© Petra Eckerl / stock.adobe.com
W oddanym człowiekowi andaluzie znajdziemy przyjaciela na całe życie.
Hiszpańskie konie andaluzyjskie należą do najszlachetniejszych ras koni. Ich nazwa pochodzi z późnego średniowiecza, gdy Hiszpania nosiła nazwę Al-Andalus. Ponieważ konie te są bardzo chętne do nauki i pojętne, świetnie radzą sobie jako uczniowie „wyższej szkoły” jeździectwa. Jeśli w ich żyłach płynie czysta krew hiszpańska, nazywamy je Pura Raza Espanola, w skrócie: P.R.E.
| Metryczka: | przyjazny koń gorącokrwisty o dużej wrażliwości i temperamencie; bardzo wszechstronny. |
| Wzrost w kłębie: | 154-165 cm |
| Umaszczenie: | przeważnie siwe, ale także kare, gniade, kasztanowate i izabelowate |
| Typ: | koń gorącokrwisty, koń barokowy |
| Chody: | płynne, elastyczne, energiczne |
| Pochodzenie: | Hiszpania |
| Przeznaczenie: | wszechstronne: rekreacja, sport, hipoterapia, ujeżdżenie, western, Working Equitation |
Jedwabista, długa grzywa, efektownie wysklepiona szyja, zwarte kopyta – konie andaluzyjskie to bajecznie piękne, pełne ekspresji zwierzęta. Prezentują się zawsze elegancko, lekko i szlachetnie.
Andaluzy mają średniej długości bądź krótką sylwetkę oraz kompaktową, harmonijną budowę. Przy wzroście od 154 do 165 centymetrów, te gorącokrwiste konie zaliczane są do koni średniej wielkości.
Typowy koń andaluzyjski ma dobrze rozwiniętą, sprężystą muskulaturę i smukłą głowę, która przez mocną szyję łączy się z szeroką klatką piersiową.
Profil głowy może być prosty lub zakrzywiony. Smukłe, mocne kończyny zapewniają mu dużą siłę w skoku oraz pewne, płynne i wyniosłe chody.
Znakiem rozpoznawczym tych hiszpańskich wierzchowców jest bujna, często falowana grzywa oraz ogon, które nadają koniowi magiczną aurę. Jego łagodne, pełne wrażliwości oczy są ciemne i głębokie, odzwierciedlając ich pełen elegancji charakter.
Czterokopytne gwiazdy filmowe Po jakie konie sięgają reżyserzy filmów, gdy chcą zrobić wrażenie na widzach? Oczywiści po andaluzy! Grały już w takich produkcjach filmowych jak Władca pierścieni, Narnia czy Gladiator. Schattenfell, słynny koń Gandalfa, to również andaluz.
Większość andaluzów rzeczywiście jest siwych, czyli białych, ale zdarzają się także konie kare, gniade, izabelowate oraz kasztanowate.
© Rita Kochmarjova / stock.adobe.com
Konie andaluzyjskie to doskonałe konie rekreacyjne oraz sportowe. Przyczynia się do tego z pewnością ich oddanie człowiekowi.
Są wrażliwe, budują silną więź ze swoim opiekunem i są w stanie zrobić dla niego naprawdę wiele. Jeśli zatem szukasz wiernego, lojalnego konia, koniecznie weź pod uwagę andaluza.
Warto wiedzieć Konie andaluzyjskie mają bardzo dobrą pamięć. Jeśli już raz przyswoją sobie jakąś umiejętność, będą pamiętać ją bardzo długo, co czyni je idealnymi końmi pokazowymi i paradnymi.
Poza tym, ich zwinność i pojętność są wręcz legendarne. Błyszczą nawet w najtrudniejszych dyscyplinach.
Jednak ich zamiłowanie do ruchu nie jest tożsame z brakiem kontroli czy nieokiełznaniem. Wręcz przeciwnie – łagodne i zrównoważone usposobienie sprawia, że są wyjątkowo przyjemne w obsłudze. Pod siodłem, konie te są przyjazne, współpracujące i chcące zadowolić swojego jeźdźca.
