© kozorog / stock.adobe.com
Koty uchodzą za z natury przekorne i samowolne stworzenia, ich sposób myślenia z pewnością różni się znacznie od ludzkiego. Tym bardziej bezradny czuje się właściciel kota, którego pupil nagle zaczyna gryźć, drapać lub brudzić.
Koty zupełnie nie są podobne do ludzi, ich procesy myślowe są dużo mniej złożone niż nasze. Pojęć abstrakcyjnych, takich jak na przykład zemsta, nie znają w ogóle. Nieprzyjazne zachowania to znacznie bardziej wołanie o pomoc niż sprzeciw czy złośliwość.
Koty są z natury czyściochami. Jeśli kot załatwia swoje potrzeby na dywanie, podłodze lub sofie, to znak, że coś jest nie tak. Jeśli wykluczone są organiczne przyczyny, takie jak zapalenie pęcherza czy nietrzymanie moczu i kot jest wykastrowany, wówczas należy się dokładnie przyjrzeć otoczeniu: Kuweta ma odpowiednie rozmiary? Jest regularnie czyszczona? Kot dobrze toleruje używany żwirek? Czy w przypadku zmiany otoczenia kot zdążył się przyzwyczaić i dobrze poczuć? A może czuje się przez coś zagrożony i znaczy teren?
Nigdy nie wsadzaj kotu nosa w odchody!!! Nie zmienisz tym jego zachowania, a wywołasz jeszcze większy stres i pogłębisz problem. Kot może utracić do Ciebie zaufanie!
Jeśli kot ma do dyspozycji drapaki, a mimo to drapie meble, prawdopodobnie nie o ostrzenie pazurków chodzi, a o oznaczenie terytorium. Dla kota stół czy krzesło nie stanowi wartościowego mebla, a platformę widokową. Musisz nauczyć kota, że mebli drapać nie wolno! Najczęściej wystarczy zdecydowane „zostaw!” lub głośne klaśnięcie.
Agresja kota może być wymierzona w innego kota lub w człowieka. Także w tym przypadku pierwszym krokiem przeciwdziałania jest ustalenie przyczyny agresji. Najlepiej zwróć się do weterynarza lub terapeuty dla zwierząt, którzy posłużą Ci swoją profesjonalną pomocą.
Każdy kot czasami przeżywa cięższy okres: Zmiany w jego ludzkim najbliższym środowisku, przeprowadzka lub nowy zwierzęcy współlokator mogą go zaniepokoić lub poważnie zestresować. W takich i tym podobnych przypadkach pomocne mogą okazać się esencje dr Bacha lub feromony antystresowe. Jeśli jesteś poważnie zaniepokojony, nie wahaj się pójść z kotem do specjalisty, np. do kociego behawiorysty. Pieniądze zainwestowane w taką konsultację najczęściej okazują się dobrze zainwestowane! Oszczędzisz sobie i kotu wiele stresu!
