Shivering Syndrome u konia This article is verified by a vet

Artykuł napisany przez Franziska G., Weterynarz
Shivering Syndrome u konia

Shivering Syndrome u koni jest niestety nieuleczalny. Niemniej jednak możliwe jest złagodzenie jego objawów.

Shivering Syndrome u konia jest uważany za chorobę nieuleczalną. Co można w takim razie zrobić, żeby ulżyć koniowi w cierpieniu? Najważniejsze informacje na ten temat znajdziesz w poniższym artykule.

Które konie najczęściej cierpią na Shivering Syndrome?

Na ogół dolegliwość ta pojawia się u koni w wieku od około trzech do pięciu lat. Ryzyko zachorowania na tę chorobę zwiększają różne czynniki, takie jak rasa czy płeć.

Konie ciężkie (np. zimnokrwiste, gorącokrwiste) i wałachy chorują częściej niż klacze czy też kuce. Konie sportowe mają również tendencję do zapadania na tą przypadłość.

Objawy: Jakie są objawy Shivering Syndrome?

Powtarzające się (przerywane) skurcze mięśni tylnych kończyn i nasady ogona są główną cechą charakterystyczną. Tylko w rzadkich przypadkach choroba ta dotyka również przednich kończyn.

W zależności od przebiegu i nasilenia zaburzeń mogą występować dwie różne postawy kończyn tylnych:

  • nadmierne rozciąganie (hiperekstensja)
  • nadmierne zgięcie (hiperfleksja) z jednoczesnym bocznym przemieszczeniem kończyny (abdukcja)

Towarzyszą temu mimowolne skurcze mięśni w tylnej części ciała, a nawet słaba wydolność i zanik mięśni. Konsekwencje: Cofanie się i stanie na trzech nogach (np. podczas wizyty kowala) u dotkniętych chorobą koni możliwe jest wtedy tylko w ograniczonym zakresie.

Skurcze mięśni zwykle nie powodują bólu. Niemniej, konie dotknięte tych schorzeniem często cierpią z powodu silnego napięcia mięśni. Ze względu na taki obraz kliniczny wielu właścicieli koni myli Shivering Syndrome z chodem kogucim, który ma podobny przebieg.

Rozpoznanie: Jak wykrywa się Shivering Syndrome?

Aby móc wykryć Shivering Syndrome, lekarz weterynarii – po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z właścicielem oraz badania ogólnego zwierzęcia – sprawdza stężenie różnych składników mineralnych we krwi konia.

Dlatego ważne jest, aby nie uzupełniać diety konia paszą mineralną na około tydzień przed badaniem krwi. Konie cierpiące na tę dolegliwość bardzo często mają niedobór manganu, rzadziej magnezu. Jeśli stężenie manganu jest zbyt niskie, zaburza to metabolizm mięśni.

Oprócz zawartości substancji odżywczych, lekarz weterynarii zwróci uwagę na wartości parametrów wątrobowych, ponieważ wątroba jest centralnym narządem przemiany materii i jest ściśle powiązana z mięśniami.

badanie morfologiczne krwi u konia © charlymorlock / stock.adobe.com
Badanie morfologiczne krwi pozwoli lekarzowi weterynarii na zdiagnozowanie potencjalnego niedoboru manganu.

Leczenie: Jak leczy się Shivering Syndrome?

Niestety, nie ma obecnie żadnego lekarstwa na tą dolegliwość. Istnieją jednak różne środki mogące zmniejszyć cierpienie Twojego konia:

Unikanie stresu

Wiadomo, że stres jest odpowiedzialny za wiele chorób i negatywnie wpływa na układ odpornościowy. Dlatego ważne jest, aby Twój koń był narażony na jak najmniej sytuacji stresowych. Ponadto zapewnij koniowi wystarczającą ilość ruchu.

Optymalizacja żywienia

Nadwaga (adipositas) obciąża stawy i dodatkowo uniemożliwia koniowi normalne poruszanie się. Dlatego należy zwracać uwagę na zbilansowaną dietę i odpowiednią zawartość energii w dawce pokarmowej. Należy ograniczyć cukier i skrobię, natomiast witaminy (np. witamina B lub E) oraz składniki odżywcze, takie jak magnez czy mangan, wspomagają mięśnie i układ nerwowy konia, dlatego warto je suplementować.

Aby nie przekarmić konia, podawanie składników odżywczych i innych suplementów powinno odbywać się tylko pod nadzorem weterynarza.

Trening i fizjoterapia

Konie cierpiące na Shivering Syndrome zazwyczaj nie nadają się już do użytkowania pod siodłem. Niemniej jednak potrzebują one codziennego ruchu, więc w żadnym wypadku nie wolno ich zamykać w stajni! Ważne są również regularny wypas i odpowiednia ilość miejsca w boksie. Ponadto zalecane są masaże wykonywane przez fizjoterapeutę w celu zmniejszenia napięcia mięśni.

nerwy konia © SciePro / stock.adobe.com
Shivering Syndrome jest chorobą neurodegeneracyjną. Nerwy konia zaznaczono na żółto.

Przyczyny: Jakie czynniki wywołują Shivering Syndrome u koni?

W języku angielskim słowo „shivering” oznacza drżenie. Dlatego specjaliści określają czasem Shivering Syndrome jako chorobę drżenia koni.

Nauka nie znalazła jeszcze przyczyny tego schorzenia. Jednak prawdopodobnie zaangażowane w drżenie są tzw. komórki Purkiniego w korze móżdżku.

Przyczyniają się one do uczenia się motorycznego i precyzyjnej kontroli ruchów mięśniowych poprzez wysyłanie bodźców hamujących i aktywujących. Jeśli ich funkcja jest zaburzona, ruch chorego konia jest również zaburzony.

Jeśli koń cierpi na Shivering Syndrome, przypuszczalnie zmienione komórki Purkiniego prowadzą do upośledzenia hamowania napięcia mięśniowego. Nie jest jednak jeszcze jasne, dlaczego ulegają one uszkodzeniu. Oprócz urazów, czynników genetycznych i chorób neurologicznych, badacze za możliwe przyczyny uważają również choroby mięśni.

Rokowania: Jakie są szanse na wyleczenie?

Shivering Syndrome jest nieuleczalny i zazwyczaj ma charakter postępujący. Niemniej jednak możesz podnieść jakość życia swojego konia, unikając niedoborów składników odżywczych i wzmacniając mięśnie poprzez kontrolowane ćwiczenia.


Franziska G., Weterynarz
Profilbild von Tierärztin Franziska Gütgeman mit Hund

Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.


Najczęściej polecane