cierpieć na toksoplazmozę, która jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży i osób o obniżonej odporności. Można się nią zarazić w wyniku kontaktu z zanieczyszczonymi kocimi odchodami.
Dlatego bardzo ważne jest, aby usuwać kocie odchody w rękawicach, a koty regularnie badać.
Koty to ciekawskie zwierzęta i poznają swoje otoczenie z dokładnością co do centymetra. Podczas takich eksploracji chętnie zjadają wolno żyjące myszy lub resztki jedzenia ze śmietników. Dlatego zwłaszcza w przypadku kotów wychodzących zupełnie normalne jest to, że od czasu do czasu mają biegunkę.
Jeśli jednak nasz podopieczny ma silną biegunkę od dwóch dni lub przejawia inne objawy chorobowe, nie należy zwlekać z wizytą u lekarza weterynarii. W przeciwnym razie może dojść do odwodnienia, zwłaszcza w przypadku młodych kotów.
Zanim kocie odchody wylądują w kuwecie czy na chodniku, muszą przejść przez kilka stacji w przewodzie pokarmowym kota. Jeśli działanie którejś ze stacji pośrednich zostanie zakłócone, w kocich odchodach mogą pojawić się zmiany – przede wszystkim w zakresie konsystencji, domieszek i koloru:
O stanie zdrowia kota świadczy między innymi konsystencja jego kału – zbyt miękkie lub zbyt twarde odchody mogą być pierwszym sygnałem ewentualnych chorób.
Wodniste kocie odchody są synonimem biegunki. Biegunka trwająca do tygodnia jest uważana za ostrą biegunkę, a trwające ponad trzy tygodnie za biegunkę przewlekłą.
Należy pamiętać, że ta klasyfikacja jest bardzo ważna dla leczenia, ponieważ z reguły ostra biegunka ustępuje po zastosowaniu standardowego leczenia objawowego (np. wlewów dożylnych), a w przypadku przewlekłej biegunki często konieczne będzie podanie dodatkowych środków farmakologicznych (np. antybiotyków, środków przeciwpasożytniczych, leków immunosupresyjnych).
Biegunka jest najczęściej wywoływana przez:
Do najważniejszych zadań jelita grubego należy pozyskiwanie wody z kału. Jeśli treść jelitowa zbyt długo w nim pozostaje, kał coraz bardziej się zagęszcza, w wyniku czego kocie odchody stają się twarde. Twardy kał świadczy zatem o tym, że funkcja lub mechanika jelita grubego jest zaburzona.
Jeśli mamy do czynienia z zaburzeniami mechanicznymi, mogą one być spowodowane zablokowaniem jego światła przez ciało obce lub jego zwężeniem przez guz. Zaburzenia czynnościowe z kolei mogą być wynikiem na przykład narkozy lub zatrucia.
Jeśli nasz kot jadł trawę, znajdzie się ona później w jego odchodach. Czasami możemy w nich dostrzec również inne zanieczyszczenia, które wskazują na to, co dzieje się w przewodzie pokarmowym zwierzęcia:
Kocie odchody mają kolor brązowy, ponieważ pęcherzyk żółciowy wydziela żółć, zawierającą barwnik bilirubinę.
Zatem normalnym jest, że kolor kału zmienia się od czasu do czasu. Jeśli jednak kolor zmienił się znacznie, należy to skonsultować z lekarzem weterynarii – przede wszystkim w przypadku poniższych zabarwień:
Podobnie, jak w przypadku bristolskiej skali uformowania stolca stosowanej do oceny kału ludzkiego, lekarze weterynarii mogą oceniać konsystencję kociego kału za pomocą skali numerycznej – jeden oznacza bardzo zbity kał, a siedem bardzo wodnisty kał.
Prawidłowy kał zdrowego kota powinien być brązowy, a jego konsystencja powinna być zwarta – nie za miękka i nie za twarda.
Zapach kału jest odpychający w przypadku praktycznie wszystkich ssaków. Wynika to z normalnego występowania gazów gnilnych i produktów fermentacji.
Jednak, jeśli zapach kału kota jest nie do zniesienia lub jeśli odchody w inny sposób się zmieniły, należy to bezwzględnie wyjaśnić z lekarzem weterynarii.
© shchus / stock.adobe.com
Aby móc w porę zareagować na problemy trawienne naszego podopiecznego, warto poznać kilka faktów na temat kociego kału i wypróżniania się.
Koty powinny wypróżniać się codziennie, ponieważ pokarm wędruje przez przewód pokarmowy około doby.
Jednak może to trwać nieco dłużej, w zależności od indywidualnych czynników, na przykład rodzaju i ilości spożytego pokarmu.
Skład kału kota zależy od tego, co je i ile pije.
W idealnym przypadku, odchody powinny zawierać ponad 75 procent wody. Pozostała sucha masa składa się w 80 procentach ze związków organicznych, takich jak bakterie, ciężkostrawne składniki pokarmu (np. włókno pokarmowe), wydzieliny żółciowe (np. kwasy żółciowe) i wydalone komórki nabłonka jelitowego.
Żwirek dla kota należy wymieniać całkowicie przynajmniej raz w tygodniu. Jeśli mamy w domu kilka kotów lub nasz kot ma problemy trawienne, konieczna będzie odpowiednio częstsza wymiana.
Poza tym, ze względów higienicznych, ważne jest, aby kocie odchody usuwać z kuwety codziennie.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
