© Taya / stock.adobe.com
Kot potrafi nieść ulgę ciału i duszy człowieka.
Zwierzęta wpływają na ludzkie uczucia zwykle bardzo pozytywnie. W terapii wspomaganej przez zwierzęta wykorzystuje się psy, konie, a także – coraz częściej – koty. Jak koty terapeutyczne mogą pomóc chorym ludziom i jakie wymagania muszą spełniać, by było to możliwe?
Kota nie interesuje, czy człowiek jest stary, chory czy niepełnosprawny. Najważniejsze jest to, by dobrze kota traktował. Kot nie ma żadnych ukrytych motywów, jego sympatia jest zawsze szczera. Ta bezwarunkowa akceptacja jest balsamem dla ludzkiej duszy – zwłaszcza, gdy cierpiała.
Psychoterapeuci dostrzegają ogólny, bardzo pozytywny wpływ zwierząt na pacjentów z chorobami psychicznymi. W terapii wspomaganej przez zwierzęta stosuje się więc na przykład psy, konie, delfiny czy alpaki. Koty stają się również coraz bardziej popularne jako zwierzęcy terapeuci. Ze względu na swoją delikatną naturę, koty są szczególnie utalentowane w kojeniu duszy.
Koty wykazują uspokajający wpływ na wielu pacjentów już poprzez samą obecność. Kociak, spokojnie zwinięty na kanapie w pokoju terapeutycznym lub w przyjazny sposób wąchający nowego pacjenta, pomaga zmniejszyć jego strach i zbudować zaufanie.
Koty służą również jako „lodołamacze” – rozmowa jest łatwiejsza do przeprowadzenia, gdy terapeuta i pacjent mogą najpierw porozmawiać o zwierzęciu w całkowicie niewinny sposób. Podjęcie bolesnych, trudnych dla pacjenta tematów jest dużo bardziej prawdopodobne po takim przyjemnym wstępie.
Koci terapeuci okazali się szczególnie pomocni w przypadku zaburzeń lękowych, depresji i zespołu stresu pourazowego (PTSD) u pacjentów.
Korzystny wpływ kotów na ludzkie uczucia można naukowo udowodnić. Naukowcy odkryli, że ludzki mózg uwalnia więcej hormonów szczęścia podczas głaskania kota. Jednocześnie zmniejsza się produkcja hormonów stresu.
Mruczenie kota obniża ciśnienie krwi i tym samym ryzyko zawału serca, według badań przeprowadzonych przez Centrum Interwencyjnego Leczenia Udaru Mózgu na University of Minnesota (USA). Ludzki mózg reaguje również na mruczenie, uwalniając hormon dobrego samopoczucie – serotoninę.
© bravissimos / stock.adobe.com
Koty terapeutyczne mają działanie uspokajające na dzieci i sprzyjają ich leczeniu.
Szczególnie dzieci korzystają z terapii wspomaganej przez zwierzęta. Na przykład dzieci z autyzmem często mają trudności z komunikacją interpersonalną. Mają tendencję do interpretowania wypowiedzi dosłownie i mają problemy z interpretacją ludzkich uczuć.
Koty biorą małych pacjentów takimi, jakimi są. Dwuznaczność, ukryte motywy i ironia są dla nich obce. Przekazują swoje uczucia wprost. Te cechy ułatwiają dzieciom zrozumienie i pomagają im się otworzyć.
Koty terapeutyczne stosowane są również w leczeniu dzieci cierpiących na zespół deficytu uwagi (ADD). Koty pomagają im się uspokoić i skupić.
Nie tylko dla osób z chorobami psychicznymi, ale także dla wielu osób starszych kontakt z kotami jest pomocą w radzeniu sobie z codziennością. W przeszłości zwierzęta w domach spokojnej starości były generalnie postrzegane ze sceptycyzmem – zwierzęta wymagały zbyt dużo pracy i były uważane za niehigieniczne.
Takie postrzeganie jednak diametralnie się zmieniło. Ludzie zdali sobie sprawę z dobroczynnego wpływu, jaki zwierzęta mają na starszych ludzi. Do niektórych placówek seniorzy mogą teraz wprowadzać się razem ze swoimi zwierzętami domowymi. Inne placówki posiadają własne zwierzęta lub zapewniają wizyty terapeuty wraz z jego zwierzętami.
Koty terapeutyczne w domach spokojnej starości wprowadzają urozmaicenie do codziennego życia podopiecznych placówek i są dla nich tematem rozmów. Tym seniorom, którzy cierpią z powodu samotności, zwierzęta zapewniają fizyczną bliskość i ciepło. Niektóre koty mogą leżeć na kolanach człowieka i drzemać godzinami, co jest pozytywne w skutkach zwłaszcza dla osób na wózkach inwalidzkich.
Wykazano, że obecność kota poprawia uwagę, komunikację i empatię u osób starszych chorych na demencję.
Dom Seniora Catalina Springs Memory Care w amerykańskim stanie Arizona rozpoczął kilka lat temu specjalny projekt: Mieszkańcy placówki cierpiący na chorobę Alzheimera opiekowali się bezdomnymi kociętami z miejscowego schroniska. Kocięta musiały być karmione butelką kilka razy dziennie. Choć początkowo istniały wątpliwości, czy osoby z problemami z pamięcią poradzą sobie z tym zadaniem, to jednak ci starsi ludzie naprawdę rozkwitli, sprawując pieczę nad bezbronnymi stworzeniami.
© thodonal / stock.adobe.com
Wielu seniorów cieszy się z wizyt czworonogów w domach spokojnej starości.
Jakie wymagania musi spełniać kot, aby zostać kotem terapeutycznym? Wiek, rasa czy płeć kota nie odgrywają tutaj żadnej roli.
To, czy kot nadaje się na terapeutę, jest przede wszystkim kwestią jego charakteru. Koty terapeutyczne nie powinny przede wszystkim bać się ludzi. Powinny być przyzwyczajane do kontaktu z ludźmi od wczesnego dzieciństwa i czuć się bezpiecznie i komfortowo w ludzkim towarzystwie.
Bardzo ważne: Koty terapeutyczne nie mogą stać się niebezpieczne dla pacjentów. Nawet jeśli pacjent traktuje je niezdarnie, nie mogą gryźć ani drapać. Dlatego też odpowiednie na terapeutów są wyłącznie bardzo przyjazne człowiekowi, zupełnie nieagresywne i cierpliwe koty.
Koty terapeutyczne, które odwiedzają różne obiekty, muszą być w stanie poradzić sobie z częstymi zmianami otoczenia i powinny lubić podróże w transporterze.
Koty, które pracują jako terapeuci, muszą przede wszystkim same być zdrowe. Ponieważ mają one kontakt z osobami starszymi lub chorymi, muszą być regularnie odrobaczane i otrzymać wszystkie niezbędne szczepienia.
Ponadto nie należy ich karmić metodą barf, tj. surowym mięsem. Zarazki zawarte w surowym mięsie mogą być niebezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym.