U koni andaluzyjskich inteligencja i wrażliwość łączą się ze słynnym hiszpańskim temperamentem – obiecująca kombinacja dla spełnienia wysokich wymagań.
Ich przyjemny charakter w parze z predyspozycjami do sportu na najwyższym poziomie sprawiają, że andaluzy są bardzo popularnymi towarzyszami człowieka w wielu dyscyplinach. Czy to sport rekreacyjny, czy zawodowy, z tymi końmi udany duet stworzą zarówno dzieci jak i dorośli.
Z Hiszpanii, andaluzy wyruszyły na podbój całego świata. Uważa się je za wzór pierwotnej rasy koni barokowych, a tym samym wierzchowce tworzące podwaliny pod współczesną dyscyplinę ujeżdżenia. Ich harmonijna budowa predestynuje je właśnie do klasycznego ujeżdżenia, a nawet wyższej szkoły jazdy.
Konie andaluzyjskie są mistrzami w zebranych chodach, z imponującą lekkością i precyzją wykonują najbardziej wymagające figury ujeżdżeniowe, takie jak piaf czy pasaż. Na czworoboku emanują harmonią i równowagą, a ich chody są sprężyste i wyraziste.
Ale andaluzy potrafią wiele więcej! Przy odpowiednim szkoleniu, ten elegancki i subtelny koń ujeżdżeniowy może być również silnym i wytrzymałym koniem roboczym, który myśli samodzielnie i podejmuje błyskawiczne decyzje.
Dzięki swojej inteligencji, bez problemu opanowują najbardziej złożone wzorce ruchowe, wymagane w dyscyplinach takich jak Doma Vaquera czy Working Equitation. W slalomie czy na arenie z bykiem, koń andaluzyjski jest zwinny, szybki i zręczny.
Konie andaluzyjskie uważane są za łatwe w szkoleniu, lubiące wyzwania i różnego rodzaju ćwiczenia. Ale niekoniecznie muszą być zawodowymi sportowcami czy przechodzić treningi na najwyższym poziomie. Wystarczy być nieco bardziej wytrawnym jeźdźcem, aby docenić ich umiejętności i wszechstronne zdolności.
Konie te potrzebują jeźdźców, którzy będą chcieli stworzyć z nimi zgraną drużynę i wspierać je w ich rozwoju. Najlepiej będą czuły się mogąc trenować kilka godzin dziennie – dzięki temu ich potrzeby w zakresie ruchu i zabawy zostaną zaspokojone.
Warto zaplanować dla nich więc kilka krótszych jednostek treningowych i dbać o ich różnorodność, aby utrzymać ich chęć do pracy na odpowiednim poziomie.
© Petra Eckerl / stock.adobe.com
Te hiszpańskie konie wyglądają tak szlachetnie i wrażliwie, że najchętniej zamknęłoby się je w bezpiecznym stajennym boksie. Ale pozory mylą! Konie te są niezwykle wytrzymałe. Poza tym, w stajni andaluzom brakowało miejsca do zabawy, kałuż i piachu do tarzania się oraz innych koni, z którymi mogłyby przeprowadzać wzajemną toaletę sierści.
Dlatego należy zapewnić im chów wolnowybiegowy lub przynajmniej możliwość regularnego przebywania na pastwisku. Konie andaluzyjskie to bardzo towarzyskie zwierzęta, które najlepiej funkcjonują w stadzie. Trzymane w pojedynkę czują się samotne i nieszczęśliwe, rozwijają również problemy behawioralne.
Konie andaluzyjskie pochodzą z okolic, gdzie panuje ciepły i suchy klimat i gdzie zimy nie są tak mroźne jak u nas. W związku z tym lepiej radzą sobie z dużą ilością słońca niż temperaturą poniżej zera.
Dlatego stajnie w Europie Środkowej powinny zapewnić im odpowiednią ochronę przed zimnem, a ich opiekunowie obligatoryjnie wyposażyć je w derki. W przeciwnym razie, w naszej szerokości geograficznej będą najzwyczajniej marzły.
Ukształtowane przez swoje pochodzenie konie andaluzyjskie doskonale przystosowały się do tamtejszych warunków życia. Typowe dla nich dolegliwości wynikają więc z warunków, jakie panują w naszej części Europy.
