© Evdoha / stock.adobe.com
W Polsce pochodząca ze Stanów Zjednoczonych rasa Snowshoe występuje jeszcze rzadko, jednak ze względu na ich interesujący wygląd oraz wyjątkowy charakter zjednuje sobie coraz więcej miłośników. Każdy miot kociąt rasy Snowshoe niesie ze sobą masę niespodzianek: Kocięta tej rasy zaraz po urodzeniu są całkowicie białe i rozwijają różnorodne umaszczenia dopiero z czasem w trakcie rozwoju. Pierwsze zabarwienia pokazują się na około 10 dni po tym, jak te śliczne stworzenia po raz pierwszy otwierają oczka na świat.
Snowshoe jest średniej wielkości, masywnym kotem o szczupłej lecz muskularnej budowie ciała, którą zawdzięcza swoim tajskim krewnym. Jego szyja jest średniej długości, plecy lekko wygięte. Snowshoe jest największym i najcięższym kotem pośród kotów w typie syjamów. Głowa Snowshoe jest klinowata, uszy stosunkowo duże i spiczaste, a migdałowate oczy cechuje intensywna niebieska barwa tęczówki. Na pyszczku ma z reguły białą łatkę w kształcie odwróconej litery „V”, a jego kości policzkowe osaczone są wysoko. Ogon Snowshoe jest szerszy u nasady i zwęża się ku końcowi, co podkreśla jego elegancki wygląd.
Białe „skarpetki” na łapach, którym zawdzięcza swoją nazwę, są z reguły bardziej wyraźne na łapach tylnych niż przednich. Umaszczenia Snowshoe wykazuje takie samego jak jego syjamscy przodkowie. Szczególną popularnością wśród miłośników tej rasy cieszą się umaszczenia Seal Point oraz Blue. Snowshoe jest kotem krótkowłosym, o sierści gładkiej, gęstej, przylegającej do ciała. Umaszczenie Point oznacza jaśniejsze odcienie barwne na tułowiu oraz ciemniejsze znaczenia (pointy) na uszach, pyszczku, nogach oraz ogonie. Snowshoe występuje we wszystkich odmianach barwnych syjamów: Rot, Creme, Seal, Blau, Chocolate, Lila, Tabby Pointed, Fawn Pointed, Cinammon i Tortie Pointed. Samiczki rasy Snowshoe osiągają wagę od 2,5 do 5 kg, samce natomiast od 4 do 6 kg.
Snowshoe to kot pewny siebie, śmiały, ciekawski, inteligentny i nieco przekorny. W piersi kota tej rasy zdają się bić jednocześnie dwa serca. Z jednej strony jest niesłychanie wrażliwy i posiada dalece rozwiniętą potrzebę spokoju, z drugiej zaś nienawidzi samotności. Snowshoe jest z natury bardzo przyjacielski i zorientowany na człowieka. Doceni również towarzystwo innych kotów. Doskonałym rozwiązaniem jest przygarnięcie od razu dwóch kociąt z jednego miotu.
Także z psami Snowshoe dogaduje się z reguły bez zarzutu. Ponieważ koty te chętnie się bawią, nadają się pod tym względem również do mieszkania w domach z dziećmi. Zbyt małe dzieci jednakże mogą zakłócać spokój Snowshoe, którego od czasu do czasu tak bardzo potrzebuje. Taka konstelacja jest z tego właśnie względu odradzana. Snowshoe lubi zabawę, ale nie przepada za hałasem i zamieszaniem. Ma wiele cech, które życie w jego towarzystwie czynią interesującym, a przede wszystkim przyjemnym. W ich charakterze odbija się jedyna w swoim rodzaju mieszanka cech ich przodków: Łączą ciekawość i temperament Syjamów ze spokojem i opanowaniem kotów amerykańskich krótkowłosych. Ważne jest, by każdy potencjalny nabywca Snowshoe zdawał sobie sprawę ze specyficznych wymagań rasy, by oboje mogli cieszyć się sobą nawzajem i kot mógł wieść życie, które odpowiada jego naturalnym potrzebom.
Najprawdopodobniej Snowshoe dobrze będzie czuł się z właścicielem podobnie jak on sam ceniącym spokój. Przy całej swojej potrzebie spokoju jest to kot łaknący kontaktu. Snowshoe polega na swoim człowieku, który powinien wykazywać się wobec niego nieustanną empatią i wiedzieć, kiedy bodźce ze środowiska zaczynają przytłaczać pupila, by w takim wypadku wyjść naprzeciw jego potrzebom i zagwarantować mu możliwość ukrycia się, na przykład w pluszowej budce dla kota lub innym odseparowanym miejscu.
