W przypadku podejrzenia dyskopatii u kota, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Wspinanie się, skakanie, balansowanie: Koty to prawdziwi artyści. Jednak niektóre choroby poważnie ograniczają ich mobilność. Należy do nich między innymi przepuklina krążka międzykręgowego. Podpowiadamy, co zrobić w przypadku zdiagnozowania dyskopatii u kota.
Krążki międzykręgowe (dyski) działają jak swego rodzaju amortyzatory w kręgosłupie. Jak sama nazwa wskazuje, znajdują się między kręgami i zapewniają ich mobilność. Składają się z jądra miażdżystego (Nucleus pulposus) oraz pierścienia włóknistego.
Jeżeli w wyniku przeciążenia lub innych czynników dyski utracą stabilność, zaczynają przemieszczać się w kierunku rdzenia kręgowego i wówczas mówimy o dyskopatii. Ponieważ rdzeń kręgowy jest odpowiedzialny za wiele ważnych funkcji w organizmie, zaburzenia w jego obrębie mogą mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia.
W przeciwieństwie do psów, koty cierpią na tę przypadłość wyraźnie rzadziej: Występuje ona u jedynie około 0,12 procent wszystkich mruczków z problemami neurologicznymi.
Dyskopatia u kota pojawia się często u zwierząt z nadwagą. Są to w szczególności koty niewychodzące w średnim wieku, a zatem około siedmiu lat.
Przepuklina krążka międzykręgowego może wystąpić nagle (przebieg ostry) lub mieć charakter przewlekły. W zależności od umiejscowienia i rozległości, dolegliwość tę można rozpoznać we wczesnym stadium po następujących objawach:
Jeśli krążek międzykręgowy uciska rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe, może to prowadzić do kulawizny. Typowym objawem jest wówczas również nietrzymanie moczu lub jego zatrzymanie.
Jeśli zauważysz u swojego podopiecznego objawy dyskopatii, nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii. Pomoc medyczna jest niezbędna najpóźniej wówczas, gdy kot wykazuje objawy neurologiczne.
Ważne jest jak najszybsze działanie: Nieleczona dyskopatia u kota może prowadzić do wielu komplikacji.
Aby potwierdzić podejrzenie przepukliny krążka międzykręgowego u kota, po przeprowadzeniu dokładnej rozmowy z opiekunem zwierzęcia, lekarz weterynarii przeprowadzi badanie ogólne, aby zlokalizować miejsce dolegliwości i ocenić stopień jej zaawansowania.
Aby uzyskać lepszy obraz choroby i wykluczyć inne zmiany w kręgosłupie takie jak spondyloza, pomocne jest badanie rentgenowskie.
W diagnostyce dyskopatii u kota sprawdzają się również tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRT) i badanie rdzenia kręgowego z użyciem środka kontrastowego (mielografia), którą wykonuje się zazwyczaj w pełnym znieczuleniu.
© Fxquadro / stock.adobe.com
Jeśli u Twojego pupila zdiagnozowano dyskopatię, najważniejsze jest jego unieruchomienie. W zależności od lokalizacji zmian i ich rozległości, można rozważyć dalsze leczenie zachowawcze lub chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne czy chirurgiczne to często za mało. Aby kot mógł wrócić do pełnej sprawności, należy rozważyć wdrożenie fizjoterapii.
Dowiedz się więcej na ten temat z lektury naszego artykułu „Fizjoterapia kota”.
Schorzenie to jest wynikiem zmian zwyrodnieniowych w kręgosłupie, spowodowanych przeciążeniem i zużyciem, w wyniku czego dochodzi do przerwania pierścienia włóknistego i wypchnięcia jądra miażdżystego ze środka na zewnątrz.
W zależności od lokalizacji, może to powodować ucisk na rdzeń kręgowy lub otaczające go korzenie nerwowe.
Najczęściej występuje w tylnym odcinku kręgosłupa lędźwiowego.
Jeśli przepuklina dysku zostanie wykryta odpowiednio wcześnie i będzie niezwłocznie leczona, rokowania są na ogół korzystne.
Sytuacja może się jednak pogorszyć, gdy dolegliwość jest już zaawansowana i pojawiły się zaburzenia ze strony układu nerwowego.
Dolegliwości tej nie zawsze można uniknąć. Niemniej, istnieją dwie rzeczy, które można zrobić, aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia:
Za sprawą właściwej dla gatunku diety, dużej ilości ruchu i trzymaniu ręki na pulsie, możesz zmniejszyć ryzyko wystąpienia dyskopatii u kota i przyczynić się do utrzymania jego grzbietu w dobrej kondycji.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
