© Sterneleben / stock.adobe.com
Kot brytyjski krótkowłosy obserwuje otoczenie uważnie, ale ze spokojem.
Poszukujesz kota, który ze swoim spokojnym i wyważonym charakterem świetnie dopasuje się do Twojej rodziny oraz będzie dobrze czuł się w domu? W takim razie polecamy kota rasy brytyjskiej krótkowłosej! Wszystko, co chcesz wiedzieć na temat tej rasy, znajdziesz w poniższym artykule.
Krótkie, grube i łatwe do pielęgnowania futro oraz okrągła głowa z dużymi, żółtymi oczami sprawiają, że brytyjczyki wyglądem przypominają… urocze pluszowe misie, które chciałoby się bez końca przytulać! Nie dziwi zatem, że koty te należą obecnie do jednej z najchętniej wybieranych ras.
Koty brytyjskie krótkowłose charakteryzują się raczej zwartą budową. Podobnie jak inne duże koty rosną relatywnie wolno, osiągając pełne rozmiary nawet dopiero w trzecim lub piątym roku życia. Waga samic dochodzi do 5, natomiast samców do 7 kilogramów.
Bez względu na to czy jedno- czy wielokolorowy, każdy kot brytyjski jest rozkoszą dla oka. Wśród kotów jednokolorowych (bez znamion) występują kolory niebiesko-szare oraz czarne, a szczególnym zainteresowaniem cieszą się zwłaszcza umaszczenia „lilac” oraz „fawn”, będące odcieniami beżu. Zdarzają się również osobniki rude i kremowe.
Jeżeli natomiast ktoś poszukuje czegoś nadzwyczajnego, spotykane, choć nieczęsto, są również takie barwy jak „czekoladowy dymny”, „tabby niebieski szylkret”, czy „srebrzysty cieniowany”. Koty określane jako „cieniowane” charakteryzują się tym, że określony kolor pojawia się jedynie na końcach włosów.
Do szczególnie popularnych umaszczeń należą te, które określane są jako „tabby”. Koniec końców każdy kojarzy przecież srebrzystego tabby z reklam firmy Whiskas!
Tygrysi, cętkowany, pręgowany, cynamonowy, arlekin czy colorpoint – spośród ponad 300 możliwych barw każdy znajdzie coś dla siebie!
Poniżej podsumowaliśmy najpopularniejsze warianty kolorystyczne:
W języku fachowym często pełne nazwy ras kotów tworzy się od koloru umaszczenia przeważającego. Na przykład: kot brytyjski krótkowłosy srebrzysty tabby – na srebrno-białej podstawie odznaczają się znacząco znamiona tabby.
© Photocreo Bednarek / stock.adobe.com
Koty brytyjskie krótkowłose to wyjątkowo nieskomplikowane zwierzęta. Uchodzą za zrównoważone i przyjazne człowiekowi.
Są pieszczochami – lubią być blisko swojego opiekuna i oddawać się jego głaskaniu. Pomimo tego muszą mieć zapewnioną odpowiednią ilość ruchu, ponieważ właśnie ze względu na to, że należą do spokojnych z natury, mają tendencję do nadwagi.
Do obcych na początku podchodzą z rezerwą, ale z reguły nie są do nich wrogo nastawione.
© Photocreo Bednarek / stock.adobe.com
Przyjazna i spokojna natura brytyjczyków sprawia, że odnajdują się w prawie każdym domu, są także odpowiednie dla dzieci i nie sprawiają problemu we współżyciu z innymi zwierzętami.
Jeżeli Twój podopieczny nie będzie kotem wychodzącym, zdecydowanie polecamy zapewnienie mu towarzystwa – najlepiej będzie się czuł z co najmniej dwoma innymi kotami przy boku.
Właśnie ze względu na swój spokojny charakter, kot brytyjski krótkowłosy jest idealny do trzymania w mieszkaniu. To, czy życie w mieszkaniu będzie odpowiednie dla kota nie zależy jednak wyłącznie od cech rasy, ale też od charakteru mieszkania – każdy kot wymaga urozmaiconego otoczenia z dużą ilością możliwych miejsc do drapania, zabawy i chowania się, podobnie jak i zabawy z człowiekiem lub drugim kotem.
Koty z natury są drapieżnikami, toteż nawet tak spokojnie koty jak brytyjczyki, nadal mają w sobie instynkt łowcy – szybko nudzą się bez odpowiednich zabaw i wyzwań.
Przy małej przestrzeni można łatwo „rozszerzyć” świat kota za pomocą tzw. „trzeciego wymiaru”. Najlepszym dla niego przykładem jest drapak. Koty chętnie się wspinają i uwielbiają obserwować otoczenie z góry. Jeśli nie chcesz decydować się na drapak sięgający sufitu, polecamy rozważyć zatem przestawienie regałów tak, by stworzyć z nich dla kota tor wspinaczkowy.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o prawidłowym żywieniu Twojego kota brytyjskiego krótkowłosego, przeczytaj również nasz artykuł dotyczący karmy dla kota brytyjskiego.
Nie tylko charakter kotów brytyjskich krótkowłosych jest mało wymagający – pielęgnacja ich sierści również nie sprawia problemów. Wystarczy jej szczotkowanie raz na dwa, trzy tygodnie, ale oczywiście jeżeli Twój brytyjczyk lubi takie zabiegi, nie ma przeciwwskazań, aby częściej sięgać po szczotkę.
