© Lightspruch / stock.adobe.com
Jeśli Twój kot wyjątkowo często odwiedza kuwetę, przyczyną może być biegunka.
Biegunka (rozwolnienie) jest z pewnością jednym z najczęstszych objawów chorobowych, z jakimi stykają się opiekunowie kotów u swoich pupili. Co może powodować biegunkę u kotów i kiedy należy zacząć się martwić? W tym artykule podsumowaliśmy najważniejsze informacje.
Biegunka nie jest rzadkim zjawiskiem u kotów i w większości przypadków nie jest dla nich niebezpieczna. Istnieją jednak poważniejsze przyczyny biegunki u kotów, dlatego nie należy traktować tego objawu lekceważąco. Co więcej, biegunka może stanowić zagrożenie dla życia, zwłaszcza u młodych kotów i kocich seniorów, ale także w innych grupach wiekowych, ze względu na utratę płynów i zaburzenia elektrolitowe.
Jeśli biegunka ma swoje źródło w przewodzie pokarmowym, dzieli się ją na biegunkę z jelita cienkiego i grubego. Jedna również choroby innych narządów lub różne bodźce środowiskowe mogą prowadzić do biegunki u kotów.
Jednak najczęstsze przyczyny biegunki u kotów są następujące:
Biegunka u kotów jest bardzo często wynikiem błędów w żywieniu oraz nietolerancji i alergii pokarmowych. W większości przypadków powodem jest jednak zepsuta żywność lub bardzo szybkie zmiany w misce.
Czynniki zakaźne, takie jak bakterie, wirusy lub pasożyty, często odgrywają istotną rolę w rozwoju biegunki u kotów. Do najczęstszych przyczyn zakażeń należą:
Trucizny i przyjmowanie niektórych leków (np. antybiotyków) mogą również powodować biegunkę u kotów. Aby uniknąć poważnych skutków ubocznych, leki powinny być podawane wyłącznie po konsultacji z lekarzem weterynarii lub inną kompetentną osobą.
Niektóre choroby podstawowe, takie jak zapalenie trzustki lub zaburzenia tarczycy, często prowadzą do ciężkiej biegunki u kotów. Nowotwory jelit lub innych narządów (zespół paranowotworowy) również często powodują biegunkę.
W niektórych przypadkach poważne zatory, na przykład spowodowane ciałami obcymi lub zmianami w ułożeniu jelit (zagięcia lub zwężenia), prowadzą do biegunki u kotów. W takim przypadku u kotów dotkniętych chorobą zwykle występują dalsze objawy kliniczne. Należą do nich szybko pogarszający się stan ogólny lub wymioty.
Podobnie jak ludzie i psy, również koty mogą cierpieć na nieswoiste zapalenia jelit (IBD). Jest to choroba autoimmunologiczna, której często towarzyszy wiele innych objawów, takich jak zmęczenie i matowa, skołtuniona sierść.
Biegunka u kotów występuje nagle (ostra) lub przez długi okres czasu (przewlekła). Istnieją również znaczne różnice w objawach towarzyszących.
Podczas gdy łagodna nietolerancja pokarmowa zwykle przebiega bez dodatkowych objawów, ciężka biegunka zakaźna zwykle objawia się dodatkowymi symptomami chorobowymi. Mogą one poważnie wpłynąć na ogólny stan kota.
Szczególnie często występują następujące objawy:
Biegunka może być przyczyną wielu innych problemów u kotów. Dlatego należy zawsze poważnie traktować przedłużającą się lub ciężką biegunkę.
© olezzo / stock.adobe.com
Nie należy lekceważyć biegunki u kotów. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub jeśli wystąpią inne oznaki choroby, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Ogromna utrata płynów i elektrolitów może szybko zagrażać życiu kota.
W przypadku terapii celowanej ogromne znaczenie ma szczegółowy wywiad z opiekunem kota przeprowadzony przez lekarza weterynarii (anamneza). Ważne informacje, takie jak szybka zmiana pożywienia, prawdopodobne spożycie substancji toksycznych czy dotychczasowy czas trwania biegunki, pomagają w postawieniu prawidłowej diagnozy.
Po przeprowadzeniu wywiadu ważna jest ocena stanu ogólnego chorego kota. Na przykład, zanim lekarz weterynarii podejmie dalsze działania diagnostyczne, należy przywrócić niestabilne krążenie.
Jeśli krążenie u kota jest stabilne, lekarz może przystąpić do badania specjalistycznego. Badanie krwi – oparte na stężeniu różnych komórek odpornościowych – ujawnia wiele informacji na temat możliwej przyczyny. Na przykład wzrost liczby granulocytów eozynofilowych (eozynofilia) jest oznaką inwazji pasożytów lub reakcji alergicznej.
Badanie parazytologiczne, bakteriologiczne i wirusologiczne można rozpocząć od badania kału.
Można również zastosować procedury obrazowania, takie jak prześwietlenia rentgenowskie lub ultradźwięki. W ten sposób widoczne stają się na przykład połknięte ciała obce lub zmiany w innych narządach. Jeśli wykluczono przyczyny zakaźne i zatrucia, przewlekłą biegunkę związaną z dietą można zdiagnozować, stosując dietę eliminacyjną.
Jeśli u kota wystąpiła ostra biegunka, należy najpierw podać mu dietę lekkostrawną. Taka dieta może składać się na przykład z kurczaka gotowanego na parze i ryżu bez przypraw. Podziel porcję karmy na kilka małych porcji, które możesz podawać kotu w ciągu dnia. Wraz z lekkostrawną, delikatną karmą przyniesie to ulgę układowi pokarmowemu kota.
Inne „domowe sposoby” powinny być stosowane wyłącznie po konsultacji ze specjalistą. Jeśli biegunka nie ustąpi w ciągu 24 godzin, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Dalsze postępowanie w przypadku biegunki u kotów można podzielić na leczenie objawowe i specjalne:
Leczenie objawowe:
Specjalna terapia (w zależności od przyczyny):
Odkryj nasz wybór karm dla kotów cierpiących na choroby jelit i biegunkę!
Rokowania w przypadku biegunki u kotów zależą w dużej mierze od jej przyczyny, jak również od sposobu leczenia. Biegunka dietozależna zwykle przebiega bez dodatkowych objawów klinicznych i zwykle można ją szybko wyleczyć. Z drugiej strony, ostre zatrucia lub niekorzystne zmiany w położeniu jelit mogą być śmiertelne, jeśli leczenie zostanie rozpoczęte zbyt późno.
Niestety, nie można zapobiec wszystkim przyczynom biegunki u kotów. Aby jednak zminimalizować ryzyko, zaleca się stosowanie następujących środków profilaktycznych:
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
Czy istnieje piękniejszy odgłos niż mruczenie kota? Dla jego oddanego opiekuna zapewne nie. Koty mruczą, kiedy czują się dobrze – i to uczucie przenoszą również na swojego człowieka. Jednak koty mruczą także z innych powodów, na przykład, kiedy coś je boli lub odczuwają stres. Dlaczego koty mruczą i w jaki sposób produkują ten ciągły, motoryczny dźwięk?