Jednocześnie jednak właściciel Snowshoe musi zapewniać mu rozrywki w postaci wspólnych zabaw. Inteligencję i ciekawość kotów tej rasy wspierać możesz najlepiej za pomocą gier o charakterze łamigłówek lub zabawek interaktywnych, wymagających szybkiego reagowania i pouczalności. Ponadto Snowshoe potrzebuje też możliwości do oddania się łowom, gdyż jako utalentowany myśliwy chętnie pielęgnuje swoje umiejętności. Ceni sobie również zadania związane ze wspinaczką. Jeśli Snowshoe akurat nie poluje, nie bawi się bądź nie wspina, promienieje wówczas dostojnym spokojem, który z łatwością udziela również dwunożnym członkom jego rodziny.
Ta piękna rasa kota powstała, tak jak znakomita ilość innych kocich ras, w wyniku przypadku. W końcówce lat 60. hodowca Dorothy Hinds-Daugherty w Filadelfii (w stanie Pensylwania) uzyskała miot kociąt syjamskich, które „nosiły białe skarpetki” na łapkach. Dalszy przebieg hodowli opisywany jest przez wielorakie źródła na różne sposoby. Niektóre z nich podają, że początkowo zjawisko to odebrane negatywnie, jako błąd w hodowli, której celem było przecież wykształcenie typowych dla syjamów ciemnych oznaczeń na łapach. Rzekomy problem rozwiązano dodając do puli genetycznej syjamów geny ras krótkowłosych (dwubarwnych kotów amerykańskich krótkowłosych). Tak wykreowano nową rasę, charakterystyczną za sprawą białych skarpetek oraz białej maski w kształcie odwróconej litery „V”. Inne źródła podają z kolei, że Dorothy Hinds-Daugherty bardzo ucieszyła się z takiej psoty Matki Natury i rozpoczęła planową hodowlę w celu zachowania białych łapek u swoich kociąt.
Jeszcze w latach 60. Snowshoe został zaprezentowany na wystawach kotów rasowych. Uznanie jako „rasa eksperymentalna” zyskał jednak dopiero kilka lat później. W 1974 roku amerykańskie organizacje CFF (“Cat Fanciers Federation”) i ACA (“American Cat Association”) umieściły rasę Snowshoe w swoich katalogach. W końcówce lat 70. Istniało niebezpieczeństwo wymarcia rasy, gdyż żyły jedynie cztery zarejestrowane osobniki. Na szczęście udało się zainteresować hodowców rasą i podjęli się jej kontynuowania. Po opracowaniu na nowo standardów rasy oraz reguł rejestracji Snowshoe został w 1982 roku raz jeszcze uznany przez CFF oraz w 1989 przez amerykańskie związki TICA i ACFA.
Kot Snowshoe wymaga dużej ilości mięsa w diecie, która dostarczałaby jego organizmowi wysokiej zawartości tłuszczów i białek. Dieta Snowshoe powinna być generalnie dosyć restryktywna. Węglowodany nie wpływają korzystnie na jego organizm, gdyż nie mogę być przez niego odpowiednio trawione. Zbyt wysoka zawartość węglowodanów w jego pokarmie może doprowadzić do nadwagi, ta natomiast do cukrzycy. W razie wątpliwości udaj się po poradę do zaufanego weterynarza.
Poprzez ochocze zajadanie jedzenia Twój pupil daje Ci jednoznaczny sygnał, że posiłek mu smakuje. Porcjowanie posiłków i ich zawartość kaloryczna zależy między innymi od tego, czy Twój pupil jest kotem wychodzącym czy kotem kanapowym, a także od tego, czy jest wykastrowany lub wysterylizowany, czy też nie. Niezależnie od sytuacji nie przesadzaj ze smakołykami.
Nigdy nie klupuj kociąt od niezrzeszonych hodowców! Nierzadko znaleźć można w Internecie ogłoszenia, rzucające się w oczy za sprawą niezwykle okazyjnej ceny. Oferty takie pochodzą od ludzi, którzy nie mają wystarczającej wiedzy, by wyhodować zdrowe i silne osobniki, i często nie zapewniają kotom odpowiednich warunków życia. Takich ofert unikaj! Jeśli chcesz przygarnąć kotka rasy Snowshoe, koniecznie zwróć się do hodowcy z certyfikatami. Profesjonalny hodowca będzie w stanie okazać Ci rodowody kocięcia i jego rodziców – tylko w ten sposób upewnisz się, że przygarniasz kocię nieobciążone genetycznie, które ma znakomite szanse na zdrowe życie u Twojego boku przez lata.
