© Africa Studio / stock.adobe.com
Małym kociakom nie sposób się oprzeć, tak że najchętniej od razu wzięlibyśmy je do domu. Ale co z adopcją dorosłego kota? Dowiedz się, dlaczego zdecydowanie należy tę opcję wziąć pod uwagę i dlaczego starsze koty są często bardziej wdzięczne niż kociaki.
Mądrość przychodzi z wiekiem? Dla niektórych ludzi może to być wątpliwe, ale dla kotów to powiedzenie trafia w dziesiątkę. Starsze koty nie muszą już drapać tapet i kanap, opróżniać koszy na śmieci czy polować nocą na myszy. Umieją w spokoju cieszyć się życiem, cierpliwie czekają na miskę z jedzeniem i nie potrzebują już wielu działań, by cieszyć się swoim domem. Wspólne życie ze starszymi kotami jest niewątpliwie bardziej nieskomplikowane i spokojne niż codzienność z żywiołowym kociakiem, który w swojej dziecięcej ciekawości wciąż wywraca wiele rzeczy do góry nogami.
Kto chce dać kotu nowy dom, nie powinien więc w żadnym wypadku wykluczać starszych kotów ze swoich rozważań. Adopcja dorosłego kota domowego może być bardzo satysfakcjonująca, co udowadnia poniższe pięć powodów.
Adoptując dorosłego kota, z góry wiesz, co dostajesz w pakiecie: Widzisz jego wzrost i wagę i nie musisz się martwić, że kot domowy może w końcu stać się za duży lub za gruby. Można zobaczyć kolor i strukturę sierści, dowiedzieć się, czy kot traci dużo włosów czy nie, a także, czy czworonóg jest bardziej wysportowany czy kanapowy. O ile kociak – mimo zapewnień hodowcy – pozostaje pewnym pakietem niespodzianek, o tyle w przypadku starszego, wyrośniętego już kota nie trzeba obawiać się przykrych zaskoczeń.
Kolejną zaletą adopcji starszego kota jest to, że osobowość zwierzaka jest już wypracowana. W schronisku dla zwierząt lub organizacji zajmującej się ochroną kotów zwykle można dowiedzieć się wszystkiego, co trzeba wiedzieć o charakterze nowego pupila. Dowiesz się, czy kot jest figlarny, czy woli leżeć wygodnie na kanapie, czy uwielbia towarzystwo, czy ma tendencję do wycofywania się, gdy jest zbyt wiele zgiełku, czy lubi być głaskany i trzymany w ramionach, czy też żyje raczej niezależnie jako samotnik. Możesz więc wybrać kota, który idealnie pasuje do Ciebie i Twojego życia, a jednocześnie przygotować się na pewne zachowania czy osobliwości przed wprowadzeniem się kota do domu.
© serav / stock.adobe.com
Gdy dzikie nastoletnie lata miną, o wiele bardziej relaksujące jest leżenie na kanapie. W końcu nie boisz się już, że coś Cię ominie, więc jesteś bardziej niż szczęśliwy, że możesz po prostu zostać w domu. Dotyczy to nie tylko nas, ludzi, ale także naszych czworonogów. Podczas gdy młode kociaki szybko się rozpraszają i chcą nieustannie odkrywać nowe rzeczy, koty-seniorzy poświęcają znacznie więcej czasu na przytulanie i relaks. Po prostu lubią, gdy pozwala się im leżeć przy swoim człowieku i gdy są głaskane.
Jeśli Ty również lubisz spędzać dużo czasu na kanapie, czytając książkę lub oglądając telewizję, a może musisz dużo pracować na domowym komputerze, to adopcja starszego kota z pewnością byłaby bardzo wskazana. W końcu trudno o coś przyjemniejszego niż pogłaskanie kota i słuchanie relaksującego mruczenia swojego pupila. A jeśli jednak zechcesz wyjść z domu, nie musisz się tak bardzo martwić o starszego kota. Dorosłe koty są przyzwyczajone do samotności. Nie nudzą się tak szybko jak młode koty i nie potrzebują ciągłej rozrywki w postaci zabawek i drapaków.
