© Mirko Rosenau / stock.adobe.com
Bystrzyk neonowy należy do najbardziej znanych ryb akwariowych.
Bystrzyk neonowy (Paracheirodon innesi) to jedna z najpopularniejszych ryb akwariowych. Przez swoje zachwycające neonowe kolory jest tak charakterystyczna, że natychmiast wpada w oko i zapada dobrze w pamięć także laikom.
| Nazwa: | Bystrzyk neonowy, łac. Paracheirodon innesi |
| Długość ciała: | 3,5–4 cm |
| Utrzymanie: | w ławicach liczących co najmniej dziesięć osobników, a najlepiej więcej |
| Socjalizacja: | możliwa, najlepiej z innymi spokojnymi rybami |
| Akwarium: | słodkowodne, co najmniej 60 l |
| Temperatura wody: | 20–26°C |
| Parametry wody: | Wartość pH: 5,0–6,8 |
| Pokarm: | suchy, mrożony, żywy |
| Poziom trudności: | niewielki |
Mierzący od około trzech i pół do czterech centymetrów bystrzyk neonowy należy do mniejszych ryb ozdobnych. Jego tęczówka mieni się zielono niebieskimi barwami, grzbiet jest oliwkowo-zielony, a dolna część brzucha od białej do srebrzystej.
Wzrok przykuwa turkusowo-niebieski pas biegnący od oczu aż do płetwy tłuszczowej, która znajduje się między płetwą grzbietową i ogonową.
Neon czerwony jest podobny, ale obie ryby można jednak odróżnić na podstawie czerwonego obszaru znajdującego się poniżej podłużnego, niebieskiego pasa. U bystrzyka neonowego zaczyna się on w okolicy płetwy brzusznej i ciągnie się aż do płetwy ogonowej. U jego czerwonego krewnego, czerwone zabarwienie znajdziemy z kolei na całej dolnej połowie ciała.
© Otto Durst / stock.adobe.com
Określenie płci bystrzyka nie zawsze jest łatwe, ale pomóc mogą w tym dwie cechy zewnętrzne:
Bystrzyk neonowy zachwyca swoimi fosforyzującymi kolorami, które jednocześnie mogą sprawiać, że będzie łatwym łupem dla swoich wrogów. Jednak natura wiedziała, co robi. W ciemnej wodzie neonowe, jasne barwy bystrzyka dezorientują napastnika. Nie migocze on własnym światłem, a światłem odbitym, co można doskonale zaobserwować w akwarium. Przy dopiero wschodzącym słońcu bystrzyki nie mają jeszcze pełnego ubarwienia, nabierają go dopiero, gdy promieni słonecznych jest więcej.
© inubi / stock.adobe.com
Najmniejsza odpowiednia pojemność akwarium dla bystrzyków wynosi 60 litrów, jednak im będzie większe, tym lepiej.
Optymalna temperatura wody dla tego gatunku waha się od 20 do 26°C, ponieważ takie same temperatury panują w wodach lasów deszczowych na terenie Peru, skąd pochodzi. Bystrzyk neonowy najlepiej czuje się w akwariach z wodą o wartości pH między 5,0 a 6,8 oraz twardości od 2 do 10°dH.
Bystrzyki lubią pływać i są bardzo aktywne. Akwarium powinno być gdzieniegdzie poobsadzane roślinnością, jednak musi oferować także wystarczającą przestrzeń do swobodnego ruchu.
Odpowiednie będą drobne rośliny wodne i pływające, które dodatkowo zaciemniają zbiornik. Zaleca się ponadto stosowanie ciemnego podłoża akwarium i delikatnego oświetlenia.
Bystrzyk neonowy to ryba słodkowodna żyjąca w ławicach, dlatego w akwarium musi być również trzymany w grupie (co najmniej dziesięciu zwierząt). Nie jest jednak typową rybą ławicową.
Jeśli poszczególne osobniki mają siebie w zasięgu wzroku, nie poruszają się w ciasnych ławicach – w akwarium rozpraszają się po całej przestrzeni i rzadko pływają razem.
Bystrzyk neonowy to pokojowa ryba, dlatego z powodzeniem można trzymać ją w jednym akwarium z innymi rybami ozdobnymi. Przy wyborze towarzystwa dla bystrzyka weź pod uwagę jego bezpieczeństwo – nie może być postrzegany przez inne ryby jako ofiara, oraz wymagania odnośnie hodowania pozostałych ryb.
Odpowiednimi dla bystrzyka neonowego współlokatorami będą na przykład gupiki , zmienniaki plamiste, sumowate i inne bystrzyki.
