© Alex / stock.adobe.com
Często mówi się, że koty są samotnikami. Ale czy to rzeczywiście prawda?
Mit kota jako samotnika mocno zakorzenił się wśród wielu miłośników zwierząt. Jakie są zachowania społeczne kotów? Czy koty są samotnikami, czy lepiej czują się wśród innych przedstawicieli gatunku?
W naturze koty często polują w pojedynkę i nie polegają w tym zakresie na innych. Skradając się, zbliżają się do swojej ofiary bezszelestnie i zabijają ją jednym skokiem. Dlatego zwane są samotnymi myśliwymi. W naturze żyją na ogół samotnie.
Nie oznacza to jednak, że wszystkie dziko żyjące koty są samotnikami. Chociaż może to być trudne do uwierzenia, koty często bywają bardzo towarzyskie.
Stwierdzili to również biolodzy, którzy badali zachowania wolno żyjących kotów. Okazało się, że wiele z nich wspólnie wychowuje potomstwo czy razem spożywa posiłki. A to, jak koty się ze sobą rozumieją i czy się lubią bądź nie zależy, podobnie jak u ludzi, od charakteru danego osobnika.
© nataba / stock.adobe.com
Z biegiem lat, w trakcie procesu udomowienia, kot przyzwyczajał się do człowieka, wykształcając inne zachowania niż dzikie koty. Choć koty domowe są pod wieloma względami bardzo podobne do swoich dzikich krewnych, są mniej terytorialne i tolerują kontakt z ludźmi i innymi kotami.
Jest to ważne z różnych względów, ponieważ otoczenie, w którym żyje kot domowy różni się znacznie od tego, do którego przywykł na wolności. Nie ma na przykład do dyspozycji rozległego terytorium, a jedynie kilka metrów kwadratowych. Nie musi sam zdobywać pożywienia, ponieważ jest dostępne przez całą dobę.
Co ciekawe, mówi się, że koty niewychodzące częściej szukają kontaktu ze swoimi opiekunami niż koty wychodzące. Może to wynikać z faktu, że koty niewychodzące są generalnie wystawione na mniej bodźców i wypełniają te braki poprzez kontakt z człowiekiem.
Amerykańscy badacze wykazali, że koty wydają się bardziej zrelaksowane, kiedy są ze swoimi opiekunami.
Podczas przeprowadzonego eksperymentu okazało się, że potrafią kojarzyć obrazy przedstawiające twarze wyrażające różne emocje z odpowiadającymi im dźwiękami. Dotyczyło to nie tylko zdjęć innych kotów, ale również ludzi.
Ponieważ badania dotyczące zachowań społecznych kotów są dopiero w początkowej fazie, wiele pytań pozostaje otwartych. Pewne jest natomiast, że zainteresowanie zrozumieniem relacji między kotami i ludźmi rośnie także wśród naukowców.
© Tetsuya / stock.adobe.com
W badaniach wzięto pod lupę konsekwencje kontaktu kotów z ludźmi. Okazało się, że społeczne interakcje z ludźmi mogą mieć wpływ na uwalnianie oksytocyny.
Ta zwana hormonem przytulania substancja odpowiada między innymi za związek emocjonalny między kobietą a jej nowo narodzonym dzieckiem. Teraz badacze znaleźli ten hormon również w moczu kotów, które były blisko związane ze swoimi opiekunami.
Jednak to, jak silnie organizmy kotów uwalniały oksytocynę i jaki miało to wpływ na ich zachowanie pozostaje – jak twierdzą badacze – jeszcze do ustalenia. Aby uzyskać więcej informacji konieczne są dalsze badania.
Wysoki poziom oksytocyny nie wpływał natomiast na zachowania społeczne kotów w obrębie stada. Tak wynika z japońskich badań opublikowanych w czasopiśmie Plos One. Istnieje możliwość, że oksytocyna działa inaczej w przypadku kotów trzymanych w grupach niż u zwierząt stadnych.
Przed nabyciem kota, często pojawia się pytanie: Czy przygarnąć jednego czy kilka kotów? Aby ułatwić Ci decyzję, poniżej przedstawiamy kilka faktów w tym zakresie:
Odpowiedź na pytanie czy koty są samotnikami, czy wolą żyć w grupach wydaje się obecnie nie do końca jasna.
Niektórzy przypuszczają, że koty wolą życie wśród innych przedstawicieli gatunku. Wskazywałyby na to wyraźne zachowania społeczne, jakie koty wykazują między sobą – zwierzęta żyjące z innymi kotami często pielęgnują się nawzajem i bawią się ze sobą.
Według japońskiego zespołu badawczego, prawda może być taka, że wspólnie żyjące koty rozwijają jedynie pewne strategie zachowań, aby stłumić swoje rzeczywiste zachowania terytorialne.
Naukowcy stwierdzili, że koty o niskim poziomie kortyzolu i testosteronu były bardziej tolerancyjne wobec innych zwierząt, co mogło przyczyniać się do ułatwienia ich współżycia.
Jeśli opiekun kota spędza większość czasu poza domem, drugi kot będzie idealnym uzupełnieniem rodziny. Kluczowy dla harmonijnego funkcjonowania takiego złożonego gospodarstwa domowego jest odpowiedni dobór kotów pod względem charakteru – a jak wiadomo, jest on wielowymiarowy. Nie ma dwóch takich samych kotów.
Nawet najbardziej zażyłe kocie przyjaźnie mogą się rozpaść, gdy dołączy do nich kolejny zwierzak, a wzajemną troskę i pielęgnację mogą zastąpić kłótnie i sprzeczki.
Ponadto: Jeśli nagle okoliczności życiowe się zmieniają, może to mieć negatywny wpływ nawet na najlepsze przyjaźnie. Wydarzenia takie jak przeprowadzka czy narodziny dziecka, ale również rozstanie z partnerem mocno oddziałują na koty.
Przed przygarnięciem kolejnego kota, trzeba się do tego odpowiednio przygotować. Przede wszystkim należy wygospodarować wystarczająco dużo czasu i środków na dodatkowe akcesoria, takie jak kuweta czy większy drapak.
Chociaż koty z natury nie są samotnikami i na ogół pielęgnują relacje z innymi przedstawicielami gatunku, to jednak istnieją koty, które żyją w harmonii ze swoją ludzką rodziną i nie brakuje im innych zwierząt. Niektóre schroniska dla zwierząt klasyfikują takie koty jako „nienadające się do życia z innymi zwierzętami” i oddają je do domów, w których będą jedynymi pupilami.
Kota najlepiej zna jego opiekun i tylko on może zdecydować, czy kolejny kot w rodzinie sprawi, że kot rezydent będzie bardziej szczęśliwy czy wręcz przeciwnie.
Jeśli więc wydaje Ci się, że Twój kot nie będzie w stanie żyć pod jednym dachem z innym kotem, musisz stworzyć mu odpowiednie środowisko. Zwłaszcza w przypadku kotów trzymanych w pojedynkę ważne jest, aby właściwie się o nie zatroszczyć i traktować je z wyczuciem.
Jeśli kot będzie się izolował, może mieć to negatywny wpływ na jego zachowanie, a nawet zdrowie. Aby wzmocnić waszą więź, warto regularnie kota przytulać i głaskać oraz wspólnie się bawić. Może temu sprzyjać również trening z klikerem.
