© anjajuli / stock.adobe.com
W pielęgnacji końskich kopyt nieocenioną pomocą jest kompetentny kowal.
W starym powiedzeniu „bez kopyt nie ma konia” jest dużo prawdy. Niezależnie od tego, czy koń jest podkuty czy nie, czy akurat jest trenowany pod siodłem, czy pasie się na pastwisku – jego kopyta są stale narażone na duże obciążenia. Dlatego właściwa pielęgnacja kopyt jest tak bardzo istotna. W poniższym artykule zebraliśmy najważniejsze informacje na ten temat.
Dbanie o końskie kopyta jest absolutną koniecznością dla każdego właściciela wierzchowca. Jeśli bowiem kopytom coś dolega, choruje również cały koń.
Stany zapalne w ich obrębie szybko rozprzestrzeniają się na okoliczne obszary i cały organizm, a zaniedbane i chore kopyta mogą wpłynąć nawet na serce i mózg konia.
Więcej informacji na temat najczęstszych chorób kopyt oraz pielęgnacji i zdrowia koni znajdziesz w magazynie zooplus.
W przypadku tej dolegliwości dochodzi do zapalenia tworzywa kopytowego, znajdującego się pod warstwą rogową, będące łącznikiem między kością kopytową a jego warstwą rogową. W ciężkich przypadkach może dojść nawet do oderwania się koronki od puszki kopytowej lub odpadnięcia puszki kopytowej.
Powodować go mogą różne czynniki, takie jak:
Konie dotknięte ochwatem odczuwają silny ból, kuleją lub prezentują zmienione chody. W przypadku podejrzenia ochwatu, kopyta należy jak najszybciej schłodzić i skonsultować się z lekarzem weterynarii.
Ropne zapalenie tworzywa kopytowego jest często wynikiem dostania się ciał obcych, np. gwoździ, do kopyta.
Jeśli pojawi się wówczas stan zapalny, wywiera on nacisk na kopyto, powodując silny ból i kulawiznę.
Aby złagodzić ból, konie unikają obciążania chorego kopyta, unosząc je do góry. Również w tym przypadku należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Za gnijące strzałki kopytowe odpowiedzialne są bakterie, które powodują ich rozkład. Jeśli choroba nie będzie leczona, w strzałce powstaną ubytki, wypełniające się czarną masą.
Wywołujące tę dolegliwość patogeny namnażają się w wilgotnym środowisku przy braku dostępu powietrza. Można ją rozpoznać po typowym, nieprzyjemnym zapachu gnicia.
Aby jej zapobiec należy regularnie czyścić stajnię, wywozić obornik i pielęgnować kopyta.
© ccestep8 / stock.adobe.com
Dbanie o końskie kopyta nie jest tak czasochłonne jak uważa wielu miłośników koni. Tak naprawdę najważniejszą kwestią jest regularność.
Dzięki poniższym wskazówkom procedura ta będzie łatwa, a Twój podopieczny będzie cieszył się zdrowymi i mocnymi kopytami.
Niezależnie od tego, czy Twój koń jest użytkowany pod siodłem, czy nie, zdrowe kopyta niezbędne są do jego funkcjonowania – w końcu stanowią jego fundament. Dlatego należy je codziennie czyścić i usuwać ewentualne znajdujące się w nich kamyki czy inne zanieczyszczenia.
Jeśli tego nie zrobisz, mogą one wcisnąć się w podeszwę, wywołując bolesne stany zapalne. Dzięki regularnemu czyszczeniu można również zauważyć wszelkie urazy na wczesnym etapie i osuszyć strzałkę kopytową, zanim dojdzie do czegoś gorszego.
Kopyta koni stale rosną, dlatego muszą być regularnie werkowane. Odstęp pomiędzy kolejnymi wizytami kowala zależy od tego, czy koń jest podkuty czy nie:
Rozmiękczonym kopytom pomoże regularne smarowanie i olejowanie. Jeśli jednak kopyta konia są zdrowe należy unikać natłuszczania. Olej i smar do kopyt zamykają bowiem pory w rogu kopytowym, tym samym blokując tak ważną wymianę wilgoci.
Jeśli więc zbyt często je natłuszczasz, możesz spowodować przesuszenie kopyt. W przypadku koni, które stoją cały dzień na słomie czy siane nasiąkniętym amoniakiem lub w błocie, stosowanie natłuszczających produktów może być jednak korzystne.
© bmf-foto.de / stock.adobe.com
Konie stojące na mokrej ściółce z dużą ilością moczu i kału narażone są na szkodliwe działanie amoniaku. Już nawet najmniejsze pęknięcia w kopycie stanowią idealną pożywkę dla bakterii, które mogą z kolei prowadzić do poważnych chorób kopyt, takich jak wspomniane gnicie strzałki kopytowej.
Dlatego stajnię i padok, na którym przebywa koń należy utrzymywać w możliwie największej czystości i dbać o to, aby ściółka była zawsze sucha.
Dzięki naszym wskazówkom i wsparciu kowala, pielęgnacja kopyt konia będzie dziecinnie prosta i jeszcze bardziej zbliży Ciebie i Twojego podopiecznego do siebie.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
