© atiger / stock.adobe.com
Kot tajski charakteryzuje się niebieskimi oczami, maską na pyszczku i umaszczeniem typu point.
W miarę rozwoju hodowli kotów syjamskich w kierunku kota filigranowego, silniejszy, pierwotny jego typ został uznany za odrębną rasę i otrzymał nazwę „kot tajski”. Dziś swoimi błękitnymi oczami oczarowuje miłośników kotów na całym świecie. W przygotowanym przez nas portrecie rasy poznasz bliżej tego egzotycznego kota.
Mimo że kot tajski i kot syjamski mają wiele wspólnych cech, wizualnie nietrudno je odróżnić. W przeciwieństwie do bardziej „nowoczesnego” typu syjamskiego, kot tajski jest silniejszy, okrąglejszy i ma bardziej harmonijne proporcje.
Przedstawiciele tej orientalnej rasy są atletycznie zbudowani, ale nie przesadnie szczupli jak kot syjamski.
Szczególnie charakterystyczny jest kształt głowy kota tajskiego: Długie, płaskie czoło przechodzi w okrągłą czaszkę i proporcjonalny pysk. Podbródek i nos tworzą linię prostą, a uszy są szeroko rozstawione i wysoko osadzone. Wraz z kształtem głowy są one jedną z cech odróżniających koty tajskie od syjamskich. Łączą je natomiast jasne oczy w kształcie migdałów, błyszczące intensywnie na niebiesko.
Sierść kota tajskiego jest dostosowana do kraju pochodzenia w Azji Południowo-Wschodniej: Ze względu na niewielką ilością podszerstka, jego futro jest miękkie i jedwabiste.
© Ivonne Wierink / stock.adobe.com
© atiger / stock.adobe.com
Ich kolor sierści sprawia, że związek między kotami tajskimi i syjamskimi jest szczególnie widoczny: Wraz z kotem birmańskim, ragdollem i neva masquerade należą do tak zwanych kotów „z umaszczeniem typu point”.
W przypadku tych kotów, sierść na zimnych końcach ciała, określanych po angielsku jako „points”, jest ciemniejsza niż na reszcie ciała. Mutacja genetyczna odpowiedzialna za upośledzenie funkcji enzymu tyrozynazy, a tym samym zaburzoną produkcję melaniny, prowadzi do częściowego albinizmu, w wyniku czego sierść dosłownie się odbarwia.
Zgodnie ze standardem hodowlanym, preferowany jest jasny, biały kolor ciała kota tajskiego, ale ważniejsza od samego koloru jest jednolitość koloru i umaszczenie typu point.
Istnieje bardzo wiele kombinacji kolorystycznych – oprócz czterech kolorów podstawowych: Seal-point, blue-point, chocolate-point i lilac-point, koty te występują między innymi w odmianach, takich jak kremowa, cynamonowa czy tabby-point.
Nie tylko wygląd kota tajskiego jest wyjątkowy. Koty te, podobnie jak ich syjamscy krewni, są niezwykle przyjazne, otwarte i kochające ludzi. Duża liczba kociąt w miocie, wynosząca od czterech do sześciu sztuk, jest najprawdopodobniej powodem, dla którego kot tajski uważany jest za szczególnie towarzyskiego – od początku ma styczność z licznym rodzeństwem.
Są żywiołowe, inteligentne i niezwykle ciekawskie. Mając do wyboru zabawę i przytulanie, zawsze wybiorą tę pierwszą opcję, ale mają też swoją niezależną i nieco upartą stronę. Pomimo tego jednak niechętnie zostają same i na każdym kroku podążają za swoimi opiekunami, często głośno przy tym „rozmawiając”. Są bowiem niezwykle rozmowne i lubią głośno zwracać na siebie uwagę.
Jako że koty tajskie są niezwykle towarzyskie i aktywne, potrzebują towarzyszy i dużej dawki zajęć. Drugi kot będzie zatem najlepszym prezentem, jaki możesz ofiarować swojemu podopiecznemu. Pieszczoty, zabawa i pielęgnacja sierści od razu sprawiają podwójną przyjemność.
Poza tym, orientalne rasy kotów mają tendencję do dominacji. Dlatego wybór odpowiedniego partnera dla kota powinien być starannie przemyślany – zdecyduj się raczej na spokojniejszego kota lub rodzeństwo z tego samego miotu.
Kiedy już zagwarantujesz mu towarzystwo drugiego kota, warto pomyśleć o pewnych udogodnieniach, dzięki którym Twoi podopieczni nie będą się nudzili:
Jeśli chodzi o sierść kotów tej rasy, jej pielęgnacja jest zdecydowanie mniej wymagająca niż ich charakter. Okazjonalne szczotkowanie w zupełności wystarczy, aby usunąć martwe włosy.
Nudzie powiedz „nie”! Dowiedz się jakie rozrywki zapewnić kotu domowemu.
© Pixel-Shot / stock.adobe.com
Koty tajskie mogą zapadać na choroby genetyczne i posiadać wady rozwojowe. Często cierpią na zanik siatkówki, znany również u abisyńczyków, powodujący degradację siatkówki oka na skutek miejscowych zaburzeń metabolicznych w tkance.
Ponadto, niektóre koty tajskie mają zeza, co jest prawdopodobnie wynikiem częściowego albinizmu. Z reguły jednak wzrok zwierząt nie jest przez to ograniczony.
Bardziej niebezpieczna jest natomiast dziedziczna wielotorbielowatość nerek (PKD – polycystic kidney disease) oraz choroby serca, takie jak zwłóknienie sprężyste wsierdzia czy przetrwały przewód tętniczy (PDA – patent ductus arteriosus), będący brakiem zamknięcia zwartego połączenia między aortą a naczyniowym pniem płucnym u nowo narodzonych kociąt. Powoduje on osłabienie lub niewydolność serca.
