© fedcophotography / stock.adobe.com
Koty amerykańskie krótkowłose mają wielu wiernych fanów.
Kot amerykański krótkowłosy jest potomkiem kotów, które przybyły do Ameryki wraz z europejskimi osadnikami. Podobnie jak kot europejski krótkowłosy i kot brytyjski krótkowłosy charakteryzuje się zrównoważonym usposobieniem, co czyni go idealnym towarzyszem rodzin z dziećmi.
Kot amerykański krótkowłosy jest z natury zdrowy, aktywny i atletycznie zbudowany. Jego szeroka klatka piersiowa oparta jest na krótkich kończynach zakończonych okrągłymi łapkami, a średniej długości ogon jest gruby u nasady.
Kot amerykański krótkowłosy wyróżnia się błyszczącymi, uważnymi i lekko skośnymi oczami, osadzonymi na masywnym, kanciastym pyszczku, idealnie pasującym do zakrzywionego profilu z niewielkim przełomem u nasady.
Jego uszy są podłużne, średniej wielkości, dość szeroko rozstawione i ustawione pionowo.
Jak sama nazwa wskazuje, sierść przedstawicieli tej rasy jest krótka, długością i strukturą przypominająca sierść kota europejskiego krótkowłosego. Dozwolone umaszczenia zależą od danego stowarzyszenia hodowców, ale większość z nich akceptuje wszystkie maści.
Na przykład Cat Fanciers Association dopuszcza następujące barwy: białą, czarną, niebieską, kremową, rudą, dwukolorową, chinchilla, shaded, tabby, calico oraz smoke.
© tramp51 / stock.adobe.com
Kot amerykański krótkowłosy ma nieskomplikowany charakter. Zachował cechy swoich przodków, którzy przybyli do Ameryki wraz z pierwszymi osadnikami.
Jest dobrym, a przy tym mało agresywnym łowcą myszy. Uchodzi za spokojnego i przywiązanego do człowieka, z którym chętnie spędza czas na zabawie czy pieszczotach.
Ze względu na swoją pozbawioną chęci dominacji naturę, koty te są idealnymi zwierzętami rodzinnymi. Są bardzo tolerancyjne i dobrze rozumieją się z innymi zwierzętami domowymi, w tym z psami.
Poza tym, mają duże zdolności adaptacyjne, dzięki czemu mogą być trzymane zarówno w domu jak i jako koty wychodzące.
Jako koty o krótkiej sierści, przedstawiciele tej rasy nie są wymagający w pielęgnacji. Jedynie w okresie zmiany sierści warto je raz w tygodniu wyszczotkować.
Poza tym, większość zabiegów pielęgnacyjnych wykonują same. Aby ułatwić im pozbycie się połkniętych włosów, można podawać im trawę dla kotów oraz pastę słodową.
© fedcophotography / stock.adobe.com
Ponadto, kot amerykański krótkowłosy jest uważany za wytrzymałego i odpornego na choroby. Z reguły coroczna kontrola u lekarza weterynarii w zupełności wystarczy, aby utrzymać go w zdrowiu i dobrej formie.
Według znawców rasy, koty te są podatne na zachorowanie na kardiomiopatię przerostową, prowadzącą do powiększenia mięśnia sercowego.
Choroba ta jest niestety nieuleczalna. Lekarz weterynarii może jednak doradzić, jak dzięki odpowiedniej diecie i odpowiednim środkom farmakologicznym sprawić, by życie kota było w miarę możliwości jak najbardziej komfortowe.
Podczas wizyty, lekarz weterynarii osłucha serce kota. Jeśli usłyszy jakiekolwiek nietypowe szmery, wykona echokardiografię serca, aby potwierdzić lub rozwiać swoje podejrzenia.
Kardiomiopatia uważana jest za dolegliwość dziedziczną, dlatego bardzo ważne jest, aby zwierzęta na nią cierpiące konsekwentnie eliminować z hodowli.
Ze względu na solidne zdrowie, średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi 15 lat, a niektóre osobniki dożywają nawet 20 lat – oczywiście pod warunkiem wykluczenia chorób, takich jak kardiomiopatia. Unikać należy również przekarmiania kotów, prowadzącego do nadwagi.
