© Cristofor / stock.adobe.com
Witamy w domu: Pierwsze dni z nowym kotem są zawsze ekscytujące.
Oczekujesz nowego futrzanego współlokatora? W takim razie musisz zastanowić się, jak sprawić by czuł się u Ciebie dobrze. Koty to niezwykłe stworzenia, które są przede wszystkim wrażliwe i urocze, ale mają również swoje wymagania. Poniżej zebraliśmy kilka wskazówek, które pomogą Ci sprawić, by adopcja kota i Wasze pierwsze chwile były jak najbardziej udane.
Pomimo swojej wrażliwej natury, koty są samowystarczalne i niezależne, co sprawia, że życie w ich towarzystwie jest niezwykle ciekawe. Opiekunowie kotów nie mogą narzekać na nudę.
Przed wprowadzeniem się nowego lokatora przemyśl dokładnie, czy kot odnajdzie się w Twoich warunkach mieszkaniowych i czy pasuje do Twojego trybu życia. Pracujesz poza domem? Z pracą zawodową życie z kotem można połączyć, jednak kot z pewnością wolałby mieć swojego człowieka przy sobie, dlatego praca zdalna w tym przypadku byłaby idealna.
W gruncie rzeczy koty radzą sobie dobrze, pozostając w domu samotnie przez cały dzień, jednak to nie zawsze do końca odpowiada ich naturalnemu instynktowi. Dlatego bardzo dobrym pomysłem jest trzymanie kilku kotów razem.
Przed adopcją kota zastanów się także nad tym, gdzie Twój kot będzie przebywał, kiedy wybierzesz się na wakacje i kto będzie się nim opiekował.
Planując adopcję kota, warto zacząć przygotowywać się do tego z odpowiednim wyprzedzeniem. Zorganizuj swoje mieszkanie w sposób przyjazny dla zwierzęcia tak, aby cały proces przeprowadzki był możliwie jak najbardziej komfortowy zarówno dla niego, jak i dla Ciebie.
Kot ucieszy się z każdej możliwości wyszalenia się, oddania łowom i wszelkim zabawom, i z wdzięcznością będzie łasił się do Twoich nóg, radośnie mrucząc.
Poza tym szanse, że Twoje meble i zasłony pozostaną nienaruszone przez kocie pazury wzrastają wyraźnie, kiedy zaoferujesz kotu specjalny mebel do drapania.
W skład podstawowego wyposażenia wchodzi także kilka kuwet, miski na wodę i karmę, transporter oraz kosz lub inne legowisko.
Nadszedł ten moment: Twój nowy czworonożny przyjaciel się wprowadza. Aby ułatwić kotu zadomowienie się w nowym miejscu, warto przygotować mu specjalny pokój z wieloma możliwościami ukrycia się i schronienia.
Nie może w nim zabraknąć także pełnych misek z karmą i wodą, kuwety oraz drapaka.
Przyzwyczajenie kota do nowego miejsca: Postaw transporter na podłodze, otwórz drzwiczki i pozwól zwierzęciu samodzielnie zdecydować, kiedy go opuści.
Młode kotki są zazwyczaj bardziej ciekawskie i odważne – z reguły dość szybko wychodzą z ukrycia i z chęcią eksplorują nowe terytorium.
Starsze koty i niektóre zwierzęta ze schronisk mogą być natomiast nieco bardziej nieśmiałe. Wynika to z tego, że nierzadko wiele przeszły w swoim życiu. Aby zdobyć ich zaufanie należy więc wykazać się cierpliwością i zrozumieniem.
Co do zasady, to kot powinien określać tempo zadomowienia się. Usiądź na podłodze w pewnej odległości od transportera i obserwuj go – nie zmuszaj do niczego i pozwól samodzielnie zdecydować, kiedy zechce do Ciebie podejść.
Zazwyczaj proces ten trwa od dwóch do czterech tygodni. W przypadku starszych kotów czy tych z zaburzeniami behawioralnymi może jednak potrwać znacznie dłużej – nawet kilka miesięcy.
