© anjajuli / stock.adobe.com
Tak może wyglądać gruda u konia: Skorupa w okolicy stawu pęcinowego.
Zapalenie skóry może przysporzyć bólu Twojemu koniowi i pogorszyć się w przypadku wtórnych infekcji. W naszym artykule dowiesz się, jak możesz zapobiegać grudzie na skórze konia i jakie czynniki sprzyjają tej chorobie.
Jeśli Twój koń cierpi na grudę, możesz zaobserwować następujące dolegliwości występujące symetrycznie w okolicy stawu pęcinowego:
W niektórych przypadkach koń może cierpieć z powodu grudy tylko na jednej nodze. Najczęściej jednak choroba dotyka obydwu kończyn tylnych. W zaawansowanych stadiach gruda może powodować opuchliznę i w rezultacie kulawiznę.
W tej postaci schorzenia zaburzony jest drenaż limfatyczny w dolnej części kończyn. Powoduje to ich obrzęk, a koń jest podatny na wtórne infekcje bakteryjne w tych miejscach. Ponieważ narośla przypominające brodawki rozrastają się, weterynarze określają tę formę jako grudę brodawczakowatą.
Skóra w okolicy nadępcia może również pęknąć poprzecznie, w wyniku czego często tworzą się skorupki czy strupy.
Lekarz weterynarii błyskawicznie rozpozna grudę na podstawie typowych cech charakterystycznych. Pobranie wymazu pozwala na zbadanie próbek w laboratorium pod kątem obecności bakterii i przeprowadzenie testu odporności. Jest to ważne, aby móc leczyć konkretne drobnoustroje i zapobiegać powstawaniu lekooporności.
© chelle129 / stock.adobe.com
Aby wyleczyć stan zapalny i zapobiec dostawaniu się kolejnych patogenów do ran, ważne jest, aby utrzymać dotknięte chorobą miejsce w stanie czystym i suchym. Za pomocą łagodnych roztworów do płukania można ostrożnie zmiękczyć strup i usunąć wysięk zapalny. W ten sposób zapobiegnie się niekontrolowanemu namnażaniu bakterii pod strupami.
Jeśli laboratorium zidentyfikuje obecne w chorobowo zmienionej skórze drobnoustroje, weterynarz może zastosować leczenie antybiotykami. Jeśli stwierdzona zostanie również obecność roztoczy, zastosuje on leki przeciwpasożytnicze.
Jeśli gruda Twojego konia jest już w zaawansowanym stadium, opatrunek z maścią o działaniu dezynfekującym może również pomóc w gojeniu się rany.
Specjaliści nazywają grudę również powierzchownym zapaleniem skóry, wypryskiem pęciny lub wypryskiem stawu pęcinowego. Jest to zatem zapalna choroba skóry stawu pęcinowego.
Gruda jest chorobą wieloczynnikową, w której następujące czynniki uszkadzają florę skóry i w ten sposób przyczyniają się do rozwoju stanu zapalnego w jej obrębie:
Zakaźne choroby skóry – gruda i wysypka – występują u koni na całym świecie, zwłaszcza w okresie zmiany sierści.
Badania wykazały również, że konie zimnokrwiste i inne rasy koni, których kończyny porastają tak zwane szczotki częściej cierpią na grudę. Również konie z białymi kończynami i zwierzęta starsze wykazują zwiększone ryzyko zachorowania.
© Grubärin / stock.adobe.com
Odpowiednie warunki utrzymania pomogą Ci zapobiec wystąpieniu grudy u konia. Dbaj o to, aby ściółka była sucha i regularnie opróżniaj boks. Nie zapominaj także o pastwiskach i wybiegach – usuwając z nich wszelkie nieczystości, pomagasz zapobiegać dalszym infekcjom.
Podczas wilgotnych pór roku należy unikać wilgoci w stajni. Niezwykle istotna jest właściwa pielęgnacja kopyt. Dlatego zawsze sprawdzaj kopyta i pęciny swojego konia pod kątem zabrudzeń, a ewentualne resztki błota czy ziemi usuń za pomocą wody i łagodnego mydła.
Ponadto staraj się nie narażać swojego wierzchowca na stres (np. podczas zbyt długich transportów) i zapewnij mu zrównoważoną dietę. W tym celu należy położyć nacisk na kontrolowanie zawartości cukru i białka w porcji pokarmu. Ponadto upewnij się, że Twój koń przyjmuje wystarczającą ilość cynku. Ten pierwiastek śladowy jest szczególnie ważny dla zdrowia skóry.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
