© Chonlasub / stock.adobe.com
Ciekawostka: Kolcobrzuch karłowaty ma zawsze wielki apetyt na ślimaki.
Kolcobrzuch karłowaty, znany również jako kolcobrzuch zielony, rozdymka malabarska lub rozdymka indyjska karłowata, jest jednym z najmniejszych przedstawicieli swojego gatunku. W przeciwieństwie do wielu innych ryb rozdymkowatych, jest dość spokojna i pod pewnymi warunkami można ją trzymać również w mieszanym akwarium. Regularne podawanie ślimaków jest niezbędne dla tej ryby ozdobnej.
Kolcobrzuch karłowaty osiąga długość od dwóch do trzech i pół centymetra.
Na jego jasnej, żółtawej łusce widoczne są ciemne, brązowe i/lub czarne plamy. Są one zazwyczaj bardziej wyraźne u samców niż u samic, których wzór jest ogólnie mniej kontrastowy.
Samce dojrzałe płciowo mają również grubą czarną linię boczną, która zaczyna się poniżej płetwy grzbietowej i ciągnie się do tyłu, do płetwy ogonowej.
Imponowanie barwami innych samców, gryzienie w płetwy innych ryb i stały apetyt na ślimaki: Utrzymanie kolcobrzucha karłowatego nie jest najprostsze.
Właściciele akwariów powinni zapoznać się dobrze z tymi osobliwościami i odpowiednio dostosować swoje akwarium. Nie należy też rezygnować z podawania żywego pokarmu. Wtedy będziesz czerpać dużo radości z wytrzymałej i aktywnej rozdymki karłowatej.
Nawet jeśli kolcobrzuch karłowaty należy do najmniejszych przedstawicieli swojego gatunku, długość zbiornika powinna wynosić co najmniej 60 centymetrów, a jego pojemność 54 litry. Wartości te stanowią absolutne minimum dla dwóch ryb. Lepiej jest jednak kupić większe akwarium o pojemności od 112 litrów wzwyż. Wynika to z tego, że kolcobrzuch karłowaty jest niezwykle chętny do pływania.
Ważne jest również, aby roślinność w akwarium była jak najbardziej gęsta. Kolcobrzuch karłowaty, jak prawie wszystkie ryby, potrzebuje schronienia, które znajdzie między roślinami wodnymi lub między korzeniami. Jednocześnie szybko rosnące rośliny wodne zapewniają dobre i stabilne wartości wody.
Gęstą roślinność ta słodkowodna ryba znajduje również w swojej ojczyźnie – Indiach i na Sri Lance, gdzie zamieszkuje głównie kopuły ziołowe. Podobnie jak w przypadku tych kopułek, dno akwarium powinno być najlepiej piaszczyste lub obsypane bardzo drobnym żwirkiem.
Chociaż kolcobrzuchy karłowate nie są rybami stadnymi, należy je hodować przynajmniej w parach lub w małych grupach. Aby uniknąć sporów o terytorium, akwarium musi być wystarczająco duże.
Grupa powinna również składać się z większej liczby samic niż samców. Na przykład w akwarium o długości 60 centymetrów może być trzymana para z jednym samcem. Większe akwaria, które oferują wystarczająco dużo przestrzeni na własne terytoria dla każdej ryby, mogą również pomieścić dwóch lub więcej samców.
Do warunków odpowiednich dla utrzymania kolcobrzuchów karłowatych należą oczywiście również odpowiednie warunki środowiskowe. Dlatego należy regularnie sprawdzać jakość wody i jej wartości. Przedmioty wyposażenia muszą być regularnie czyszczone.
Wodę należy wymieniać raz w tygodniu. Zalecana jest zmiana wody w zakresie od 10 do 30 procent. Następnie co dwa tygodnie można wymienić od 30 do 50 procent zawartości wody w zbiorniku.
W przeciwieństwie do wielu innych ryb ozdobnych kolcobrzuchy karłowate nie mają jednak z reguły większych wymagań co do zawartości wody. Poziom pH od sześciu do ośmiu i pół oraz twardość wody od pięciu do 20°dGH są dla nich odpowiednie.
Temperatura wody w akwarium powinna wynosić od 25 do 27 stopni Celsjusza, nawet jeśli temperatura w ich naturalnym środowisku może osiągnąć nawet 33 stopnie Celsjusza.
Akwaryści wciąż dość często polecają kolcobrzuchy karłowate jako dość spokojną rybę słodkowodną. Faktycznie, w przeciwieństwie do wielu innych swoich krewnych, czuje się ona całkiem dobrze w towarzystwie przedstawicieli innych gatunków. Niemniej, zdecydowanie należy dobrze przemyśleć socjalizację z innymi rybami słodkowodnymi.
Szybkie, krótkopłetwe ryby stadne, choćby z rodziny Danioninae, ale także neonki zazwyczaj dobrze dogadują się z kolcobrzuchami karłowatymi. Nawet większe zbrojnikowate czy większe krewetki, zwykle nie stanowią problemu.
Z drugiej strony, z rybami wrażliwymi, powolnymi, a przede wszystkim długopłetwymi, takimi jak skalary lub syjamskie ryby bojowe, nie należy łączyć „gryzącego płetwy” kolcobrzucha karłowatego.