Bystrzykom neonowym można zaoferować wszelkiego rodzaju pokarm żywy oraz mrożony, który występuje w ich naturalnym środowisku, na przykład artemia, larwy muchówek lub rozwielitki.
Można podawać im także pokarm w płatkach lub tabletkach. Najważniejsze, by pamiętać o tym, że pożywienie bystrzyków musi być zróżnicowane i dostarczać komplet składników odżywczych.
Odkryj bogatą ofertę pokarmu dla rybek w sklepie internetowym zooplus.
Przedstawicieli tego gatunku można z powodzeniem hodować samodzielnie w akwarium. Warto zaopatrzyć się w tym celu w zbiornik tarliskowy o pojemności około dziesięciu litrów, napełniony miękką wodą.
Ponieważ bystrzyki rozpraszają ikrę w wodzie, na przykład pozostawiając ją w gąszczu drobnych roślin, w akwarium nie może zabraknąć mchu jawajskiego, Myriophyllum lub zielonej waty filtracyjnej.
Aby para rybek złożyła ikrę, temperatura wody musi wynosić od 24 do 25 stopni Celsjusza. W celu uniknięcia spleśnienia ikry, akwarium należy przyciemnić i umieścić w nim liście migdałecznika morskiego.
Po skończonym tarle należy usunąć rodziców ze zbiornika. W przeciwnym razie bowiem ikra zostanie przez nich zjedzona. Po około tygodniu z jajeczek wykluje się narybek, który można karmić pantofelkiem lub infuzoriami do czasu, aż urośnie na tyle, by mógł zostać przeniesiony do właściwego akwarium.
Co do zasady, bystrzyki są wytrzymałymi rybami akwariowymi, pod warunkiem zapewnienia im właściwych warunków utrzymania i odpowiedniego pożywienia. Zdarzają się jednak i u nich choroby, które przed zakupem warto byłoby wykluczyć.
Choroba neonowa jest chorobą typową dla bystrzyka neonowego, występuje jednak również u innych gatunków ryb z rzędu kąsaczokształtnych oraz karpiokształtnych. Wywołują ją pasożyty (mikrosporydia, Pleistophora hyphessobryconis), które przenoszone są przez zakażone ryby oraz ich odchody.
Zainfekowane ryby można rozpoznać po białawych naciekach, które stopniowo pozbawiają łuski połysku oraz krzywiźnie kręgosłupa.
Niestety do tej pory nie znaleziono lekarstwa na to schorzenie, dlatego tak ważne jest, aby chore osobniki jak najszybciej usunąć z akwarium i umieścić w zbiorniku kwarantannowym. Tylko w ten sposób można uchronić pozostałe ryby przed zachorowaniem.
Podczas gdy w naturze ryby te żyją średnio od jednego do dwóch i pół roku, w akwarium mogą żyć od sześciu do dziesięciu.
Ojczyzną bystrzyka neonowego jest Ameryka Południowa, a dokładniej czyste strumienie peruwiańskich lasów deszczowych, gdzie można go spotkać w górnym dorzeczu Amazonki (od Iquitos po São Paulo de Olivenca), a także w zlewni Rio Putumayo i Rio Purus. Najlepiej czuje się w zacienionych wodach o ciemnym dnie.
Przedstawiciele tego gatunku są łatwi w utrzymaniu i sprawdzą się również w rękach amatorów. Ich ceny również są rozsądne – zaczynają się już od 3 zł za sztukę, dzięki czemu można stworzyć ławicę bez konieczności głębokiego sięgania do kieszeni.
Należy pamiętać jednak o bieżących wydatkach związanych z konserwacją akwarium, kontrolami weterynaryjnymi i ewentualnym leczeniem.
Wszechstronne wykształcenie weterynaryjne uzyskała na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen (Justus-Liebig-Universität Gießen). Zdobyła tam doświadczenie w różnych dziedzinach, takich jak medycyna małych, dużych i egzotycznych zwierząt, a także farmakologia, patologia i higiena żywności. Obecnie udziela się jako autorka, pracuje także nad własną rozprawą naukową. Jej celem jest polepszenie ochrony zwierząt przed chorobami wywoływanymi przez patogeny bakteryjne. Oprócz naukowej wiedzy weterynaryjnej, jako szczęśliwa opiekunka psa, dzieli się także własnymi doświadczeniami. Dzięki temu potrafi jeszcze lepiej zrozumieć i wyjaśnić obawy i problemy, jak również powtarzające się pytania opiekunów dotyczące zachowania i zdrowia ich zwierząt domowych.