Chcesz, aby Twój podopieczny był kotem wychodzącym? W takim razie musisz zdecydowanie poczekać z wypuszczeniem go na zewnątrz do czasu, aż się dobrze przyzwyczai do nowego domostwa.
Najlepiej, aby o tym zdecydował sam kot. Zorganizuj mu kilka wygodnych miejsc do spania, takich jak kosz, budki, poduszki i koce. Wiele kotów bardzo lubi zwykłe kartonowe pudełka, do których mogą sobie wskoczyć.
Miejsce do spania powinno być zawsze ciepłe, suche i położone z dala od przeciągów. Jeśli nie chcesz, aby Twój kot dzielił z Tobą łóżko, musisz od początku stawiać sprawę jasno. Jeśli bowiem kot przyzwyczai się do spania w Twoim łóżku, trudno będzie go od tego odwieść.
Przez długi czas naszym czworonożnym przyjaciołom odmawiano wszelkich uczuć, z wyjątkiem bólu. Dzięki wielu badaniom behawioralnym, dziś wiemy jednak, że mózgi wszystkich ssaków są zbudowane podobnie, a co za tym idzie ich uczucia są również podobne.
Istoty społeczne, takie jak koty mogą więc odczuwać smutek kiedy zabraknie ich ukochanego członka rodziny, którym może być ich poprzedni opiekun.
Jeśli więc kot musi zostać oddany z powodów osobistych, będzie prawdopodobnie potrzebował czasu, aby przyzwyczaić się do nowego domu i nowej rodziny. Podobnie jak ludzie, koty różnią się od siebie – niektóre z nich szybciej odnajdują się w nowym otoczeniu, w przypadku innych proces ten trwa znacznie dłużej.
Uważni i wrażliwi opiekunowie rozpoznają nastrój kota po jego zachowaniu. Może on wydawać się niespokojny, mniej jeść lub w ogóle odmawiać jedzenia, albo dużo miauczeć.
Niektóre mruczki sprawiają wrażenie apatycznych, nie chcą się bawić ani wychodzić na zewnątrz. W takim wypadku trzeba dać im czas, umilając go pieszczotami i zabawą, bez wywierania zbędnej presji.
Zanim przeprowadzą się do nowego domu, kocie maluchy muszą mieć co najmniej od 12 do 14 tygodni.
Ponieważ żywiołowe, figlarne kocięta mogą wiele napsocić, przed ich przybyciem do domu, należy upewnić się, że mieszkanie jest dla nich bezpieczne. Oznacza to, że okna i balkony muszą być wyposażone w siatki, a trujące rośliny usunięte z parapetów.
© Happy monkey / stock.adobe.com
Małe kotki dużo śpią i najprawdopodobniej Twój nowy podopieczny po przyjeździe do domu będzie potrzebował uciąć sobie drzemkę. Daj mu tyle czasu, ile potrzebuje i postaraj się oprzeć pokusie głaskania go na tym etapie.
Jak tylko się obudzi, możesz zachęcić go do jedzenia i zabawy za pomocą przysmaku.
Młode koty powinny mieć co najmniej osiem miesięcy zanim wyjdą na pierwszy samodzielny spacer. Niektórzy opiekunowie czekają z tym nawet do pierwszych urodzin zwierzęcia.
Niezależnie od tego, kiedy to nastąpi, kot musi być już wówczas wykastrowany lub wysterylizowany i mieć za sobą pierwsze podstawowe szczepienia.
„Życie bez mopsa jest możliwe, ale bezcelowe” – powiedział kiedyś komik i pisarz Loriot. Autorka zgadza się z tym bez zastrzeżeń i dodaje: „Życie bez konia, kota i królika również!”. Jej serce bije dla wszystkich zwierząt dużych i małych, i cieszy się niezmiernie, że może pisać o swojej pasji jako niezależny autor. Poprzez swoje artykuły chciałaby podnieść świadomość na temat dobrostanu zwierząt i udzielić przydatnych wskazówek ich miłośnikom.
