© bozhdb / stock.adobe.com
Ugniatanie łapkami jest instynktownym zachowaniem u kociąt: Stymuluje przepływ mleka do gruczołów sutkowych ich mamy.
Instynktowne zachowanie polegające na ugniataniu łapkami jest powszechne nie tylko u kotów, ale także u innych ssaków. Ale czym się ono charakteryzuje i co oznacza w przypadku dorosłych kotów?
Jeśli Twój dotyka jakiś przedmiot łapkami, tak jakby go masował, mówimy o ugniataniu łapkami. Typowe dla takiego zachowania są naprzemienne i równomierne ruchy przednich łap z wysuniętymi pazurami lub bez nich.
Tak samo zachowują się karmione przez mamę kocięta, które instynktownie ugniatają jej brzuch, pobudzając przepływ mleka do gruczołów sutkowych.
Nie tylko kocięta, ale również dorosłe koty przejawiają od czasu do czasu takie zachowanie i nie mają tu znaczenia czynniki, takie jak na przykład kastracja czy pochodzenie – dzikie koty zachowują się podobnie.
Przypuszcza się, że jest ono wrodzone, ale nie wiadomo dokładnie, dlaczego jest obecne u kotów także w późniejszym wieku. Powstało na ten temat kilka teorii:
Niektórzy uważają, że dorosłe koty ugniatają łapkami, gdy czują się komfortowo i bezpiecznie. Dlatego jeśli zauważysz u swojego kota takie zachowanie, nie karć go, ponieważ nadszarpniesz jego zaufanie. To samo dotyczy sytuacji, w których kot masuje Ciebie, nawet nie stroniąc od używania pazurków. Zamiast zniechęcać go do tego zachowania, spróbuj podłożyć pod jego łapki poduszkę lub koc.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule: Czy mój kot mnie kocha? 10 oznak, które temu dowodzą!
Kolejnym powodem ugniatania łapkami u dorosłych kotów może być ich instynkt lub wspomnienia – możliwe, że w takich chwilach zwierzę przypomina sobie poczucie szczęścia i bezpieczeństwa z czasów dzieciństwa.
Nieco bardziej pragmatyczna teoria zakłada, że kot ugniatając swoje legowisko chce jedynie sprawić, by było mu bardziej miękko.
Poza tym, między palcami koty mają specjalne gruczoły zapachowe, które mogą wydzielać uspokajający zapach. Ugniatając przedmioty, kot zostawia na nich swój zapach, dzięki czemu czuje się w ich pobliżu komfortowo i oznacza swoje terytorium.
Podobnie jak mruczenie, również ugniatanie łapkami może działać na zwierzęta uspokajająco. Jeśli jednak Twój kot nagle zaczyna ugniatać łapkami przedmioty częściej niż zwykle, należy zadać sobie pytanie czy jest z nim wszystko w porządku.
Przyjrzyj się mu dokładnie. Czy towarzyszą temu inne, nietypowe zachowania? A może wydaje się bardziej strachliwy niż zazwyczaj? Jeśli odpowiedź na te pytania będzie twierdząca, warto profilaktycznie skonsultować się z lekarzem weterynarii.
© takashikiji / stock.adobe.com
Jeśli Twój kot często przejawia takie zachowanie, zgodnie z licznymi teoriami może oznaczać to, że czuje się bardzo dobrze w Twoim towarzystwie.
Jeśli jednak zauważysz jakiekolwiek inne zmiany w jego zachowaniu lub nawet fizyczne nieprawidłowości, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. Oprócz nieszkodliwych przyczyn, takich jak poczucie komfortu czy ruja u kotki, ugniatanie łapkami może wskazywać na poważną chorobę. Wzmożone ugniatanie łapkami może być także spowodowane stresem związanym na przykład z przeprowadzką lub nowym kocim domownikiem.
Podsumowując, ugniatanie łapkami należy zawsze rozpatrywać w szerszym kontekście. Jeśli Twój kot ma się dobrze i wydaje się być głęboko zrelaksowany, ugniatanie może wskazywać na jego dobre samopoczucie. Jeśli jednak kot wydaje się pobudzony i zestresowany, należy baczniej mu się przyjrzeć i sprawdzić czy za takim zachowaniem nie stoją inne, poważniejsze przyczyny.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