Mówi się, że kolcobrzuch karłowaty gryzie płetwy innych ryb. W rzeczywistości zdarza się to raczej wtedy, gdy nie znajduje on już żadnego innego pokarmu.
Dlatego dla pewności należy zawsze socjalizować kolcobrzucha karłowatego tylko z rybami, które mają krótkie, mocne płetwy, potrafią szybko pływać lub są znacznie większe od niego samego.
Nawet jeśli zjawisko „gryzienia płetw” nie występuje u wszystkich osobników i tylko w określonych warunkach: Ryb powolnych lub bardzo wrażliwych lepiej nie łączyć z kolcobrzuchem karłowatym. Mogą się one czuć zastraszone i zagrożone przez jego „próby zbliżenia się”. Należy również upewnić się, że zawsze jest dostępnych wystarczająco dużo ślimaków lub innego żywego pokarmu w akwarium, aby ten kolcobrzuch nie zaczął nękać swoich współlokatorów.
Aby zrobić na innych samcach wrażenie lub im zagrozić, samce tego gatunku ryb wypinają klatkę brzuszną, kręcąc się przy tym w kółko. Łacińska nazwa Carinotetraodon travancoricus wywodzi się między innymi od tego brzusznego kilu (carina = kil).
Również w akwarium samce tworzą własne terytoria, których bronią przed innymi samcami. W mniejszym akwarium o długości 60 centymetrów należy zatem hodować maksymalnie dwa samce. Spory terytorialne między samcami kolcobrzucha karłowatego są szczególnie widoczne w małych i niedostatecznie obsadzonych roślinnością akwariach.
Ślimaki znajdują się na szczycie menu kolcobrzuchów karłowatych. To smakosze wśród ryb, które uwielbiają pożerać małe ślimaki wodne z roślin i przedmiotów ozdobnych.
Swoimi małymi zębami łamią skorupę i „wysysają” ślimaki. W ten sposób nie tylko zaspokajają swój głód, ale gryząc skorupę ślimaka, także zużywają swoje zęby, które stale odrastają.
Jeśli chcesz wzbogacić swoje domowe akwarium o kolcobrzucha karłowatego, musisz być w stanie zapewnić mu regularne zaopatrzenie w ślimaki. Jeśli kolcobrzuch karłowaty nie mógłby zjadać ślimaków, w pewnym momencie jego zęby zrosłyby się ze sobą, co spowodowałoby, że ryba nie byłaby w stanie przyswajać żadnego pokarmu i została zagłodzona.
Ważne jest również, aby skorupy ślimaków miały odpowiedni rozmiar. Jeśli są zbyt małe, kolcobrzuch połknie je bez wcześniejszego pogryzienia. Z drugiej strony, jeśli są one zbyt duże, będzie tylko wysysał ślimaka z otworu skorupowego.
Małe ślimaki rozdętkowate, zatoczki rogowe lub błotniarki stawowe są najlepsze na pożywienie dla kolcobrzuchów karłowatych, ponieważ ryby dobrze radzą sobie z rozbijaniem skorup tych ślimaków.
Kolcobrzuch karłowaty nie jest jednak odpowiednim kandydatem do walki z plagą ślimaków. Z tego powodu zdecydowanie zaleca się hodowlę ślimaków w oddzielnym, małym akwarium. W związku z powyższym, każdy, kto chce trzymać kolcobrzucha karłowatego, nie powinien mieć odczuwać niechęci do ślimaków.
Kolcobrzuchy karłowate są specjalistami od żywego pokarmu. Ślimaki wodne są na szczycie ich diety, ale lubią też jeść czerwone lub białe larwy komarów i pchły wodne.
Można podawać również im mrożoną karmę, jednak powinna być zawsze wykorzystywana wyłącznie jako rozwiązanie awaryjne. Żywienie włącznie karmą suchą nie jest odpowiednie dla tej ryby słodkowodnej.
Jeśli zagwarantuje się im wystarczającą ilość pokarmu i spokojną koegzystencję z innymi mieszkańcami akwarium, a pozostałe czynniki, takie jak temperatura i wartości wody, są odpowiednie, kolcobrzuchy Kkarłowate mogą osiągnąć wiek od czterech do pięciu lat.
U tych wytrzymałych ryb niewiele jest znanych chorób. Jeśli kolcobrzuchy karłowate zmagają się z problemami, przyczyną jest zazwyczaj błąd w ich utrzymaniu, np. zbyt małe akwarium, zbyt mała ilość kryjówek lub stres z powodu obecności innych ryb.
Właściciele akwarium, którzy szukają wyzwania, z pewnością będą mieli dużo radości z tej szczególnej ryby słodkowodnej. Z kolei ci, którzy odrzucają żywą karmę, brzydzą się ślimakami i stawiają na dużą różnorodność w swoim akwarium, powinni zrezygnować z zakupu kolcobrzucha karłowatego. Kolcobrzuch karłowaty jest w każdym razie rybą dla miłośników, którzy lubią poznawać specyfikę tego gatunku i którzy doceniają jego osobliwości i preferencje.
