© Schohn / stock.adobe.com
Można powiedzieć, że ganasze są końskim odpowiednikiem naszych policzków.
Spuchnięte ganasze u konia przysparzają zmartwień wielu właścicielom. Ale czym one tak właściwie są i dlaczego puchną? Najważniejsze informacje na ten temat znajdziesz w poniższym artykule.
Ganasze to okrągłe zakończenia dolnej części żuchwy, znajdujące się po obu stronach łba, na łączeniu głowy z szyją, będące jednocześnie miejscem przyczepu mięśnia żwacza (Musculus masseter). Pobliskie anatomiczne struktury to ślinianka przyuszna (Glandula parotidea lub parotis) oraz worek powietrzny, czyli uchyłek trąbki słuchowej (Diverticulum tubae auditivae).
© SciePro / stock.adobe.com
Jeśli Twojemu koniowi puchną ganasze, może to być spowodowane różnymi przyczynami. Do niegroźnych zaliczamy na przykład przeciążenie mięśnia żwacza w wypadku, gdy koń przez dłuższy czas zjadał krótkie źdźbła trawy.
Ważne: Jeśli w ciągu kilku dni opuchlizna nie zniknie albo koń będzie wykazywał oznaki bólu, będzie miał gorączkę lub inne objawy, należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Spuchnięte ganasze mogą także oznaczać dużo poważniejsze schorzenia, takie jak zołzy czy wzdęcie worków powietrznych (bębnicę):
Tę chorobę dróg oddechowych wywołują bakterie Streptococcus equi subspezies equi. Chore zwierzęta cierpią na zapalenie węzłów chłonnych w obszarze głowy, w tym również ganaszy.
W typowej postaci zołzy mają charakter ropnego zapalenia węzłów chłonnych. Wraz ze wzrostem ciśnienia, ropnie pękają, a ropa wypływa przez skórę na zewnątrz lub do sąsiednich struktur, takich jak worki powietrzne.
Jeśli obrzęk węzłów chłonnych powoduje ucisk dróg oddechowych, chore konie mają trudności z oddychaniem, kaszlą lub mają duszności. Ponadto, patogeny mogą uszkadzać układ nerwowy i inne tkanki, prowadząc do dalszych komplikacji.
Wrodzone wady jednego lub obu worków powietrznych sprawiają, że powietrze nie może się z nich wydostać. Worki powietrzne rozszerzają się na tyle, że ganasze konia wydają się większe.
Na to schorzenie zazwyczaj cierpią młode konie, u których dodatkowo pojawiają się takie dolegliwości jak kaszel czy trudności z przełykaniem. W najgorszym wypadku może dojść do duszności lub zachłystowego zapalenia płuc (w wyniku aspiracji treści pokarmowej do dróg oddechowych), co stanowi stan zagrożenia życia.
Wielkość ganaszy różni się w zależności od konia, jego wielkości, budowy oraz rasy.
O swobodnych ganaszach mówimy, gdy przestrzeń między najdalszą tylną krawędzią dolnej żuchwy i skrzydłem kręgu szczytowego (atlasu) – krawędzią pierwszego kręgu szyjnego jest na tyle duża, aby ułatwić koniowi poruszanie się pod jeźdźcem na tak zwanym kontakcie.
Pojęcie to używane jest często w kontekście sportu jeździeckiego, zwłaszcza dyscypliny ujeżdżenia, gdzie wymagana jest duża swoboda ganaszy, ponieważ umożliwia ona koniowi ganaszowanie. Jest to takie ustawienie głowy konia, w którym koń zaokrągla szyję i zbliża nos do klatki piersiowej, a linia czoła jest wówczas praktycznie prostopadła do podłoża.
O dużej swobodzie ganaszy mówimy, gdy dwa palce (lub więcej) mieszczą się w zagłębieniu między dolną szczęką a skrzydłem atlasu. Mniejsza przestrzeń nazywana jest wąskimi ganaszami.
© C. Rupp / stock.adobe.com
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