Najlepszym środkiem profilaktycznym w przypadku otyłości jest oczywiście ruch, na przykład w postaci regularnej wspólnej zabawy. W tym celu warto zaproponować kotu zabawki, takie jak wędki, piłki czy myszki i zachęcić go do ruchu.
Dobrą okazję do ruchu stwarza również drapak dla kota. Dużą popularnością wśród kotów cieszą się także zabawki na inteligencję.
Koty amerykańskie krótkowłose, zwłaszcza te prowadzące spokojniejszy tryb życia lub po kastracji, mają tendencję do przybierania na wadze, czemu można zapobiec karmiąc je zdrową, odpowiednią dla gatunku karmą.
Koty są mięsożercami, dlatego należy podawać im wysokiej jakości karmę dla kotów z dużą zawartością zdrowego białka i niewielką ilością węglowodanów, pozbawioną produktów ubocznych, które obciążają organizm zwierzęcia i często przyczyniają się do przyrostu wagi. Dzięki temu kot otrzyma wszystko, czego potrzebuje do zachowania zdrowia.
Upewnij się, że wybrana przez Ciebie karma zawiera dużo mięsa, które powinno znajdować się na pierwszym miejscu na liście składników. Produkty roślinne powinny być obecne tylko w niewielkich ilościach i najlepiej, gdyby karma była zupełnie pozbawiona cukru.
Dieta oparta na surowym mięsie (BARF) i samodzielnie przygotowywane posiłki są dobrą, ale bardziej czasochłonną alternatywą dla gotowych karm. Niewątpliwą ich zaletą jest to, że wiesz dokładnie, co się w nich znajduje.
Ich przygotowanie wymaga jednak sporej wiedzy na temat odpowiedniego żywienia kotów, aby Twój pupil otrzymywał wszystkie niezbędne mu do życia składniki odżywcze. Przed podjęciem decyzji o takim sposobie żywienia dokładne zapoznanie się z tematem jest więc absolutnie obowiązkowe. Zmianę diety należy także omówić z lekarzem weterynarii, który zadecyduje czy nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań.
Kiedy pierwsi europejscy osadnicy przybywali do Ameryki, na pokładzie ich statków znajdowali się czworonożni pasażerowie, których ceniono przede wszystkim za ich umiejętności łowieckie, które pozwalały trzymać szczury i myszy w szachu.
Popularne były również na lądzie, gdzie także dbały o to, by spichlerze osadników były wolne od gryzoni. Zgodnie z aktualną wiedzą, koty pierwszych północnoamerykańskich osadników są przodkami dzisiejszych kotów amerykańskich krótkowłosych.
Podobno koty obecne były również na pokładzie statku Mayflower – słynnego żaglowca, na którym w 1620 roku z Plymouth do Ameryki podróżowali ojcowie pielgrzymi. Nic więc dziwnego, że kot amerykański krótkowłosy jest rasą przyziemną i nieskomplikowaną! Systematyczna hodowla powstała jednak dopiero na początku XX wieku.
Natomiast na początku XIX wieku, krew kota amerykańskiego krótkowłosego została bardzo mocno rozcieńczona przez rasy kotów importowanych do USA.
Ukierunkowany program hodowlany został rozpoczęty przez grupę hodowców w 1906 roku.
Pierwotnie rasę nazwano „domestic shorthair”, czyli kot domowy krótkowłosy, a następnie przemianowano ją na „american shorthair”, czyli kot amerykański krótkowłosy, by podkreślić jej pochodzenie i odróżnić ją od innych kotów domowych, z których część nie należała do żadnej rasy.
Pomimo tego, przez wielu hodowców na wystawach hodowlanych kot amerykański krótkowłosy był traktowany po macoszemu – prawdopodobnie również ze względu na jego podobieństwo do „normalnych” kotów domowych i nieskomplikowaną naturę.
