© seregraff / stock.adobe.com
Pochodzący z USA, ekskluzywny „kot designerski” o nazwie Toyger jest kotem domowym wyhodowanym tak, by przypominał tygrysa wielkości kota. Dlatego jego nazwa składa się z członów: „toy” oznaczającego zabawkę oraz końcówki od „tiger”, angielskiego określenia tygrysa. W ten sposób nazwa Toyger przypomina brzmieniem określenie tygrysa. Choć pierwszy człon nazwy być może na to wskazuje, zwierzę domowe nie powinno być oczywiście traktowane jak zabawka, ale raczej jako ukochany pupil, z którym spędzisz dużo czasu na zabawie i pieszczotach.
Pod koniec lat 80-tych Judy Sudgen rozpoczęła hodowlę kota, który fenotypowo przypominałby tygrysa. Hodowczyni ta wzmocniła Tiger Tabby w ten sposób, że pręgi biegną w dół ciała, także na pyszczku i skroniach. W ten sposób ukształtował się wygląd przypominający tygrysa.
Podstawę programu hodowlanego stanowiły kocur rasy bengalskiej „Millwood Rumpled Spotskin” i kot europejski „Scrapmetal”. Od 2007 roku rasa jest oficjalnie uznawana jako „Californian Toyger”.
Standard mówi, że Toyger jest „kotem designerskim”. Hodowcy określają swój cel hodowlany poprzez morfing, generując graficzne obrazy idealnego Toygera. W ten sposób chcą osiągnąć lub zoptymalizować swój cel hodowlany – małego tygryska do salonu.
Toyger jest dostępny wyłącznie w brązowym wariancie tabby. Prawidłowa nazwa tego wariantu to Brown Tabby Mackarel (brązowy tygrysowaty). Bardzo jedwabiście miękka, krótka sierść Toygera przypomina wyglądem sierść tygrysa.
Toyger jest średniej wielkości, ma atletyczną, muskularną i wydłużoną sylwetkę z szeroką klatką piersiową i średniej długości nogami oraz dużymi i mocnymi łapami. Wielki kot w małym formacie osiąga wagę od 3,5 kilograma u kotki do 4,5 kilograma u samca. Wygląd jest tak potężny, jak można by się spodziewać po tygrysie. Łapy są duże. Odległość od ciała do podłoża jest identyczna z wysokością ciała.
Głowa Toygera jest długa i szeroka. Jego uszy są zwykle małe, o zaokrąglonym kształcie. To samo dotyczy oczu, które znajdują się głęboko w czaszce Toygera. Podbródek u tej rasy kotów jest bardzo wydatny. Ich nos jest długi i szeroko ukształtowany.
© Karsa / stock.adobe.com
Natura Toygera jest opisywana jako bardzo przyjazna: Kot tej rasy lubi się bawić, przytulać, jest bardzo ciekawski i inteligentny.
Toyger został wyhodowany specjalnie do trzymania w mieszkaniu i w przeciwieństwie do tego, co zakładalibyśmy w przypadku tygrysa, niekoniecznie potrzebuje możliwości wychodzenia na zewnątrz. Ogród zabezpieczony dla kotów lub wybieg na balkonie z siatką dla kotów oczywiście nadal będą mu bardzo odpowiadać. Zasadniczo ten mały tygrys może wieść odpowiednie dla gatunku i tym samym szczęśliwe życie jako kot miejski i niewychodzący.
Toyger jest nie tyle drapieżnikiem, co pieszczotliwym kotem. Doskonale łączy w sobie kontrasty wyglądu azjatyckiego wielkiego kota z charakterem przytulnego, mieszkającego w domu, ugodowego pupila i tym właście fascynuje swoich fanów i opiekunów. Ważne jest jednak, aby to inteligentne, chętne do nauki i wesołe zwierzę otrzymało od Ciebie, jako potencjalnego opiekuna, wiele możliwości aktywnego spędzania czasu – w postaci zabawek na inteligencję i innych, przy których może wykorzystać swoje mocne strony.
Cat Agility oraz trening z klikerem to sposoby na zapewnienie umysłowych wyzwań dla tych niezwykle inteligentnych zwierząt domowych. Gra i zabawa wiele znaczą dla Toygerów – podobnie jak długie sesje przytulania z jego ludźmi. Tylko wtedy, gdy Toyger będzie wiódł życie zgodne z jego naturą i potrzebami, będzie szczęśliwym kotem i bezproblemowym pupilem.
Te dość odporne futrzaki o wyglądzie tygrysa powinny, jak wszystkie inne koty domowe, być regularnie badane przez weterynarza, szczepione i sprawdzane pod kątem występowania pasożytów.
Jako kot krótkowłosy, Toyger będzie zadowolony, jeśli od czasu do czasu wypielęgnujesz jego sierść miękką szczotką dla kotów.
Specyficzne choroby dziedziczne nie są znane w przypadku Toygera. Ich stan zdrowia jest ogólnie uważany za bardzo dobry.
