© MNStudio / stock.adobe.com
Koty również potrzebują towarzystwa innych przedstawicieli gatunku.
Wizerunek kota jako samotnika jest już dawno nieaktualny. Wielu miłośników tych zwierząt wie, że ich podopieczni bardzo cenią sobie towarzystwo. Szczególnie młode koty lub koty niewychodzące nie powinny być trzymane w pojedynkę. Na co zwrócić uwagę decydując się na drugiego kota? W poniższym artykule dowiesz się wszystkiego, co warto wiedzieć na ten temat.
Przed adopcją drugiego kota i rozpoczęciem procesu socjalizacji z kotem rezydentem, należy najpierw przemyśleć kilka spraw. Nie każda sytuacja życiowa i nie każde mieszkanie będą bowiem odpowiednie dla gospodarstwa domowego, w którym żyje kilka kotów.
Podstawowa zasada zakłada, że w mieszkaniu powinno być co najmniej tyle pokoi, ile kotów. W końcu nawet najlepsi koci przyjaciele powinni móc zejść sobie z drogi, gdy zajdzie taka potrzeba. W przypadku dwóch kotów, w mieszkaniu muszą być więc co najmniej dwa pokoje.
Aby koty czuły się komfortowo, potrzebują odpowiedniego podstawowego wyposażenia, obejmującego: oddzielny drapak, własną miskę na karmę oraz kuwetę. W przeciwnym razie kłótnie będą nieuniknione.
Ponadto weźmy pod uwagę fakt, że kolejny kot wiąże się nie tylko z dodatkowymi wydatkami na wyposażenie, ale również na karmę i wizyty u lekarza weterynarii.
Poza tym należy zastanowić się, czy mamy wystarczająco dużo czasu, by zająć się dwoma mruczkami – nawet najlepsze kocie przyjaźnie nie zastąpią zwierzętom uwagi opiekuna.
Dużo zależy od charakteru kota. Wiele z nich lubi obecność drugiego kota, z którym mogą się bawić, wzajemnie pielęgnować sierść czy przytulać. Jednak również i w tym wypadku wyjątki potwierdzając regułę. Istnieją też koty, które wolą życie samotnika.
Jeśli te wymagania zostaną spełnione, możemy udać się na poszukiwania idealnego kompana dla naszego kota rezydenta.
Różnica wieku między mającymi zamieszkać wspólnie kotami powinna być możliwie jak najmniejsza. Zwierzęta w podobnym wieku mają zazwyczaj mniej więcej takie same potrzeby. Młode kociaki uwielbiają się bawić i szaleć, dlatego w ich przypadku towarzystwo jest jak najbardziej mile widziane.
Poza tym młode koty są bardziej elastyczne niż starsze – łatwiej nawiązują kontakt z innymi zwierzętami i dzięki temu są łatwiejsze w socjalizacji.
Starsze koty są zazwyczaj spokojniejsze i przesypiają większą część dnia. Jeśli pojawi się kocię, które będzie kociego seniora nieustannie zachęcało do zabawy, z pewnością nie będzie on zadowolony. Dotyczy to zwłaszcza tych zwierząt, które do tej pory były jedynakami.
Jeśli natomiast różnica wieku nie jest duża, starsze koty można również trzymać razem. W tym przypadku należy jednak liczyć się z tym, że zwierzęta będą potrzebowały więcej czasu na socjalizację.
© fotoart-wallraf / stock.adobe.com
Po ustaleniu wieku kotów, pojawia się pytanie o najlepszą kombinację płci. Czy musimy zawsze dobierać do siebie koty odmiennej płci, czy może trzymać razem dwa samce?
W zasadzie każda kombinacja jest możliwa. Najlepiej jednak, aby koty były wykastrowane lub wykastrować je tak szybko, jak to możliwe. W końcu na pewno nie chcesz, by z dwóch kotów w krótkim czasie zrobiła się cała gromadka. Poza tym, po wyeliminowaniu wpływu hormonów płciowych koty stają się spokojniejsze i bardziej skłonne do ugodowego funkcjonowania.
Ważniejsza od kwestii płci jest kwestia temperamentu kota. Nieśmiały i spokojny kot z pewnością nie będzie miał większego pożytku z małego rozrabiaki. Jeśli wycofanego zwierzaka będziemy chcieli zsocjalizować z pewnym siebie i dominującym kotem, szybko zostanie stłamszony.
Najlepiej zrobić listę cech charakteru naszego kota. Czy jest chętny do zabawy? Czy jest pewny siebie i ciekawski, czy może bardziej wycofany i nieśmiały? W ten sposób łatwiej będzie dobrać do niego pasującego towarzysza. W końcu w przypadku kotów również sprawdza się zasada, że „swój ciągnie do swego”.
Oczywiście istnieją pewne wyjątki. Na przykład agresywne lub źle zsocjalizowane zwierzęta nie będą szczęśliwe obcując na co dzień z innym zwierzakiem, zwłaszcza jeśli ten drugi kot będzie tak samo agresywny lub niepewny jak one.
© yakub88 / stock.adobe.com
Różne rasy kotów charakteryzują się czasami bardzo różnymi cechami. Dlatego to, które rasy do siebie pasują, zależy bardziej od charakteru zwierzęcia. Niezwykle aktywnemu i figlarnemu kotu bengalskiemu nie będzie łatwo porozumieć się ze stoicko spokojnym kotem brytyjskim krótkowłosym.
Kot birmański z kolei bardzo dobrze pasuje do kota bengalskiego. Ponadto te pierwsze nie lubią samotności i dlatego nie powinny być trzymane w pojedynkę.
Najlepszym pomysłem jest więc trzymanie razem przedstawicieli tej samej rasy, a nawet pochodzących od tego samego hodowcy. Wtedy zwierzęta będą odpowiednio dobrane nie tylko pod względem charakteru. Dorastające w podobnych warunkach zwierzęta będą bowiem na ogół równie dobrze zsocjalizowane.
Jedna, idealna kombinacja kotów nie istnieje, ale jeśli będą one do siebie podobne pod względem wieku, rasy i charakteru, szanse na ich zgodne i szczęśliwe życie są znacznie wyższe. Dlatego nabycie drugiego kota należy zawsze skrupulatnie przemyśleć, wziąć pod uwagę wszystkie wyżej wspomniane czynniki i poświęcić odpowiednio dużo czasu na poszukiwanie tego jak najbliższego ideałowi towarzysza dla kota rezydenta.