Ponadto, podobnie jak w przypadku innych ras kotów, również dla kota amerykańskiego krótkowłosego opracowano dokładnie zdefiniowany wzorzec dotyczący budowy, długości i koloru sierści oraz charakteru.
Choć większość stowarzyszeń hodowców dopuszcza wszystkie umaszczenia, szczególną popularnością cieszy się srebrzysty tabby. Tak samo jak koty brytyjskie krótkowłose w tym samym kolorze, ich amerykańskie odpowiedniki o umaszczeniu srebrzysty tabby przypominają znanego kota z reklamy Whiskas.
Obecnie koty amerykańskie krótkowłose są nieodłącznym elementem hodowli kotów w Ameryce Północnej. W Europie jednak nie jest łatwo znaleźć przedstawicieli tej rasy.
Tak jak w przypadku wszystkich ras kotów należy pamiętać, że tylko profesjonalny hodowca jest dobrym hodowcą. Powodzenie hodowli zależy bowiem przede wszystkim od tego, czy hodowca poświęca hodowanym przez siebie zwierzętom i ich potomstwu dużo pracy, czasu i serca, co ma bezpośrednie przełożenie na ich zdrowie fizyczne i psychiczne.
Odpowiedzialny hodowca zapewnia swoim kotkom hodowlanym możliwość odpoczynku po każdym porodzie. Zmniejsza to liczbę miotów w roku oraz, niestety, zysk z hodowli. Jednak zdrowe matki o zrównoważonym charakterze są dla niego priorytetem, podobnie jak świadome krycie z wiedzą o ewentualnych chorobach dziedzicznych i dopasowaniu kocich rodziców.
Podczas ciąży, hodowca monitoruje zdrowie swoich kotek i regularnie udaje się z nimi na wizyty kontrolne do lekarza weterynarii.
Po narodzinach, kocięta są dokładnie badane i otrzymują wszystko, czego potrzebują do zdrowego wzrostu, aż do momentu wyprowadzenia się do nowego domu: Dobrej jakości karmę, szczepienia, odrobaczenia oraz kontakt z rodzeństwem, innymi kotami i ludźmi.
Profesjonalny hodowca oddaje kocięta nowym opiekunom dopiero po ukończeniu przez nie dwunastego tygodnia życia. Pierwsze trzy miesiące życia maluchów są bowiem szczególnie ważne dla zrównoważonego rozwoju ich psychiki i powinny je one spędzić przy swojej mamie i w towarzystwie innych kotów, aby móc nauczyć się wszystkiego, co będzie im potrzebne w dorosłym życiu.
© topphotoengineer / stock.adobe.com
Wybrany przez Ciebie hodowca powinien być członkiem stowarzyszenia hodowców. Tylko organizacje parasolowe mogą bowiem wystawiać dokumenty potwierdzające rasę kota.
Jeśli nie planujesz pokazywać swojego przyszłego podopiecznego na żadnych wystawach, rodowód może wydawać Ci się zbędny, jednak związki hodowlane mają swój cel. Sprawdzają warunki, w jakich przychodzą na świat kocięta oraz rasowość rodziców, a także upewniają się, że Twój pupil to faktycznie kot amerykański krótkowłosy.
Rasowy przedstawiciel tej rasy z renomowanej hodowli może kosztować nawet 4500 zł.
Na pierwszy rzut oka cena ta może wydawać się wysoka, jednak profesjonalna hodowla oznacza wiele wysiłku włożonego w to, by wychować zdrowe i dobrze zsocjalizowane zwierzę.
Należy zdecydowanie wystrzegać się pseudohodowców, którzy oferują rasowe koty bez rodowodu w korzystnej cenie. Taka „okazja” może Cię w przyszłości dużo kosztować.
Często wiąże się z nią chów wsobny, krótkie odstępy między kolejnymi miotami oraz brak opieki zdrowotnej, co sprawia, że koty nie będą tak nieskomplikowane jakbyśmy chcieli. Dlatego należy ufać wyłącznie profesjonalnym hodowcom.
Warto również wziąć pod uwagę adopcję kota ze schroniska, do którego coraz częściej trafiają rasowe koty, czekające na nowy dom.