Na pewno warto to zrobić również w okresie zmiany sierści, czyli wiosną i jesienią. W ten sposób zmniejszymy ilość włosów zostawianą na dywanach, podłodze i kanapie, a także z zredukujemy ryzyko powstawania kul sierści w żołądku naszego pupila.
© Maksym Povozniuk / stock.adobe.com
Generalnie żaden kot nie jest z natury odporny na wszystkie choroby, a u kotów rasowych występują one częściej ze względu na zmniejszoną pulę genów. Kot brytyjski krótkowłosy nie jest niestety wyjątkiem.
Zwarta i masywna budowa ciała brytyjczyków obciąża ich kości i stawy, co prowadzi do schorzeń w ich obrębie. Dodatkowo koty te są narażone na choroby serca, takie jak kardiomiopatia przerostowa, czy hemofilia typu B.
W środowisku hodowców tych kotów wymieniany jest często także skrót PKD, oznaczający „Polycystic Kidney Disease”, czyli wielotorbielowatość nerek, dotykająca koty brytyjskie, a przede wszystkim koty perskie i inne egzotyczne koty krótkowłose.
Symptomy tej choroby pojawiają się dopiero w późniejszych latach życia, więc zanim choroba zostanie zdiagnozowana, gen może zostać już przekazany potomstwu.
Ze względu na to, że jest to choroba dziedziczna, potencjalne koty hodowlane powinny być badane pod kątem jej występowania i odpowiednio wcześniej wykluczane z hodowli.
Oprócz wymienionych dolegliwości, koty brytyjskie krótkowłose należą do odpornych i wytrzymałych ras kotów. Zdrowe, trzymane w odpowiednich warunkach zwierzęta żyją od 12 do 16 lat.
Brytyjski kot krótkowłosy uważany jest za najstarszą rasę pochodzącą z Wysp Brytyjskich. Mówi się, że przywędrowały one na Wyspy wraz z Rzymianami i długo pozostawały w izolacji. Profesjonalna hodowla kotów brytyjskich istnieje na Wyspach od ponad 100 lat. Pierwsze koty tej rasy zostały wystawione w 1871 roku w Pałacu Kryształowym w Londynie.
Po zakończeniu II wojny światowej doszło do skrzyżowania brytyjczyków z innymi rasami. W celu zwiększenia zmniejszającej się populacji kotów brytyjskich i ulepszenia ich cech, zdecydowano się skrzyżować je przede wszystkim z kotami perskimi i kartuskimi. Doprowadziło to do postępującego zrównania się cech brytyjczyków i kotów kartuskich, do tego stopnia, że w 1970 roku związek felinologiczny FIFe połączył te dwie rasy, w konsekwencji czego wszystkie niebieskie koty określano jako kartuskie, natomiast te w innych kolorach jako brytyjskie krótkowłose. W 1977 roku wycofano się z takiego podziału, jednak te dwie rasy nadal są ze sobą dość często mylone.
Z krzyżówki z persami powstała także rasa brytyjska długowłosa, nazywana inaczej „highlander”, o średniej długości sierści.
W zależności od pochodzenia i tytułów wystawowych, cena kota może wahać się od tysiąca do nawet kilku tysięcy złotych. To wprawdzie dość wysoka cena jak na jednego kota, lecz jeśli znajdziemy odpowiedniego hodowcę, będą to z pewnością dobrze zainwestowane pieniądze.
Dobry hodowca dba należycie o regularne kontrole zdrowia, podaje pełnowartościowe karmy, odpowiednio paruje zwierzęta oraz zachowuje właściwy odstęp pomiędzy rozrodami.
Dba także o to, by kocięta miały wystarczająco dużo czasu, by przygotować się na nowy dom.
Przyjmuje się, że kocięta powinny pozostać z matką i rodzeństwem do dwunastego lub nawet szesnastego tygodnia życia. W tym czasie uczą się one wszystkiego, co jest istotne dla wyważonego, spokojnego i zdrowego trybu życia kota, tak by móc w pełni dopasować się do nowej rodziny.
Poza tym, w momencie przekazania nowemu opiekunowi, kocięta powinny być zaszczepione i odrobaczone. To wszystko jest naturalnie kosztowne, stąd wygórowane ceny kociąt.
Profesjonalnych hodowców można znaleźć poprzez związki zrzeszające. Wzięcie hodowli pod lupę i dokładne przyjrzenie się nigdy nie zaszkodzi. Postaraj się także unikać zakupu w skutek współczucia. Pamiętaj, że biorąc jedno kociątko „bez papierów” robisz miejsce dla kolejnego kotka, który podzieli jego los. Hodowla to jednak wciąż biznes, w którym jak w każdym innym, obowiązuje prawo popytu i podaży.
Niestety rodowód nie ratuje przed życiowymi zawirowaniami i również koty rasowe, w tym koty brytyjskie, trafiają do schronisk. Jeśli ktoś chciałby stworzyć dom rasowemu kotu i nie robi dla niego różnicy wiek zwierzęcia, z pewnością nawet w miejscowym przytulisku znajdą się koty tej rasy.
© Bianca / stock.adobe.com
© Vanessa / stock.adobe.com
© otsphoto / stock.adobe.com
© Wabi-Sabi Fotografie / stock.adobe.com
© chendongshan / stock.adobe.com
© mariesacha / stock.adobe.com