Jedną z największych zalet dorosłego kota jest z pewnością to, że jest on już nauczony zasad panujących w domu. Korzysta z kuwety i zazwyczaj nie zostawia swoich spraw na dywanie, w łóżku czy w roślinach. W sumie więc szkolenie dorosłego kota zajmuje znacznie mniej czasu niż szkolenie młodego kota, który dopiero poznaje zasady panujące w domu. Kot senior wie już, że nie powinien wisieć na zasłonach, nie powinien drapać dywanu i nie powinien gorączkowo pędzić po stołach i ławach w nocy, kiedy jego opiekun próbuje spać. Wie też, że nie może oczekiwać jedzenia od swojego człowieka w nocy i że są ustalone godziny na jedzenie, zabawę, spanie i wychodzenie na dwór.
Oczywiście w schronisku są też dorosłe koty, u których zaniedbano wychowanie i socjalizację w pierwszych tygodniach i latach życia, i których mimo zaawansowanego wieku nadal trzeba nauczyć pewnych zasad. Dorosłe koty uratowane ze schroniska są zwykle jednak tak wdzięczne za nowy dom, że starają się zrobić wszystko dobrze dla swojego nowego człowieka. Koty-seniorzy nie muszą już testować granic i z pewnością szybko podporządkują się Twoim zasadom. W schroniskach dla zwierząt jest znacznie mniej „nieszkolonych” kotów niż mogłoby się wydawać. W końcu większość zwierząt trafia do schroniska, bo ich opiekun musi się wyprowadzić, ma nową pracę, rozstaje się z partnerem lub umiera – a nie dlatego, że przerasta go edukacja kota.
Zazwyczaj dorosłe koty – zwłaszcza w początkowym okresie – kosztują mniej pieniędzy niż kilkutygodniowy kociak, który musi jeszcze przejść najważniejsze badania weterynaryjne i odbyć szczepienia. Dorosły kot jest już zazwyczaj zaszczepiony, odrobaczony i zaczipowany, a często także wykastrowany. W przeciwieństwie do hodowcy, który często pobiera kilkaset do kilku tysięcy złotych za swoje kocięta rasowe, zwykle płacisz tylko stosunkowo niewielką opłatę podczas adopcji kota schroniskowego.
Przy okazji, jeśli karmisz swojego kota zdrową dietą, zapewniasz mu odpowiednią opiekę i dbasz o to, by miał wystarczająco dużo ruchu, nie będziesz musieć martwić się o wysokie koszty weterynaryjne, gdy Twój kot będzie się starzał.
© ChenPG / stock.adobe.com
Na pierwszy rzut oka ten powód może wydawać się wyssany z palca i po prostu nieprawdziwy – w końcu starsze koty przeżyły już sporą część swojego życia. Ale jeśli zmierzyć czas, jaki starszy kot spędza z Tobą, jest w tym stwierdzeniu trochę prawdy. Starsze koty wychodzące czas nocnych wycieczek mają już za sobą i wolą nocować na ciepłym kocu w domu. Również w ciągu dnia są mniej skłonne do wychodzenia na zewnątrz niż małe kociaki, które wciąż chcą wszystko odkrywać. To nie tylko zmniejsza ryzyko wypadków, ale także wzmacnia więź między Tobą a Twoim kotem.
Jak widać, zakup starszego kota może mieć ogromne zalety. Szczególnie osoby początkujące, które po raz pierwszy przygarniają kota lub osoby bardzo zajęte pracą, często lepiej dogadają się z dorosłym kotem niż z małym kociakiem, który dopiero niedawno został oddzielony od matki i musi jeszcze poznać wszystkie zasady współżycia ludzi i kotów.
Małe, urocze kocięta dorosną szybciej niż myślisz. Mało kiedy mija rok, gdy są już w pełni dorosłe i udowadniają, że są nie tylko urocze, ale potrafią być też dość samodzielne i uparte. Czy nie jest czasem lepiej, aby opiekun kota od razu wiedział z jakim kotem ma do czynienia?