U kotów tajskich mogą występować również nowotwory gruczołu sutkowego.
Niech jednak te choroby Cię nie odstraszają – dzięki badaniom genetycznym można obecnie wykryć lub wykluczyć wiele z nich. Dlatego bardzo ważne są regularne wizyty u lekarza weterynarii, dzięki którym można zdiagnozować ewentualne dolegliwości na ich wczesnym etapie rozwoju. Poza tym, warto wspierać profesjonalnych hodowców, którzy pomagają zapobiegać ich przenoszeniu z pokolenia na pokolenie.
Generalnie, kot tajski jest wytrzymały i nie bardziej podatny na choroby niż inni przedstawiciele gatunku. Przy zapewnieniu mu odpowiedniej pielęgnacji żyje od 15 do 17 lat.
Nie zapomnij: Do długiego i szczęśliwego życia kota przyczynia się również zbilansowana dieta. Bogaty wybór różnego rodzaju karm znajdziesz w sklepie internetowym zooplus.
Kot tajski pochodzi z Tajlandii, czyli dawnego Syjamu, gdzie pieszczotliwie nazywany jest „wichian mat“, czyli księżycowym diamentem.
Kot tajski o charakterystycznym umaszczeniu i niebieskich oczach jest od ponad 700 lat cenionym zwierzęciem domowym w tych regionach. Pod koniec XVIII wieku pierwsze koty syjamskie w klasycznym typie dotarły wraz z marynarzami i kolonistami do Anglii, a stamtąd do USA.
Kiedy król syjamski Chulalongkorn podarował brytyjskiemu konsulowi generalnemu parę syjamską w 1884 roku, był to sygnał do rozpoczęcia nowoczesnej hodowli kotów syjamskich w Europie. W 1892 roku ustalono pierwszy wzorzec hodowlany „Royal Cat of Siam “. W 1901 roku powstał w Anglii „Siamese Cat Club“.
Jednak ze względu na niską populację kotów syjamskich i hodowlę z odpowiednio niewielką liczbą zwierząt, wystąpił wysoki współczynnik chowu wsobnego. Doszło wtedy do rozwoju wad genetycznych rasy, które występują do dziś.
Kot tajski ma dość niezwykłą historię hodowlaną. Wraz z jego sukcesem na całym świecie, wzorzec rasy zmieniał się w kierunku coraz smuklejszego, długonogiego typu. Podczas gdy wielu miłośników kotów preferowało nowy typ, inni tęsknili za bardziej umiarkowanym, krzepkim wyglądem tej rasy.
W latach 80. powstały pierwsze kluby hodowlane, które zajęły się hodowlą pierwotnego, tradycyjnego typu kota syjamskiego. W 1990 roku została ona uznana przez Międzynarodową Federację Felinologiczną jako odrębna rasa o nazwie „Thai“. Obecnie kot tajski może być hodowany samodzielnie lub z kotami syjamskimi.
Aby zyskać pewność, że Twój kot będzie towarzyszył Ci przez wiele lat, poszukaj profesjonalnego hodowcy, dla którego dobro i zdrowie kota jest najwyższym priorytetem.
Odpowiedzialni hodowcy badają swoich podopiecznych odpowiednio wcześnie pod kątem chorób dziedzicznych, krzyżują osobniki w sposób przemyślany i towarzyszą matkom przez całą ciążę.
Nie spiesz się z zakupem kocięcia, daj sobie czas, aby poznać hodowcę bliżej. W tym celu możesz skorzystać z opracowanych przez nas 10 pytań do hodowcy kotów.
Ile może kosztować kot tajski z profesjonalnej hodowli? Jego cena zaczyna się z reguły od ok. 2000 zł.
Absolutnie nie należy skusić się na oferty, które zachwalają „koty rasowe za niewielką cenę”. Takie zwierzęta najczęściej pochodzą od pseudohodowców, których nie interesuje zdrowie ani dobrostan kotów, a jedynie szybki zysk.
Wskazówka: Jeśli chcesz kupić kota tajskiego, a przy tym zrobić dobry uczynek i jednocześnie zaoszczędzić nieco środków, warto odwiedzić pobliskie schronisko dla zwierząt. Do przytulisk dla zwierząt coraz częściej trafiają koty rasowe, które będą bardzo wdzięczne za nowy dom. Kotów ze schroniska nie dostaje się darmo, ale pobierana opłata jest znacznie niższa niż w przypadku kota rasowego z papierami.
Historia kota tajskiego jest długa i burzliwa. Niewiele brakowało, by kot tajski, jakiego znamy dzisiaj, nie istniał. Na szczęście na przestrzeni lat istnieli ambitni hodowcy, którym udało się ocalić te niebieskookie koty, dzięki czemu możemy zachwycać się nimi do dziś.
Jeśli poświęcisz swojemu kotu tajskiemu wystarczająco dużo uwagi, nie pozwolisz mu się nudzić i zadbasz o regularne wizyty u lekarza weterynarii, będziesz na najlepszej drodze do zapewnienia mu długiego i szczęśliwego życia.
Zwierzęta towarzyszą jej odkąd pamięta – nie posiada prawie żadnego zdjęcia z dzieciństwa bez papużki falistej na głowie lub kota na kolanach. Od ponad dziesięciu lat pisze jako redaktorka na różne tematy, od ubezpieczeń zdrowotnych po posiadanie kota. Towarzyszy jej kotka Mimi, która jest najlepszym źródłem inspiracji dla wielu tekstów i zawsze wie, kiedy jest odpowiedni czas na przerwę w pisaniu.