Kot jest mięsożercą – Toyger nie różni się w tej kwestii niczym od ogółu. Jeśli spojrzeć na jego naturalne zwyczaje żywieniowe, zawartość mięsa w pożywieniu jest bardzo wysoka. BARF – z j. angielskiego: „Biologically Adapted Raw Food“ – odpowiada karmieniu surowym mięsem i podrobami. Wielu uważa barfing za biologicznie gatunkowo odpowiedni sposób karmienia kota, ponieważ jest on najbardziej zbliżony do diety kota w „dziczy”.
Podczas gdy dieta BARF dla kotów ma wielu zwolenników, inni, równie liczni, stawiają na konwencjonalną karmę mokrą. W wielu gospodarstwach domowych stanowi ona podstawę kociej diety. W przypadku karmy mokrej należy jednak zwrócić uwagę na jej wysoką jakość. Oceny testowe uznanych instytucji informują o szczególnie godnych polecenia rodzajach. Szczególne znaczenie przy ocenie jakości karmy dla kotów ma np. zawartość białka. Polecane produkty zawierają wysokowartościowe białka, które mogą być dobrze trawione przez naszych kocich współlokatorów.
Z kolei rodzaje niezalecane często zawierają o wiele za dużo fosforu, w niektórych przypadkach nawet sześciokrotnie więcej niż zalecana ilość. Przedawkowanie fosforu uszkadza nerki kota. Decydujące znaczenie ma również to, czy fosfor jest sztucznym dodatkiem, czy też pochodzi ze składników pochodzenia zwierzęcego. Nie można zaprzeczyć, że przewlekła choroba nerek jest częstą przyczyną śmierci u kotów. Ponadto, niektóre karmy, które są uważane za zdrowe, znacznie przekraczają maksymalną ilość sodu.
Jednym z pozytywnych aspektów mokrej karmy jest wysoka zawartość wody wynosząca 80%. W karmie suchej znajduje się znacznie mniejsza ilość płynów. Niektórzy krytykują suchą karmę, ponieważ rzekomo lub faktycznie stawia na pierwszym miejscu wygodę człowieka: Nawet jeśli kot spożywa ją w ciągu dnia podczas nieobecności swojego opiekuna z powodu pracy, nie wytwarza nieprzyjemnego zapachu.
Jeśli zdecydujesz się na karmienie głównie karmą suchą, ważne jest, aby upewnić się, że Twój mały tygrysek zaspokaja zapotrzebowanie na płyny. Na przykład, można ustawić poidełko dla kota i umieścić miski z wodą w różnych miejscach w domu. Koty z natury odżywiają się w taki sposób, że jedzenie i picie wody odbywa się w oddzielnych miejscach. Te warunki, odpowiadające naturalnym, powinny być również zagwarantowane kotu w Twoim gospodarstwie domowym. Ponieważ kot, który żyje w sposób odpowiedni dla swojego gatunku, to szczęśliwy kot.
© Nataliia Pyzhova / stock.adobe.com
Liczba renomowanych hodowców Toygerów jest ograniczona. Profesjonalny hodowca trzyma się zasady, że kocięta powinny osiągnąć co najmniej 12 tygodni, zanim będą oddane do nowego domu. Jako potencjalny nabywca po prostu musisz wyczuć, że hodowca bardzo troszczy się o dobro swoich kotów. Wyrób ogólne wrażenie: Jaki jest stan higieny misek z pokarmem i kuwety? Z tego też można wiele wywnioskować.
Ważne jest również, aby koty miały kontakt z rodziną hodowcy. Jednym z powodów ku temu jest to, żeby przyzwyczajały się do warunków, które napotkają w podobnej wersji u Ciebie w domu. Dzięki temu Twój przyszły koci współlokator nie będzie reagował niepokojem, gdy będziesz sprzątał przy użyciu głośnego odkurzacza. Odważ się zadawać wszystkie pytania, które przychodzą ci do głowy: Godny zaufania hodowca z przyjemnością udzieli Ci kompetentnej porady i wsparcia we wszystkich sprawach.
Wiele można też wywnioskować z zachowania kotów: Czy zwierzęta wydają się otwarte na ludzi, czy raczej apatyczne i bojaźliwe? To ostatnie powinno być interpretowane jako sygnał ostrzegawczy. Zwróć również uwagę na matkę i rodzeństwo Twoich przyszłych kociąt: Jakie one robią na Tobie wrażenie i jak się zachowują pomiędzy sobą? Tylko w przypadku kotów w schronisku bardzo nieśmiałe zachowanie kota mogłoby zostać zaklasyfikowane jako „normalne” ze względu dane negatywne doświadczenia kotka z przeszłości. Z kolei zwierzęta pochodzące od hodowców nie powinny sprawiać wrażenia zbyt płochliwych lub przestraszonych.
Przy odbiorze kota od renomowanego hodowcy otrzymasz również następujące informacje:
Cena Toygera waha się od 4000 do nawet 8000 złotych. Cena zwierzęcia hodowlanego zawiera się w jeszcze wyższym przedziale cenowym. W „International Independent Toygerbreeders Association” ponadto funkcjonuje zasada: Poważnych hodowców Toygera można rozpoznać po tym, że mioty są zarejestrowane w TICA (The International Cat Association). Dodatkowe rejestracje w innych uznanych związkach są możliwe, ale nieobowiązkowe. Nie zwalniają one hodowcy z konieczności rejestracji w TICA.