Metabolizm koni andaluzyjskich jest bardzo dobrze dostosowany do jałowych gleb Hiszpanii. Nasze bogate w roślinność łąki mogą zatem prowadzić do chorób związanych z zaburzeniami metabolicznymi, takich jak ochwat. Powszechna wśród przedstawicieli tej rasy jest również lipcówka, czyli egzema letnia.
Konie hiszpańskie mają bardzo małe i strome kopyta, co sprawia, że są podatne na różnorodne problemy. Kowale podkuwający je powinni więc zawsze dokładnie się im przyglądać i zadbać o odpowiednie podkucie.
Ponadto, miewają skłonność do strychowania, czyli ocierania jednej kończyny o drugą, co zwiększa ryzyko zwyrodnienia stawów.
Koń andaluzyjski pochodzi z Hiszpanii, a jego korzenie sięgają czasów, gdy muzułmańscy Maurowie podbili i okupowali Hiszpanię.
Prawdopodobnie, rasa ta powstała ze skrzyżowania importowanych wówczas koni z końmi rodzimymi. Na początku te dzielne konie walczyły z bykami na arenie lub transportowały watażków na pola bitew.
Jednak ich imponujący wygląd nie mógł umknąć uwadze szlachty: Nawet królowie chcieli mieć u swego boku tego szlachetne wierzchowce.
W XV wieku hiszpańska rodzina królewska rozpoczęła więc systematyczną hodowlę i szkolenie tych eleganckich zwierząt, a preferowany wówczas dworski styl jazdy uważany jest za początek dzisiejszej dyscypliny ujeżdżenia.
Większość koni tej rasy faktycznie pochodzi z Hiszpanii. W ich kraju pochodzenia istnieje wielu hodowców zajmujących się hodowlą tych wyjątkowych wierzchowców.
Jeśli chcesz kupić konia z Hiszpanii, możesz skontaktować się bezpośrednio z jednym z nich lub zgłosić się do sprzedawców, którzy zajmują się sprowadzaniem koni andaluzyjskich do kraju.
Alternatywnie, możesz poszukać polskich hodowli koni tej rasy, których pojawia się coraz więcej.
O koniu rasy Pura Raza Española mówimy, który ze względu na swoje pochodzenie i linię został uznany przez komisję licencyjną za konia czystej krwi hiszpańskiej. Do księgi stadnej wpisywane są wyłącznie konie P.R.E., ponieważ tylko one są dopuszczone do hodowli.
Koń andaluzyjski to koń rasowy. Jego cena może różnić się znacznie w zależności od poziomu wyszkolenia, pochodzenia i hodowli, z której pochodzi. Dobre konie rekreacyjne tej rasy kosztują co najmniej 30.000 złotych. W przypadku transportu konia z Hiszpanii, do kwoty tej należy jeszcze doliczyć koszty jego importu. Natomiast konie andaluzyjskie na najwyższym poziomie wyszkolenia należą do najdroższych na świecie.
Jeśli szukasz wszechstronnego konia o zrównoważonym charakterze i nieprzeciętnej urodzie, koń andaluzyjski będzie doskonałym wyborem.
Hiszpański temperament widać w jego sposobie poruszania się i radości, jaką czerpie z nauki. Jednak ze względu na swoją wysoką wrażliwość, powinien znaleźć się w rękach doświadczonego jeźdźca.
Już jako dziecko wolała przytulać się do swojego kota perskiego niż pluszowego misia. Jak nieco podrosła, tak długo prosiła rodziców o własnego konia, aż jej ulegli i pozwolili kupić swojego wierzchowca. Dzięki zwierzętom przeżyła wiele wspaniałych chwil i pomimo tego, że życie ze zwierzętami nie zawsze jest łatwe, nie wyobraża sobie nie mieć ich u swojego boku – jak twierdzi, dotykają takich obszarów jej duszy, do których nikt inny nie ma dostępu. Ten ich wspaniały czar odczuwa także, gdy o nich pisze i ma nadzieję, że choć trochę tej magii odczuwa się podczas czytania przygotowanych przez nią artykułów.
